Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Δεν ακυρώθηκε άλλος ένας Μαραθώνιος, ακυρώθηκε ο Μαραθώνιος μας εναντίον της πανδημίας

Τελικά δεν θα μπορέσουμε να αγωνιστούμε άλλη μια φορά φέτος στο Κωπηλατοδρόμιο καθώς ματαιώθηκε οριστικά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου, μόλις μια εβδομάδα πριν τη διεξαγωγή του, στον απόηχο των νέων μέτρων της πανδημίας covid19 που εξαγγέλθηκαν και ισχύουν από σήμερα. Αυτή η ακύρωση όμως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς ουσιαστικά από σήμερα κλείνει επίσημα όλο ο ελληνικός ερασιτεχνικός αθλητισμός και είναι άγνωστο πότε θα δοθεί το πράσινο φως για να ανοίξει και πάλι. Μεταξύ μας… είναι εντελώς αβέβαιο αν και πως θα καταφέρει να ξανανοίξει.

Απογοητεύομαι, όχι τόσο γιατί ακυρώθηκε ένας ακόμα Μαραθώνιος τη φετινή χρονιά, αλλά γιατί έτσι ουσιαστικά ακυρώθηκε όλος ο αγώνας μας, ο δικός μας Μαραθώνιος εναντίον της πανδημίας. Ακυρώθηκε στην πράξη η ανάγκη μας να μείνουμε υγιείς και δυνατοί μέσω του αθλητισμού. Ακυρώθηκε η αξία του να είσαι αθλητής και να προσπαθείς για τον καλύτερο σου εαυτό, ακόμα και μέσα στο χειρότερο περιβάλλον. Ακυρώθηκε όλη αυτή η προσπάθεια, ακυρώθηκε η ελπίδα να αφήσουμε το “καταραμένο” 2020 με το κεφάλι ψηλά.

Απογοητεύομαι, όπως και όλοι οι συναθλητές μου, όχι μόνο για την ακύρωση αυτού του αγώνα που για τους περισσότερους ήταν ο στόχος της χρονιάς, αλλά κυρίως γιατί είναι ξεκάθαρη πλέον η αδικία που υφίσταται ο “ερασιτεχνικός” αθλητισμός έναντι του “επαγγελματικού”. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως για την Ελλάδα αθλητισμός είναι μόνο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Δεν έχει άλλη λογική να επιτρέπεται η συνέχιση μόνο των επαγγελματικών αγώνων ποδοσφαίρου και μπάσκετ, σε δυο αθλήματα με έντονες σωματικές επαφές, υπό το πρόσχημα ότι εκεί μόνο τηρούνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα και γίνονται συστηματικά τεστ. Ας μας πούνε ότι είναι πολλά τα λεφτά εκεί, ας μας πούνε ότι μόνο γι’ αυτό ενδιαφέρονται να μην κοροϊδευόμαστε τουλάχιστον.

Εξακολουθώ να απογοητεύομαι όμως, γιατί έτσι πλέον μας έτριψαν στην μούρη πως πως δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στους Έλληνες αθλητές, καμιά μέριμνα και σχέδιο προστασίας για τον “ερασιτεχνικό” αθλητισμό, κάτι που άλλωστε θα έπρεπε να το είχαμε καταλάβει. Παραθέτω ενδεικτικά μόνο κάποια από τα πιο επίκαιρα κατορθώματα της αθλητικής ηγεσίας:

– Αρχές Σεπτέμβρη, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θυμήθηκε να επιβάλει στις διοργανώσεις εκτός σταδίου, τους περιορισμούς που είχε επιβάλει 2 βδομάδες νωρίτερα η πολιτική προστασία στους γάμους και της βαφτίσεις, τσουβαλιάζοντας τον αθλητισμό με τα γλέντια και ακυρώνοντας τον ίδιο της τον εαυτό και τα υγειονομικά πρωτόκολλα που είχε εγκρίνει. Έτσι ματαιώθηκαν ανάμεσα σε άλλους αγώνες το Σπάρταθλο και ο Ημιμαραθώνιος της Αθήνας και από τις αθλοτουριστικές περιοδείες του Υφυπουργού Αθλητισμού καταλάβαμε τις προτιμήσεις του και τις προτεραιότητες του στον αθλητισμό.

