Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Ο σημαντικότερος αγώνας του Χειμώνα για μένα έφτασε . Αυτη την Κυριακή 11/3 στις 12 το μεσημέρι αγωνίζομαι στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Διάθλου με σκοπό να διατηρήσω τον τίτλο μου. Οι αγώνες θα γίνουν στο Ελληνικό, όπως πάντα, αλλά ίσως να είναι και η τελευταία τους φορά. Ο χώρος ξεπουλιέται όπως είναι ήδη γνωστό, οπότε ας του δώσουμε κάτι να μας θυμάται…

Μετά τον αγώνα μου στα 10χλμ του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ανωμάλου Δρόμου, ταλαιπωρήθηκα για 2 μέρες από γαστρεντερίτιδα, αλλά ίσως να μου βγήκε και σε καλό, αφού έχασα εκείνο το κιλό που ήθελα και μέσα στην εβδομάδα έλυσα κι έκανα και δυο αρκετά γρήγορες προπονήσεις ώστε να θεωρώ πως είμαι έτοιμος για το δίαθλο, βάση του αρχικού προπονητικού προγραμματισμού.

Τις τελευταίες μέρες έχει πέσει λίγο πανικός ανάμεσα στις τάξεις συναθλητών (έμπειρων και άπειρων) σχετικά με τον καιρό της Κυριακής. Όπως όλα δείχνουν, μάλλον θα φάμε και βροχή σε κάποια φάση, ενώ θεωρείται σίγουρο το κρύο και οι δυνατοί βόριοι άνεμοι. Το μόνο που ελπίζω είναι τουλάχιστον στους αγώνες των μικρών που θα γίνουν πριν, να μην βρέξει καθόλου για να μην ταλαιπωρηθούν τα παιδάκια κι άντε να κάνουμε κι εμείς στεγνοί ζέσταμα.

Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας είναι αγώνας και οφείλουμε να είμαστε εκεί, να προσπαθήσουμε για το καλύτερο, με ότι έχουμε μέσα μας, ότι και να μας στέλνει ο ουρανός, ότι κι αν βρίσκουμε στο δρόμο μας. Τουλάχιστον σε αυτή τη συνάντηση ότι και να γίνει θα το περάσουμε όλοι μαζί και θα συμπαραστεκόμαστε νοερά ο ένας στον άλλο. Όχι σαν τις προπονήσεις μας.

Δεν έχω διάθεση να παραπονεθώ ξανά για τον καιρό, το έκανα μια φορά φέτος σε προηγούμενη δημοσίευση, για αυτή την Κυριακή δε με νοιάζει ότι και να γίνει. Είμαι έτοιμος για όλα! Φέτος πέρασα και άντεξα τα πάντα από τον καιρό όλο τον Χειμώνα. Την Κυριακή, σε αυτό το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα δεν θα αγωνιστώ απλά για να υπερασπιστώ τον τίτλο μου, αλλά για να υπερασπιστώ όλα τα χιλιόμετρα αυτού του Χειμώνα, όλες τις ώρες που πέρασα στον δρόμο με κρύο, αέρα και βροχή, όλη αυτή την βαριά προετοιμασία και όλα μου τα όνειρα για κάτι καλό στους μεγάλους αγώνες που με περιμένουν…

Καλή αντάμωση την Κυριακή και Καλή μας Δύναμη…

* ολα τα τελευταία νέα πριν τους αγώνες εδω: http://www.3athlon.gr/item.php?id=453

Αποστολή εξετελέσθη στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου που έγινε στο Μαρκόπουλο χτες, Κυριακή 5 Μαρτίου. Έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω, παρά κάποιες δυσκολίες που μου προέκυψαν τις τελευταίες μέρες.

