Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Είπαμε πως είμαι καλός στο ποδήλατο και στο τρέξιμο και μπορώ να καλύπτω τις διαφορές από τους προπορευόμενους καλούς κολυμβητές στο τρίαθλο, όμως για να συμβαίνει κάτι τέτοιο πρέπει να αγωνιζόμαστε και στις προβλεπόμενες αποστάσεις. Στο σπριντ τρίαθλο της Κυπαρισσίας που συμμετείχα την περασμένη Κυριακή 29 Ιουλίου, κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Τα 750 μέτρα της κολύμβησης τελικά έγιναν περίπου 1200, μάλλον από λάθος ενημέρωση για τις σημαδούρες που έπρεπε τελικά να ακολουθήσουμε. Αυτό το κολύμπι δεν τελείωνε ποτέ και όταν βγήκα και είδα το χρονόμετρο μου να δείχνει περασμένα 20 λεπτά από την εκκίνηση, κατάλαβα πως πλέον ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα.

Στα εναπομείναντα 20χλμ ποδηλασίας και 5χλμ τρεξίματος έτρεξα έτρεξα, αλλά δεν πρόλαβα τους δυο προπορευόμενους και πολύ καλούς τριαθλητές, τον Παναγιώτη Χριστοδουλόπουλο και τον Γιάννη Πετρακόπουλο. Τελικά τερμάτισα τρίτος στη γενική κατάταξη με διαφορά 54 και 7 δευτερόλεπτα αντίστοιχα από τους άλλους δύο. Η αρχική διαφορά μετά την κολύμβηση ήταν πάνω από 3 λεπτά.

Δεν παραπονιέμαι για την προφανή αδικία, κάθε άλλο. Αυτές ήταν οι συνθήκες του αγώνα, με αυτές αγωνίστηκα και είμαι πολύ ευχαριστημένος από την προσπάθεια μου. Έτσι κι αλλιώς αυτό το σπριντ τρίαθλο δεν έχει καμία σχέση με το είδος της προπόνησης που κάνω αυτή τη στιγμή και μόνο για τεστ σε συγκεκριμένα στοιχεία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί.

Στην ποδηλασία έβγαλα πραγματικά αρκετά δυνατό τέμπο με μέση ταχύτητα πάνω από 43χλμ/ω. Στο τρέξιμο μου έλειπε η ταχύτητα αφού η προπόνηση μου πλέον περιλαμβάνει μπρικ με πολλά χιλιόμετρα στο τρέξιμο για προσαρμογή στο απαιτητικό 30αρι του Ζοφινγκεν. Όμως ακόμα κι εκεί ένιωθα πως έχω αρκετές δυνάμεις οπότε το τελικό συμπέρασμα είναι πως η προπόνηση πάει καλά και συνεχίζω σε καλό δρόμο τον εναπομείναντα μήνα πριν το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου μεγάλης απόστασης (2/9).

Περισσότερα για τον αγώνα και τα αποτελέσματα, εδώ:
http://www.trinews.gr/item.php?id=571

Ο Ιούλιος ήταν πολύ δύσκολος και πολύ καυτός. Η προπόνηση βγήκε κουτσά – ζεστά και δεν έχω δικαίωμα να παραπονούμαι αφού επέλεξα να μείνω στο θερμό κλίμα του Χαλκουτσίου. Όχι πως είχα και άλλη επιλογή με τις παράλληλες οικονομικές συγκυρίες και οικογενειακες-επαγγελματικές υποχρεώσεις. Εντούτοις κάποια πράγματα που έπρεπε να γίνουν προπονητικά, 4 εβδομάδες τώρα έγιναν και … προχωράμε βάση σχεδίου στο δρόμο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Διάθλου (Zofingen 2/9).

Σε αυτό τον δρόμο, μια μικρή αγωνιστική στάση είναι επιβεβλημένη για να πάρουμε τις απαραίτητες ψυχολογικές και σωματικές ανάσες. Έτσι θα τρέξω αυτή την Κυριακή (29/7) στο σπριντ Τριαθλο της Κυπαρισσίας. Δεν υπάρχει ιδιαίτερος στόχος, απλά να ευχαριστηθώ τον αγώνα και την εκδρομή. Προπονητικά, μια τέτοια ένταση, πιστεύω θα με βοηθήσει να ξεμπουκώσω ενόψει των τελευταίων δύσκολων προπονήσεων του Αυγούστου.