– Εδώ και μήνες άλλωστε, ο Υφυπουργός Αθλητισμού αντί να εφαρμόζει στην πράξη μέτρα διάσωσης του αθλητισμού και διασφάλισης της άθλησης εν μέσω της πανδημίας, αναλώνει την ενέργεια και τον χρόνο της σε υποσχέσεις ενίσχυσης και στη νομοθέτηση εκλογικού συστήματος στις αθλητικές ομοσπονδίες με σκοπό τον έλεγχο τους.

– Την προηγούμενη εβδομάδα ο Υφυπουργός Αθλητισμού, εξαπέλυε δριμεία επίθεση προς όλο τον σωματειακό ερασιτεχνικό αθλητισμό της χώρας, καθιστώντας λίγο πολύ παράνομο τον τρόπο με τον οποίο έχει δομηθεί και λειτουργεί τα τελευταία χρόνια. Αυτή η γενικευμένη επίθεση ακολούθησε την πολύμηνη τακτική του να βάλει βάλει κατά συγκεκριμένων προσώπων του αθλητισμού. Αφού βλέπει πως δεν καταφέρνει να ελέγξει τις ομοσπονδίες με την εκλογικό του νομοθέτημα, τώρα βρήκε την ευκαιρία να δώσει σε σωματεία και ομοσπονδίες τη χαριστική βολή απαγορεύοντας όλη τη δραστηριότητα τους με πρόσχημα την πανδημία;

– Χτες, Δευτέρα, ο Γενικός Γραμματέα Αθλητισμού, λίγο πριν η υπηρεσία του ανακοινώσει ουσιαστικά το κλείσιμο όλου τον ελληνικού αθλητισμού (πλην επαγγελματικού ποδοσφαίρου/μπάσκετ) θεώρησε καλή ιδέα να μας πληροφορήσει μέσω twitter πως στην Αγγλία θα συνεχίσει τη λειτουργία του ο “υψηλός αθλητισμός”. Μια κίνηση που μόνο ειρωνικά θα μπορούσε να την εκλάβει οποιοσδήποτε Έλληνας αθλητής. Ο ρόλος του ΓΓΑ δεν είναι να μας ενημερώνει τι κάνουν άλλες χώρες για τον αθλητισμό τους, αλλά να δουλεύει ο ίδιος για τον αθλητισμό της χώρας του. Εκτός κι αν πιστεύει ότι στην Ελλάδα αντίστοιχα “υψηλός αθλητισμός” είναι μόνο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

– Λίγο μετά, στην ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού ως δια μαγείας εξαφανίστηκε εντελώς ο στίβος στα αθλήματα που στην ενημέρωση της Πολιτικής Προστασίας επιτρέπονται έστω και με ατομική προπόνηση. Αυτό δηλαδή που επέτρεψε η Πολιτική Προστασία έσπευσε να το απαγορέψει η ίδια η Γ.Γ.Α;

Θα μπορούσε κάποιος εύκολα να πει ότι ο επιτακτικός έλεγχος της πανδημίας δικαιολογημένα κλείνει τον αθλητισμό. Δικαιολογημένα όμως από που έπρεπε ο αθλητισμός, ειδικά αυτός των ανοιχτών χώρων να κλείσει πρώτος μαζί με την εστίαση και τις πολιτιστικές δραστηριότητες κλειστών χώρων; Η Γ.Γ.Α. μας ενημέρωσε πως η ιχνηλάτιση έδειξε συσχέτιση, αλλά δεν μας είπε ούτε σε ποιες περιπτώσεις διοργανώσεων, ούτε καν ποια αθλήματα, ούτε και για ποιες περιοχές. Είναι εύκολο να στοχοποιείς τον αθλητισμό, αλλά είναι κάπως δύσκολο να το δικαιολογήσεις κιόλας σε σχέση με άλλες καθημερινές δραστηριότητες που μένουν ανοιχτές, ειδικά όσον αφορά τα ατομικά αθλήματα, όπως ο στίβος, και ειδικά το αγώνισμα του Μαραθωνίου με τις προδιαγραφές που είχαν οριστεί για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα .

Εμείς οι αθλητές και οι αθλούμενοι, ειδικά οι Μαραθωνοδρόμοι, όλους αυτούς τους μήνες κάναμε θυσίες, δείξαμε σεβασμό στα μέτρα, ενημερώσαμε τον κόσμο για τους κινδύνους της πανδημίας. Κάναμε ότι μπορούσαμε για να διαφυλάξουμε την υγεία τη δική μας και των γύρω μας, ακριβώς για να μπορούμε ανάμεσα στα άλλα να συνεχίσουμε να είμαστε υγιής, για να κάνουμε και αθλητισμό. Την ίδια περίοδο που κάποιοι συνωστίζονταν στις πλατείες, στα μπαρ, τα ξενύχτια και τα πάρτι, εμείς με υπομονή και πειθαρχία προπονούμασταν μόνοι με κάποιο αγωνιστικό στόχο, αλλά κυρίως για να παραμείνουμε υγιής, σωματικά και πνευματικά. Εμείς αγωνιζόμασταν κάθε μέρα στην πράξη για τη δημόσια υγεία και με την ατομική μας ευθύνη προσπαθήσαμε να εμπνεύσουμε και συλλογική συνείδηση.

Απογοητεύομαι γιατί, αισθάνομαι προδομένος. Καταλάβαμε από νωρίς πως αυτή ο πόλεμος εναντίον της πανδημίας θα είναι άνισος. Τώρα επιπλέον καταλάβαμε ότι είμαστε μόνοι μας, χωρίς βοήθεια από την πολιτεία, χωρίς καβάτζα καμιά. Δεν είναι απλά πόλεμος για την υγεία, είναι πόλεμος για τις αξίες και τον πολιτισμό μας σε ένα περιβάλλον που φθίνει συνεχώς.

Κι όμως, εμείς ξέρουμε ότι θα είμαστε και την επόμενη μέρα στον αθλητισμό για τον αθλητισμό, ενώ αυτοί που αποφασίζουν τώρα για μας, πιθανότατα δεν θα είναι. Ξέρουμε ότι εμείς θα συνεχίσουμε να διαφυλάσσουμε με πειθαρχία τη δημόσια υγεία, γιατί ο αθλητισμός πάνω απ’ όλα την υγειά πρεσβεύει και εμείς αναγνωρίζουμε κάθε μέρα της αξία της.

Απογοητεύομαι, αλλά δεν τα παρατάω. Αυτός ο Μαραθώνιος μπορεί να ακυρώθηκε, αλλά ξεκινάει ένας ακόμα. Χάσαμε πολλά ως τώρα, αλλά τουλάχιστον ας μην χάσουμε τον εαυτό μας. Όσο μπορούμε ακόμα να είμαστε κάπου εκεί έξω, να μην επιτρέψουμε να τελειώσει έτσι η χρονιά, να μην τελειώσει έτσι αυτή η αθλητική ιστορία. Να τρέχουμε στους δρόμους, να τρέχουμε στα βουνά και στα λαγκάδια, να τρέχουμε με την αυγή, να τρέχουμε στο σκοτάδι, να τρέχουμε για να ζήσουμε, να τρέχουμε για να μην παραδοθούμε… ποτέ!

Γρηγόρης Σκουλαρίκης

Ακολουθείστε με
web: www.duathlon.gr
facebook: grigoris.skoularikis
twitter: SpeedyPowerman
Instagram: speedypowerman
Youtube: Grigoris Skoularikis

Virtual Race: Ο αγώνας μπορεί να είναι εικονικός, αλλά το τρέξιμο είναι πραγματικό!