17η θέση με 1 ολόκληρο λεπτό ρεκόρ ποιο γρήγορα από πέρσι για τα 10χλμ της απόστασης. 33:39 ο χρόνος μου, όχι βεβαίως κάτι σπουδαίο για τρέξιμο, αλλά ακριβώς αυτό που ήθελα από τον εαυτό μου σε αυτό το στάδιο της προετοιμασίας μου. Για αυτό είχα προπονηθεί και αυτό έκανα και αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Ειδικά το γεγονός πως είχα τις δυνάμεις στα τελευταία 2χλμ να πιέσω περισσότερο και να επιταχύνω το ρυθμό μου για να τερματίσω δυνατά, με αφήνει ακόμα πιο ευχαριστημένο γιατί και αυτό το είχα δουλέψει στην προπόνηση. Τα περάσματα μου αρκετά καλά και πολύ σταθερά για το ιδιαίτερο αγώνισμα του ανωμάλου δρόμου σε όλη τη διάρκεια της κούρσας. 6:35, 6:42, 6:43, 6:55, 6:44 οι στροφές των 2χλμ.

Αγωνίστηκα ανάμεσα στους καλύτερους Έλληνες δρομείς όλων των δρομικών αγωνισμάτων (απο τα 1500μ μέχρι και τον Μαραθώνιο) και αναμείχθηκα στον συναγωνισμό. Όχι άσχημα για κάποιον που ουσιαστικά κάνει άλλο άθλημα. Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν πολλά, όμως δεν είχα την πολυτέλεια να τα δουλέψω αυτή την περίοδο. Το πιο σημαντικό είναι πως ο πρώτος μεγάλος αγώνας της χειμερινής σεζόν έγινε με επιτυχία και πάμε για τους επόμενους. Δεν περιμένω από τον εαυτό μου θαύματα, απλώς να μπαίνω και να κάνω αυτό που πρέπει. Πριν τον αγώνα στη θεωρία, όλα φαίνονται εύκολα, αλλά στην πράξη τίποτα δεν είναι απλό, η προσπάθεια είναι προσπάθεια και η αξία της επίτευξης του στόχου ανεκτίμητη.

Στο γενικότερο πλαίσιο των αγώνων το πιο σημαντικό ήταν καταπληκτική εμφάνιση όλης της ομάδας του συλλόγου μου, του ΓΑΣ Ιλισός. Και αγωνιστική αλλά και ενδυματολογκή βεβαίως για την οποία έβαλα κι εγώ το χεράκι μου, ώστε να εμφανιστούμε με τα καινούρια μας γαλάζια φανελάκια. Το Μαρκόπουλο έγινε μεταφορικά και κυριολεκτικά Γαλάζιο.

Ο Μάρκος Γκούρλιας στους Παίδες, έτρεξε με στόφα πρωταθλητή και παρά το γεγονός πως δεν ήταν στην καλύτερη του κατάσταση, καθάρισε την κούρσα και έγινε από τους λίγους στην ιστορία του αγωνίσματος (αν οχι ο μοναδικός) που κερδίζουν και τις δυο χρονιές τους τον τίτλο στους Παίδες. Στους Εφήβους ο Χαράλαμπος Πιτσώλης και ο Λάμπρος Μαλτέζος αποσπάστηκαν για να κάνουν το 1-2 στο βάθρο για τον Ιλισό. Στις Νέες η Γιώτα Βλαχάκη έκανε την έκπληξη παίρνοντας τη 2η θέση στις Γυναίκες η σταθερή αξία Ντενίζ Δημάκη ήταν 3η και στις Νεάνιδες η Μαριάνθη Μαρματάκη ήταν 6η. Στους Άνδρες, μαζί μου, ο Γιώργος Διαλεκτός πήρε την ιδιαίτερα τιμητική 10η θέση δείχνοντας πως μπορεί να κάνει πάρα πολλά όταν θέλει.

Αυτοί ξεχώρισαν, αλλά όλα τα παιδιά μας έκαναν έκαναν το καλύτερο δυνατό. Πραγματικά θα πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος όποιος αγωνίστηκε με τα χρώματα αυτής της ομάδας χτες. Ο Προπονητής Γιωργος Ζώρζος από χτες κυκλοφορεί με ένα τεράστιο χαμόγελο που θα το διατηρεί για πολύ καιρό ακόμα. Δεν ξέρω ακόμα αν διατηρήσαμε τα σκήπτρα στην ομαδική βαθμολογία, αλλά τα παιδιά έκαναν το καλύτερο δυνατό και μαζέψαμε ότι βαθμούς μπορούσαμε να μαζέψουμε. Μου έμεινε μόνο μια πικρία που χάσαμε το βάθρο στο ομαδικό των ανδρών, μένοντας στην 4η θέση για μόλις δυο βαθμούς, αλλά δεν πειράζει, ας αφήσουμε κι ένα στόχο για την επόμενη χρονιά, να έχω κι εγώ ένα σημαντικό κίνητρο για να βελτιωθώ ακόμα περισσότερο. Από τις περίεργες συμπτώσεις της ημέρας το γεγονός πως η αδερφή μου η Χαρά ήταν στην 17η θέση των γυναικών, όπως εγώ στην 17η θέση των ανδρών.