Θα τα ξαναπούμε από Δευτέρα και ελπίζω τον μήνα που θα ακολουθήσει να μοιράζομαι μαζί σας πιο συχνά τις μέρες μου στο δρόμο….

* Μην ξεχάσω να αναφερθώ … Σήμερα ξεκινούν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες (μια μικρή εισαγωγή διαβάστε εδω http://www.runningnews.gr/item.php?id=12020). Εμείς, όσο παραμένουμε αγνοί αθλητές, παραμένουμε και αγνοί φίλαθλοι. Ο Κόσμος ποτέ δεν ήταν τέλειος, αλλά έστω κι έτσι μπορούμε να ευχαριστηθούμε τη γιορτή του αθλητισμού και να ονειρευτούμε όλα αυτά τα θεωρητικά ιδανικά πως έστω και για μια στιγμή γίνονται αληθινά για όλη την ανθρωπότητα … Οταν τελειώσει η στιγμή μας, μπορούμε να γκρινιάξουμε για ότι μας ενοχλεί μέσα ι έξω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Εγώ τουλάχιστον την προσπάθεια μου την έκανα. Ήξερα πως δεν ήμουν σε θέση να τρέξω γρήγορα αυτό το 5άρι στον στίβο (για το διασυλλογικό πρωτάθλημα λέω, 15/7 στον Άγιο Κοσμά), αλλά είναι θέμα προς προβληματισμό πως δεν κατάφερα καν να πιάσω το τυπικό όριο βαθμολόγησης του 16:40.

Βέβαια με τον καύσωνα που επικρατούσε τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα, αλλά σε κάθε περίπτωση θα όφειλα να είχα εμφανιστεί σε κατάσταση τέτοια να τρέξω κοντά στο 16:30. Το τελικό αποτέλεσμα 16:55 είναι σαφής αποτυχία σε ένα τέτοιο τεστ ταχύτητας.

Ίσως πρακτικά, εν μέσω βαριάς χιλιομετρικής προετοιμασίας για το παγκόσμιο διάθλου, να μην έχει και καμιά σημασία, αλλά για την τιμή των όπλων με πειράζει.

Τέλος πάντων, τι να λέμε τώρα … επιστροφή στην δουλειά.

* Μερικές φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ:

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.3943230533731.2160533.1069016619&type=1&l=a0fdf79739

Το πρώτο μου τρίαθλο το έτρεξα το 2002. Είχα κάποιες θέσεις στην τριάδα εκείνα τα πρώτα χρονιά, αλλά παρά τις αρκετές νίκες σε δίαθλο, ποτέ δεν είχα κερδίσει αγώνα τριάθλου. Αυτό έμελλε να γίνει χτες, Κυριακή 1/7/2012 στον Τυρό Αρκαδίας και το “1ο Τρίαθλο Τσακωνιάς”. Σπριντ τρίαθλο με 750μ κολύμβησης, 22χλμ ποδηλασίας και 5,5χλμ τρεξίματος (σύμφωνα με τις αποστάσεις που έδωσαν οι διοργανωτές) με διοργανωτή την οργάνωση run4green υπό την αιγίδα της Ε.Ο.Τρι.

Ο αγώνας δεν ήταν καθόλου εύκολος. Έχοντας μείνει αρκετά πίσω στο κολύμπι κλασικά θα έπρεπε να κυνηγήσω στην δύσκολη διαδρομή ποδηλασίας, η οποία είχε αρκετές ανηφοροκατηφόρες. Εκεί κατάφερα να τους προσπεράσω όλους, εκτός από έναν, τον Γιάννη Πετρακόπουλο, κάποτε από τα ταλέντα του τριάθλου που τα τελευταία χρόνια είχε εστιάσει την προσοχή του στην ποδηλασία. Ο Γιάννης έκανε πολύ καλό αγώνα σε κολύμβηση και ποδηλασία, αλλά στο τρέξιμο δεν είχε την προετοιμασία για να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό. Έτσι κατάφερα να τον προσπεράσω γύρω στο 2ο χλμ και από εκεί και πέρα να συνεχίσω πιο χαλαρά για φτάσω πρώτος στον τερματισμό. Ο Γιάννης ακολούθησε δεύτερος και είμαι σίγουρος πως αν ξεκινήσει πάλι σοβαρά προπόνηση τριαθλου θα έχει πολλές διακρίσεις στο μέλλον.