Στην εποχή της πανδημίας του κορονοϊου, ο κόσμος του αθλητισμού και ειδικά του δρομικού κινήματος ψάχνει και βρίσκει τρόπους να συνεχίσει τη δραστηριότητα του. Ένας από αυτούς είναι και η επινόηση των “Virtual Races”, των εικονικών δηλαδή αγώνων, που όμως περιλαμβάνουν πραγματικό τρέξιμο!

“Virtual” είναι ένας αγώνας στον οποίο μπορεί κάποιος να τρέξει την απόσταση που θα δηλώσει κατά την εγγραφή του σε οποιαδήποτε τοποθεσία, με οποιοδήποτε ρυθμό, σε εξωτερικό ή εσωτερικό χώρο (πχ. διάδρομο), μόνος ή μαζί με φίλους, οποιαδήποτε μέρα μεταξύ του διαστήματος που εξελίσσεται ο αγώνας αυτός.

Ουσιαστικά μιλάμε για τρέξιμο με συνθήκες προσωπικής προπόνησης. και παράλληλη συμμετοχή σε έναν αγώνα, χωρίς τη φυσική παρουσία αλλά με τη συμμετοχή και άλλων, που και αυτοί τρέχουν την ίδια απόσταση, αλλά πιθανώς σε μία άλλη μέρα και σε μία διαφορετική διαδρομή. Ο αγώνας μπορεί να είναι εικονικός, αλλά το τρέξιμο είναι πραγματικό, η προσπάθεια είναι πραγματική!

Βεβαίως, η διαδικασία ενός Virtual Race δεν μπορεί να συγκριθεί με έναν πραγματικό αγώνα και ούτε μπορεί να υποκαταστήσει την αίσθηση της συμμετοχής με πολύ κόσμο και όλα αυτά που δημιουργούν την ατμόσφαιρα ενός πραγματικού αγώνα δρόμου. Επιπρόσθετα στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι δεν υπάρχει η απαραίτητη ισονομία. Οι συνθήκες δεν είναι ίδιες για όλους και δεν υπάρχει απόλυτος έλεγχος για την εγκυρότητα των επιδόσεων.

Όμως είναι κι αυτός ένας τρόπος στην εποχή της πανδημίας, να διατηρήσουμε το αγωνιστικό μας κίνητρο, να βάλουμε στόχους και να προσπαθήσουμε για την αυτοβελτίωση μας. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να τρέξουμε όλοι μαζί για έναν κοινό σκοπό, ακόμα κι αν βρισκόμαστε σε διαφορετικές τοποθεσίες ή κάνουμε την προσπάθειας μας διαφορετική ημέρα.

Ήδη έχουν γίνει πολλοί virtual αγώνες το προηγούμενο διάστημα, όμως τον Νοέμβρη θα γίνει με αυτόν τον τρόπο και ο αγώνας που όλους μας ενώνει. Μιλάμε φυσικά για τον Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθήνας. Δυστυχώς φέτος η πραγματική διοργάνωση ακυρώθηκε και θα δεν θα μπορέσουμε να τρέξουμε στην Αυθεντική διαδρομή. Όμως σαν Μαραθωνοδρόμους ή δρομείς όλων των αποστάσεων, εξακολουθεί να μας εμπνέει η Αυθεντική προσπάθεια του Αθηναίου οπλίτη να μεταφέρει το μήνυμα νίκη από τον Μαραθώνα στην Αθήνα.

Έτσι το διάστημα 8-22 Νοεμβρίου, όλοι μας θα έχουμε την ευκαιρία να συμμετέχουμε στην Virtual εκδοχή του Μαραθωνίου Αθήνας, ο καθένας με το τρόπο του. Προπονητικά, Αγωνιστικά, Συμβολικά, πάντα όμως Αυθεντικά, στους δρόμους όλης της χώρας που γέννησε το αγώνισμα του Μαραθωνίου Δρόμου.