Αναλυτικά, όλα τα παιδιά που αγωνίστηκαν με τον Ιλισό χτες
ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΑΡ.ΣΥΜ. ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ Ε.Γ. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΔΟΣΗ

10000 Μ ΑΝΔΡΩΝ
10 122 ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 1984 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:32:25
17 224 ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ 1981 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:33:39
29 175 ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 1971 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:34:34
39 123 ΔΡΙΤΣΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 1976 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:35:25
54 109 ΑΦΡΟΥΔΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ 1981 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:36:51
67 209 ΠΑΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 1968 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:38:28
Ομαδικό 4ος ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 56

8000 Μ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
3 113 ΔΗΜΑΚΗ ΝΤΕΝΙΖ 1977 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:29:02
10 144 ΠΟΥΛΙΔΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑ 1969 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:31:30
13 129 ΜΑΛΑΪ ΜΑΡΙΑ 1989 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:32:26
16 128 ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ ΛΟΥΚΙΑ 1970 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:33:26
17 151 ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗ ΧΑΡΑ 1988 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:33:38
22 122 ΚΟΠΙΝΑ ΖΑΡΙΝΑ 1977 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:34:49
29 118 ΚΑΡΙΜΑΛΗ ΣΜΑΡΑΓΔΑ 1973 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:38:40
Ομαδικό 2ος ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 26

8000 Μ ΑΝΔΡΩΝ B´
18 317 ΤΕΛΩΝΙΑΤΗΣ ΦΩΤΙΟΣ 1992 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:28:15

6000 Μ ΓΥΝΑΙΚΩΝ B´
2 185 ΒΛΑΧΑΚΗ ΓΙΩΤΑ 1991 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:22:09
12 180 ΑΛΙΦΙΕΡΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ 1992 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:24:40
21 215 ΠΑΠΑΜΑΚΑΡΙΟΥ ΜΑΤΙΝΑ 1990 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:26:04
Ομαδικό 1ος ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 35

6000 Μ ΕΦΗΒΩΝ
1 380 ΠΙΤΣΩΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ 1993 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:19:30
2 366 ΜΑΛΤΕΖΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ 1994 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:19:36
23 358 ΚΑΦΩΡΟΣ ΑΛΚΗΣ 1993 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:21:53
Ομαδικό 1ος ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:21:53 26

4000 Μ ΝΕΑΝΙΔΩΝ
6 275 ΜΑΡΜΑΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑΝΘΗ 1993 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:15:34
21 285 ΠΑΣΠΑΤΗ ΔΑΝΑΗ 1994 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:18:58
23 258 ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΜΑΡΙΑ 1994 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:19:20
Ομαδικό 2ος ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 50

4000 Μ ΠΑΙΔΩΝ
1 434 ΓΚΟΥΡΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ 1995 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:12:28
25 457 ΚΙΑΒΕΓΚΑΤΙ ΜΑΝΩΛΗΣ 1996 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:13:49
60 420 ΒΑΪΤΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 1996 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:15:31
Ομαδικό 3ος ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 86

3000 Μ ΠΑΜΠΑΙΔΩΝ
70 625 ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ 1998 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:12:06

2000 Μ ΠΑΓΚΟΡΑΣΙΔΩΝ Α´
19 560 ΠΑΠΠΑ ΛΥΔΙΑ 1998 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:07:30
45 459 ΒΑΪΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ 1998 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:08:00
63 513 ΚΡΟΜΜΥΔΑ ΜΑΡΙΝΑ 1998 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:08:22
83 524 ΜΑΝΘΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ 1997 ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 00:08:53
Ομαδικό 6ος ΓΑΣ ΙΛΙΣΟΣ 127