Όλα καλά, μπορώ να πω πως πήγαν, είχαν καλή αίσθηση, παρά την “νεκρή” προηγούμενη εβδομάδα με τον τραυματισμό μου στο γόνατο, και την φορτωμένη αυτή βδομάδα για να καλύψω λίγο τα χαμένα χιλιόμετρα. Έτσι, δεν ήμουν και πολύ σίγουρος τι έπρεπε να περιμένω από τον εαυτό μου σε αυτόν τον γρήγορο αγώνα, αλλά μάλλον καλά ανταποκρίθηκα και χωρίς ιδιαίτερο στρες που είναι σημαντικό, απλώς για να συνεχιστεί κανονικά και η προπόνηση τις επόμενες μέρες.

Τέλος πάντως όλα καλά και έγιναν και ακόμα καλύτερα αφού η ομάδα πήρε και πρωτιά στις γυναίκες. Έτσι γυρίσαμε με δυο κυπελλάκια από τον Τυρό, όλο χαμόγελα, όχι μόνο για τις πρωτιές, αλλά κυρίως για την ωραίο αγώνα και την εκδρομή που απολαύσαμε. Η διοργάνωση ήταν εξαιρετική και οι άνθρωποι πολύ φιλόξενοι. Τους ευχαριστούμε από καρδιάς για τις δυο ωραίες μέρες που περάσαμε. Πάνω απ’ όλα να διασκεδάζουμε και να περνάμε καλά με αυτά που κάνουμε, είτε στον Τυρό της Τσακωνιάς, είτε στο Ζόφιγνκεν της Ελβετίας.

Αναλυτικό ρεπόρτ του αγώνα:
http://www.trinews.gr/item.php?id=550

και τα αποτελέσματα, εδώ:
http://www.trinews.gr/item.php?id=549

και μερικές φωτογραφίες:

προς το παρον ενα δείγμα:

Μετά από έναν Ιούνιο που η ξεκούραση υπερίσχυσε της προπόνησης και ένας μικροτραυματισμός ήρθε καπάκι να με ξεκουράσει ακόμα περισσότερο, αυτή την Κυριακή …πάω για αγώνα! Sprint τρίαθλο στον Τυρό της Τσακωνιάς http://www.trinews.gr/item.php?id=495 .

Η αλήθεια είναι πως είμαι κάπως ανέτοιμος για αγώνα, αλλά έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα χρειάζομαι ένα ισχυρό σοκ έντασης για να ξαναμπώ σε φουλ ρυθμούς προπόνησης για το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου (Ζόφινγκεν, 2/9). Τα περιθώρια έχουν στενέψει και έτσι κι αλλιώς, ας μην ξεχνιόμαστε τις δυο επόμενες βδομάδες θα έχω και τις συλλογικές υποχρεώσεις μου. Τοπικό Πρωτάθλημα ποδηλασίας 7-8 Ιουλίου (ατομική χρονομέτρηση 26,6χλμ, αντοχή 80χλμ) και διασυλλογικό πρωτάθλημα στίβου 14-15 Ιουλίου (5000μ).

Έτσι πιστεύω πως αυτός ο αγώνας θα είναι ότι πρέπει. Κολύμβηση 750 μέτρα για ζέσταμα και μετά φουλ ένταση με 22χλμ ποδηλασία σε ανηφοροκατηφορα και 5,5χλμ τρέξιμο. Έτσι για να ξεμπουκώσουμε και μετά … να χαλαρώσουμε και μια μέρα στην Τσακωνιά. Όχι πως μου έχει λείψει η Θάλασσα (κολυμπάω από αρχές Απρίλη, μην ξεχνάμε), αλλά μια αλλαγή στο περιβάλλον είναι πάντα χρήσιμη και γεμίζει μπαταρίες.

Τα λέμε στον Τυρο λοιπόν, ελπίζω να δω αρκετούς από εσάς εκεί….