Αυτόν το Νοέμβρη, ο δικός μας κοινός σκοπός είναι να κρατήσουμε φέτος τη φλόγα του Μαραθωνίου της Αθήνας ζωντανή, δίνοντας ελπίδα και χαρά στους συναθλητές και τους φιλάθλους, στους φίλους και στην οικογένεια μας, σε όλο τον Κόσμο. Αυτός θα είναι ο δικός μας τρόπος να μεταφέρουμε μήνυμα νίκης ενάντια στην πανδημία.

Γρηγόρης Σκουλαρίκης

Μετράμε αντίστροφα για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου που θα γίνει στις 8 Νοεμβρίου.

4 εβδομάδες ακριβώς μας έμειναν για να επιστρέψουμε στο Κωπηλατοδρόμιο Σχινιά, που μας φιλοξένησε για το αντίστοιχο πρωτάθλημα του Ημιμαραθωνίου στις 20 Σεπτέμβρη (από όπου και η φωτογραφία). Έστω κι έτσι, φέτος που έχουν ακυρωθεί τόσοι και τόσοι μεγάλοι αγώνες είναι πολύ σημαντικό για τους αθλητές και εξόχως συμβολικό για όλους τους δρομείς να γίνει αυτή η διοργάνωση για την οποία οι άνθρωποι του Σ.Ε.Γ.Α.Σ προσπάθησαν και έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν.

Προφανώς κανένας αγώνας Μαραθωνίου στην Αττική, στην Ελλάδα και ίσως σε ολόκληρο τον Κόσμο δεν θα έχει την αίγλη και τη συναισθηματική φόρτιση της Αυθεντικής διαδρομής. Όμως, εν μέσω πανδημίας και πολύ αυστηρών περιοριστικών μέτρων ο περιφραγμένος χώρος του Κωπηλατοδρομίου με την μεγάλη περιμετρική διαδρομή του είναι η ιδανική και μοναδική λύση για να γίνει ο αγώνας με ασφάλεια και τις μικρότερες πιθανότητες ακύρωσης (μόνο υπό καθεστώς γενικού lockdown θα ματαιωθεί ο αγώνας).

Μπορεί η περιοχή συχνά να έχει πολύ δυνατούς ανέμους που πιθανόν θα μας κάνουν πιο δύσκολη τη μέρα και ίσως δε βοηθήσουν στο να γίνουν γρήγορες επιδόσεις, αλλά συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια. Μήπως και η Αυθεντική διαδρομή δεν έχει τις δυσκολίες της που τις έχουμε ζήσει στα πόδια μας όλα τα προηγούμενα χρόνια; Ή πότε έκανε τελευταία φορά ευνοϊκό καιρό για επιδόσεις αρχές Νοέμβρη;

Καμιά διαδρομή δεν είναι τέλεια και ποτέ δεν είναι τέλειες οι συνθήκες τη μέρα του αγώνα, όμως σαν Μαραθωνοδρόμος έχω μάθει να παλεύω με το δρόμο, τα στοιχεία της φύσης και κυρίως τον εαυτό μου όχι μόνο σε κάθε αγώνα, αλλά κυρίως κάθε μέρα και αυτό έχω σκοπό να συνεχίζω να κάνω. Για μένα προσωπικά, τα ρεκόρ στο Μαραθώνιο δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός, αν και προφανώς, ένας καλός χρόνος φέρνει ικανοποίηση. Η τίμια προσπάθεια και το ταξίδι από την προετοιμασία μέχρι τον τερματισμό έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία για να εγκλωβίσω μονοσήμαντα τους στόχους μου και την ενασχόληση μου με το τρέξιμο στις επιδόσεις και μόνο.