Περισσότερα για τους αγώνες και αναλυτικά αποτελέσματα, από το RunningNews.gr
http://www.runningnews.gr/?id=10911

Η ώρα για το μεγάλο δρομικό αγωνιστικό ραντεβού του χειμώνα έφτασε. Αυτή την Κυριακή στο Μαρκόπουλο, μικρά και μεγάλα παιδιά αγωνίζονται στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου, ανάμεσα τους φυσικά κι εγώ…

Το αγώνισμα είναι από τα αγαπημένα μου… μπαίνεις μέσα και τρέχεις, όσο μπορείς, όπως μπορείς, ανεξαρτήτως συνθηκών. ΟΚ τακτικές πάντα υπάρχουν, αλλά δεν είμαστε κολλημένοι στο χρονόμετρο κάθε 200-400μ, κανένα άγχος … απλό, αγνό τρέξιμο στο χόρτο, χώμα, λάσπη του Ιππικού Κέντρου. Αγωνιστικά ελπίζω φέτος να κάνω κάτι καλύτερο από πέρσι. Είμαι λίγο καλύτερα και σίγουρα πιο ξεκούραστος αφού δεν έχω τρέξει δίαθλο μια βδομάδα πριν. Πάντως κονομησα αυτή τη βδομάδα κι ένα ωραίο κρυολόγημα, αλλά το παλεύω και πιστεύω μέχρι την Κυριακή θα είμαι ΟΚ.

Φέτος έχουμε και καινούριες φανέλες στον σύλλογο μου τον Ιλισό και πρέπει να τις τιμήσουμε! Άλλωστε μην ξεχνάμε πως είμαστε πρωταθλητές στο αγώνισμα. Ο Ιλισός κερδίζει τη συνολική βαθμολογία της διοργάνωσης σταθερά τα τελευταία τρία χρόνια και ελπίζουμε και φέτος να τα καταφέρουμε το ίδιο καλά, όπως επίσης να πάρουμε και μερικά μετάλλια σε ατομικό επίπεδο με κάποια παιδιά (ας μη λέμε τώρα ονόματα και τους αγχώσουμε)

Αρκετά με αυτά πάντως, να μην αγχωνόμαστε και πολύ δεν υπάρχει λόγος. Πάω και στον Τάσο ( www.activephysiotherapy.gr )για ένα τελευταίο ρεκτιφιέ, να χαλαρώσω σώμα και πνεύμα.

Όλες τις τελευταίες λεπτομέρειες για τη διοργάνωση μπορείτε να τις διαβάσετε εδώ:
http://www.runningnews.gr/?id=10891 Πιστεύω πως θα δω πολλούς από εσάς από κοντά στο Μαρκόπουλο… είτε σαν αθλητές είτε σαν θεατές. Ο καιρός θα ναι καλός οπότε …τα λέμε από κοντά!

Αυτόν το κείμενο ήθελα να το γράψω μέρες τώρα, αλλά κάθε φορά είχα την κρυφή ελπίδα πως θα αντιστραφεί το κλίμα (κυριολεκτικά) και θα φτιάξει ο καιρός. Αλλά που…

Όχι πως σήμερα περιμέναμε κάτι διαφορετικό, τα δελτία καιρού μας είχαν προειδοποιήσει, αλλά είναι πως γενικά την Καθαρά Δευτέρα την έχουμε συνδυάσει με Ήλιο, εξοχή …εφαλτήριο της Άνοιξης ένα πράγμα. Χτες και προχτές κάτι πήγε να γίνει, αλλά αυτή η βδομάδα θα είναι πάλι κρύα και βροχερή, καθαρά χειμωνιάτικη.

Την κακοκαιρία που έχουμε φάει στο κεφάλι φέτος, θα πρέπει να γυρίσω πολλά χρόνια πίσω για να τη συγκρίνω με κάποια παρόμοιο. Κρύο, βροχή αέρας συνδυάζονται με συχνότητα τέτοια που σκέφτομαι πως η προπόνηση στο δρόμο ενάντια σε τέτοιο καιρό καθημερινά παύει να είναι “μοίρα” και έχει καταντήσει “φάρσα”. Όχι πως έχουμε και δικαίωμα να παραπονιόμαστε για τον καιρό εμείς οι Αθηναίοι σε σχέση με τα ακόμα πιο σκληρά φαινόμενα της επαρχίας, αλλά υποτίθεται πως αυτόν το Χειμώνα μετακινήθηκα στο “κλεινόν άστυ” για λίγους μήνες προκειμένου να γλιτώσω λίγο από την κρύο-υγρασία και τις βροχές του χωριού. Δεν θα ήταν εύκολη έτσι κι αλλιώς αυτή η βαριά χειμερινή προετοιμασία, αλλά έτσι είναι ακόμα πιο σκληρή.

Στην Ελλάδα αυτό που είχαμε πάντα να χαιρόμαστε ήταν ο καλός μας καιρός. Ήλιος και σχετικά καλές θερμοκρασίες, αρκετές μέρες ακόμα και μέσα στο καταχείμωνο. Φέτος που τα κοινωνικά δρώμενα μας δυσκολεύουν όλο και περισσότερο τη ζωή, ο Ουρανός δε λέει να μας προσφέρει λίγη χαρά, να ξεφύγει η ψυχή μας σε γαλάζιους ορίζοντες. Μοίρα η Φάρσα τα σημεία του καιρού? Ο καθένας μπορεί να αναρωτηθεί για τον εαυτό του και τους γύρω του. Η που θα μας λυγίσει ο Καιρός ή που θα μας κάνει πιο δυνατούς, αλλά όσο είμαστε στο δρόμο αρκεί να προχωράμε…

Όπως είχε πει κι ο ποιητής “Μην καταδέχεσαι να ρωτάς αν θα νικήσουμε ή αν θα νικηθούμε…. Πολέμα!”

1ο Κύπελλο Δίαθλου στην Κυπαρισσία (19/2/2012.). Ξεκινάμε από το ενημερωτικό γεγονός. Νίκη με συνολικό χρόνο 59:26 για αποστάσεις 4,8χλμ τρέξιμο – 23,5χλμ ποδηλασίας – 2,3χλμ τρέξιμο.

Αυτός ο μικρός αγώνας διάθλου στην Κυπαρισσία ήταν μια ευκαιρία για εκδρομή και για την προσθήκη στα “πόδια” άλλης μια αγωνιστικής εμπειρίας του αγωνίσματος, από αυτές που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε την πολυτέλεια να τρέχουμε συχνά. Στόχος ήταν να γίνει ένα δυνατό τεστ και αυτό έγινε όπως έπρεπε φέρνοντας και μια αναμενόμενη νίκη. Η ποδηλασία ήταν σχετικά εύκολη και ο Dean έδειξε τα δόντια τους βγάζοντας μου μια ωραία μέση ταχύτητα 41,1χλμ. Το τρέξιμο ήταν σε εντελώς ανώμαλο έδαφος με πέτρες, λάσπες και λακκούβες. Να δω πότε θα τρέξω τα adidas adios 2 σε γρήγορη άσφαλτο. Πάντως ακόμα και με τέτοιες συνθήκες το πρωτο τρεξιματάκι ήταν καλό. 15:30 για τα 4,8χλμ

Γενικά, όλα πήγαν καλά, και βάση το προγραμματισμού. Θέλω να πιστεύω πως τουλάχιστον πρόσφερα και θέαμα στον τοπικό πληθυσμό με διαστημικό ποδήλατο και “λιιιγο περίεργη” εμφάνιση αλλά τι στο καλό, είμαστε και μέσα στις απόκριες έτσι κι αλλιώς. Το πιο καλό συμπέρασμα πάντως μετά τον αγώνα, είναι πως πλέον αυτοί οι αγώνες της μιας ώρας μου βγαίνουν εύκολα, σίγουρα και κυρίως “αχρεώστητα”. Η προετοιμασία για τις μεγάλες αποστάσεις, μπορεί να μην επιτρέπει να αποδώσεις σε ένταση, αλλά τουλάχιστον σε προστατεύει και σε βγάζει λάδι για την συνέχεια της προετοιμασίας.