Ο αγώνας όμως είναι αγώνας και οφείλουμε να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Στις 8 Νοεμβρίου οι συνθήκες θα είναι ίδιες για όλους και αυτό είναι το νόημα ενός πραγματικού αγώνα πρωταθλήματος για να αναδειχτούν οι καλύτεροι από όλοι την Ελλάδα. Άλλες χρονιές όσοι θελαν να κάνουν μεγάλα ρεκόρ δεν έτρεχαν Ελλάδα στην Αυθεντική διαδρομή και προτιμούσαν τη συμμετοχή σε διεθνείς Μαραθώνιους. Τώρα όλοι οι καλύτεροι Έλληνες Μαραθωνοδρόμοι θα έχουμε την ευκαιρία για πρώτη φορά στα χρονικά να αγωνιστούμε μαζί την ίδια μέρα, στο ίδιο μέρος με τις ίδιες συνθήκες για το απόλυτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Τουλάχιστον με τη διεξαγωγή του αγώνα θα έχουμε ένα λόγο να χαμογελάσουμε και να δώσουμε και ελπίδα σε όλους τους υπόλοιπους που θα μας παρακολουθούν.

Εντωμεταξύ, την ίδια μέρα θα ξεκινάει η δυνατότητα για όλους τους αθλούμενους να τρέξουν στην virtual εκδοχή του Αυθεντικού Μαραθωνίου. Εκεί ο αγώνας θα είναι “εικονικός”, αν και το τρέξιμο όσων συμμετέχουν θα είναι πραγματικό. Μακάρι η δική μας προσπάθεια στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα να εμψυχώσει τους υπόλοιπους δρομείς που θα τρέξουν εκείνη ή τις επόμενες μέρες στον Virtual Athens Marathon με σίγουρα όχι ιδανικές αγωνιστικές συνθήκες αφού θα είναι ο καθένας μόνος του στη διαδρομή του, ουσιαστικά δηλαδή σε προπονητικό περιβάλλον.

Καλή προετοιμασία, καλές προπονήσεις σε όλους!

Ο Φασισμός δεν είναι ιδεολογία. Ο Φασισμός είναι νοοτροπία.

Μια εγκληματική οργάνωση με ναζιστικές καταβολές καταδικάστηκε γιατί η δικαιοσύνη κατάφερε να κάνει σωστά τη δουλειά της και να στοιχειοθετήσει δικονομικά την υπόθεση, με αφορμή τη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου. Όλοι γνώριζαν για πολλά χρόνια κι όμως μέχρι τότε κανείς δεν είχε πάρει την πρωτοβουλία να κάνει κάτι.

Ήταν μια σημαντική νίκη για τη Δημοκρατία μας μετά από χιλιάδες καθημερινές ήττες, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται. Τον φασισμό δεν τον τσακίζεις με τη βία, γιατί η βία φέρνει βία και αυτό ανακυκλώνει τον φασισμό τον διχασμό και αμαυρώνει μια δημοκρατική κοινωνία που βασίζεται σε θεσμούς και αξίες. Το φασισμό τον χτυπάς κάθε μέρα με τον πολιτισμό, με τη καλλιέργεια, την παιδεία, το διάλογο, τη δημιουργία, με όλες αυτές τις αξίες που προάγουν μια κοινωνία και δεν αφήνουν περιθώριο στο αυγό του φιδιού να εκκολαφθεί.

Ο Φασισμός δεν είναι ιδεολογία. Ο Φασισμός είναι νοοτροπία και μπορεί να υπάρχει παντού.Μην κοιτάς το δάκτυλο, κοίτα το φεγγάρι, κοίτα τη λάμψη στο σκοτάδι και γίνε εσύ κάθε μέρα το φως…

Η φλόγα παραμένει ζωντανή στους αγωνιστικούς δρόμους

Σε πείσμα των καιρών και όλων των δυσκολιών ο ΣΕΓΑΣ διοργάνωσε την Κυριακή (20/9) που μας πέρασε με επιτυχία το πανελλήνιο πρωτάθλημα Ημιμαραθωνίου στην κλειστή πίστα του Κωπηλατοδρόμιου Σχινιά. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες και στον διοργανωτή ΣΕΓΑΣ, γιατί έστω και με περιορισμένη συμμετοχή, έστω και σε έναν απομακρυσμένο χώρο, έγινε πραγματικότητα αυτή η διοργάνωση που πέρασε από χίλια μύρια κύματα.