Αρκετά όμως με μένα για σήμερα. Το πιο σημαντικό με τον συγκεκριμένο αγώνα ήταν αυτή η προσπάθεια που έκανε το τοπικός σύλλογος, ο Ν.Ο.Κυ να διοργανώσει αυτό το δίαθλο. Ο Γιάννης Πετρίδης που είναι ψυχή του συλλόγου καλλιεργεί πάρα πολλά χρόνια το άθλημα στην Κυπαρισσία. Ήρθε έτσι το πλήρωμα του χρόνου να αναλάβει την πρωτοβουλία να διοργανώσει και αγώνα. Με την υποστήριξη βεβαίως όλου του Ν.Ο.Κυ αλλά και της τοπικής κοινωνίας τα κατάφεραν μια χαρά κι αν διορθωθούν κάποια πραγματάκια υπάρχουν προοπτικές να δούμε και ακόμα μεγαλύτερες διοργανώσεις στην Κυπαρισσία.

Πριν κλείσω αυτή την εμπειρία θέλω πρέπει να κάνω και μια ιδιαίτερη αναφορά στην παρέα. Εκδρομή χωρίς παρέα δεν γίνεται. Εκτός από την μόνιμη πλέον συμπαραστάτρια την, αδερφή μου Χαρά (με την οποία για άλλη μια φορά πλακωθήκαμε, αλλά οκ .. μέσα στα προβλεπόμενα όρια) είχαμε εκλεκτή παρέα και συμπαράσταση. Καταρχάς να ξεκινήσω από τους Olympians Βασίλη (Κρομμύδα) και Ντενίζ (Δημάκη) του αθλητές που μας έχουν εκπροσωπήσει στις τρεις Ολυμπιαδες που έχουν γίνει. ΟΚ, τα παιδιά τα ξέρω πολλά χρόνια και είναι φίλοι, αλλά ακόμα κι έτσι η αύρα που εμπνέουν είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική και για μας τους νεότερους που προσπαθούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από το “συνηθισμένο”. Πραγματικά αισθάνομαι πολύ τυχερός να βρίσκομαι ανάμεσα σε τέτοιες αθλητικές προσωπικότητες. Εκλεκτή επίσης παρέα ήταν κι αυτή του τεχνικού υπεύθυνου της Ε.Ο.Τρι. Ανδρέα (Γαλανός) που συνταξιδέψαμε προς κι από Κυπαρισσία. Στο ποδόσφαιρο αυτή η σχέση “παίκτη” – “διαιτητή” θα χαρακτηριζόταν διαπλεκόμενη …χαχαχα, αλλά ευτυχώς στο τρίαθλο έχουμε άλλο επίπεδο επικοινωνίας και συνεργασίας. Από την παρέα των κριτών πρέπει να ευχαριστήσω επίσης την Ζαρίνα (Κόπινα) που με συνόδεψε στο τρέξιμο, τον Χριστόφορο (Λαγός) που ήταν συνοδεία μου με τη μοτοσυκλέτα και με προστάτευε κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας, όπως επίσης και τον Γιάννη (Μούχος) που ήταν αλλού, αλλά ξέρω πως με αγαπάει πολύ ..χαχαχα. Βεβαίως πρέπει να ευχαριστήσω και τον Χρήστο (Βαξεβάνης) που εκτός από την γενικότερη βοήθεια και δουλειά που κάνει στο τρίαθλο, μου χάρισε και μερικές καταπληκτικές φωτογραφίες από αυτόν των αγώνα. Καλά να’μαστε να βρισκόμαστε σε αγώνες και να περνάμε καλά.

Επόμενος αγώνας διάθλου είναι πλέον το πανελλήνιο πρωτάθλημα στις 11 Μαρτίου, όπου θα πρέπει να υπερασπιστώ τον τίτλο μου. Πριν από αυτό όμως έχουμε και το πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου στις 4 Μαρτίου που θα είναι και το κρισιμότερο δρομικό “κρας” τεστ της χρονιάς δίπλα στους καθαρόμαιμους δρομείς.

Καλά να είμαστε και συνεχίζουμε….

Μερικές φωτογραφίες εδω

Αναλυτικά, αποτελεσματα εδω