Μετά από αρκετούς μήνες αναμονής η συμμετοχή και μόνο ήταν μια μεγάλη νίκη για όλους τους αθλητές που κατάφεραν να πάρουν εκκίνηση σε αυτόν τον αγώνα που πέρα από την ουσία είχε και ιδιαίτερα συμβολικό χαρακτήρα. Το παρόν έδωσαν οι καλύτεροι δρομείς από όλη την Ελλάδα με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι οποίοι έτρεξαν όχι μόνο για αυτούς και για τους συλλόγους τους, αλλά και για όλους τους χιλιάδες συναθλητές τους που δεν μπόρεσαν να συμμετέχουν στον ματαιωμένο μεγάλο Ημιμαραθώνιο της Αθήνας.

Με αυστηρή τήρηση τόσο του καθορισμένου υγειονομικού πρωτοκόλλου, όσο και των κανονισμών του αθλήματος, αθλητές και διοργάνωση απέδειξαν ότι σεβόμενοι ο ένας τον άλλο μπορούμε να έχουμε σωστές και ασφαλείς. αθλητικές διοργανώσεις. Το κυριότερο όμως είναι ότι έστω κι έτσι, η φλόγα του δρομικού κινήματος και του αγωνιστικού αθλητισμού παρέμεινε ζωντανή μέσα από τους κορυφαίους πρεσβευτές του από όλη την Ελλάδα και δόθηκε μήνυμα ελπίδας και αγωνιστικότητας στους χιλιάδες Έλληνες δρομείς και Μαραθωνοδρόμους που αναμένουν καρτερικά τη δικιά τους αγωνιστική ευκαιρία εκτόνωσης.

Το ίδιο σαββατοκύριακο στα Ιωάννινα, διοργανώθηκε υπό πολύ διαφορετικές συνθήκες απ’ ότι είχαμε συνηθίσει, αλλά με επιτυχία και ο Γύρος της Λίμνης των Ιωαννίνων. Πολλές ξεχωριστές εκκινήσεις από διάφορα σημεία της πόλης, εκκίνηση σε μικρά waves των 4 ατόμων, ότι έπρεπε για να μην υπάρχει συνωστισμός, παρά το γεγονός ότι τελικά συμμετείχαν συνολικά 100άδες αθλούμενοι. Τα Ιωάννινα αποδείχθηκαν σε covid19 game changer κυριολεκτικά & μεταφορικά. Η αλήθεια είναι πως δε με ενθουσιάζει να βλέπω το άθλημα μας να αλλάζει με αυτό τον τρόπο, όμως είναι καθοριστικό τουλάχιστον για τη συνέχιση του, να μπορούν να γίνονται μεγάλες διοργανώσεις έστω κι έτσι.

Η νέα βδομάδα μπήκε με ακόμα πιο αυστηρά περιοριστικά μέτρα στην Αττική που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για τη συνέχεια, ούτε βεβαίως για τη διεξαγωγή του Αυθεντικού Μαραθώνιου Αθήνας. Οι προπονήσεις μας πάντως θα συνεχιστούν με όλους τους περιορισμούς, ίσως περισσότερο μοναχικά, με την ελπίδα ότι αργά ή γρήγορα θα ξαναβρεθούμε σε κάποια εκκίνηση αγώνα.

Συνεχίστε με το ίδιο πάθος, η φλόγα παραμένει ζωντανή μόνο αν είμαστε στο δρόμους και στους αγώνες…

Γρηγόρης Σκουλαρίκης