Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

* Το άρθρο γράφτηκε για να δημοσιευτεί αρχικά στις ιστοσελίδες www.RunnningNews.gr και www.3athlon.gr σαν ένας οδηγός για αρχάριους στο δίαθλο.

Το ποδήλατο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και όλο και περισσότεροι φίλοι ασχολούνται με αυτό, είτε σαν εναλλακτική άσκηση, είτε απλά σαν ένα μέσο μεταφοράς. Βέβαια, για μας που ασχολούμαστε συστηματικά με τον αθλητισμό και τα multisports αποτελεί βασικό στοιχείο της προπόνησης και τον αγώνων μας. Για όσους δεν έχουν πολλές σχετικές εμπειρίες, αλλά τους αρέσουν τα αγωνίσματα εξωτερικών χώρων, μια πολύ ενδιαφέρουσα αγωνιστική πρόταση είναι το Δίαθλο.

Το Δίαθλο είναι ένα σύνθετο αγώνισμα που αποτελείται κατά σειρά από τρέξιμο, ποδηλασία και ξανά τρέξιμο. Οι αποστάσεις ποικίλουν ανάλογα με τη μορφή του αγώνα και τον φορέα που τον διοργανώνει. Το άθλημα καλλιεργείτε επίσημα από την Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου (Ε.Ο.Τρι.) και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Τριάθλου (I.T.U) όμως διοργανώνονται και πολλοί ανεξάρτητοι αγώνες. Διεθνώς, οι πιο γνωστοί αγώνες είναι τα Powerman, που είναι αγώνες διάθλου μεγάλων αποστάσεων. Διοργανώτρια αρχή είναι η Powerman Association, η οποία μάλιστα πέρσι σύναψε συμφωνία με την ITU για συνδιοργάνωση αγώνων σε επίπεδο παγκοσμίων και πανευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.

Για τους περισσότερους τριαθλητές το αγώνισμα χρησιμοποιείται στα πλαίσια της χειμερινής τους προετοιμασίας, όμως δεν είναι τυχαίο πως σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει εξειδίκευση από τους κορυφαίους αθλητές. Η απουσία του κολυμβητικού σκέλους, μπορεί θεωρητικά να κάνει το αγώνισμα να μοιάζει πιο εύκολο από το πιο καθιερωμένο τρίαθλο, όμως πρακτικά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το “εύκολο” ή “δύσκολο” είναι πάντα σχετικά από την προετοιμασία μας και τρόπο που αντιμετωπίζουμε έναν αγώνα, όμως μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως σίγουρα το Δίαθλο είναι πολύ πιο σκληρό από το Τρίαθλο.

Στην ουσία το Δίαθλο είναι και αυτό τρίαθλο, καθώς το πρώτο σκέλος τρεξίματος, με το δεύτερο είναι πρακτικά δυο διαφορετικά αγωνίσματα, που χρίζουν εντελώς διαφορετικής αντιμετώπισης προπονητικά και αγωνιστικά. Ειδικότερα, η διαδικασία του να τρέξεις για δεύτερη φορά ενώ έχει μεσολαβήσει το ποδηλατικό σκέλος θα διαπιστώσετε πως είναι πολύ πιο δύσκολο και επικίνδυνο για τραυματισμούς (κράμπες, θλάσεις κτλ) απ ότι το “μονό” τρέξιμο μετά την ποδηλασία που περιλαμβάνεται σε ένα τρίαθλο. Επιπρόσθετα, η ποδηλασία μετά από τρέξιμο είναι πολύ πιο δύσκολη, απ’ ότι μετά από κολύμβηση, καθώς το τρέξιμο ως γνωστόν “χρεώνει” πολύ περισσότερο.

1ο Τρέξιμο

Το πρώτο τρέξιμο έχει ουσιαστικά στοιχεία ενός απλού αγώνα δρόμου με τη διαφορά φυσικά πως ακολουθεί ποδηλασία και ξανά τρέξιμο, οπότε πρέπει να κάνουμε μια σχετική οικονομία δυνάμεων, ανάλογα με το επίπεδο του καθενός.

Η προπονητική προετοιμασία για αυτό το σκέλος είναι παρόμοια με την προπόνηση για έναν αγώνα δρόμου ίδιας απόστασης. Στους περισσότερους αγώνες μιλάμε για απόσταση 5-10χλμ και σε λίγες περιπτώσεις αγώνων μεγάλης απόστασης φτάνει στα 15χλμ. Αυτό που μας διευκολύνει είναι πως δεν χρειάζεται να προετοιμαστούμε για να “τα δώσουμε όλα”. Ακόμα και η ίδια η προπόνηση μας θα είναι προσανατολισμένη με συντήρηση δυνάμεων για ότι επακολουθήσει.

Πάντως αξίζει να σημειώσουμε πως για πολλούς αθλητές παγκόσμιας κλάσης σε αγώνες που επιτρέπεται το κολλητήρι (drafting, βλ. παρακάτω) στην ποδηλασία, αυτό το μέρος αναγκάζονται να το κάνουν ακόμα και στο 100% προκειμένου να μην χάσουν το γκρουπ στην ποδηλασία. Μιλάμε για αθλητές που τρέχουν τα 10χλμ κοντά και κάτω από 30 λεπτά.

Ποδηλασία

Το ποδηλατικό σκέλος είναι κάπως “ύπουλο”. Όπως έγραψα και παραπάνω, το να ποδηλατήσει κανείς μετά από τρέξιμο είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ ότι μετά από κολύμπι και βεβαίως απ’ ότι χωρίς κάτι άλλο πριν. Γι’ αυτό τον λόγο, ακόμα και πάρα πολύ δυνατοί ποδηλάτες δεν μπορούν να ανταποκριθούν ανάλογα σε αυτό το κομμάτι, σε έναν αγώνα διάθλου.

Όπως όλα τα πράγματα και αυτό χρειάζεται την εξάσκηση του, οπότε καλό θα είναι να εντάξουμε στην προετοιμασία μας μερικές προπονήσει ποδηλασίας μετά από τρέξιμο. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με τη μορφή μικρών bricks (κομμάτια με γρήγορες αλλαγές τρέξιμο + ποδηλασία), είτε με μια σχετικά μεγάλη δυνατή ποδηλατική διαδρομή αφού έχει προηγηθεί μια δυνατή προπόνηση τρεξίματος. Βέβαια, τα περισσότερα ποδηλατικά χιλιόμετρα σαν προπονητική βάση γίνονται αυτόνομα. Να σημειώσω εδώ ξανά, πως στον αγώνα, εκτός από την φυσιολογική κούραση, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς η σωματική “χρέωση” από το τρέξιμο μπορεί να προκαλέσει εύκολα τραυματισμό από κάποια κράμπα ή θλάση.

Η απόσταση για αυτό το σκέλος είναι 20-40χλμ για τους μικρούς/κλασικούς αγώνες ενώ σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων έχουμε αποστάσεις 60-150χλμ. Εκτός από την απόσταση, πολύ σημαντικό στοιχείο του αγώνα είναι και ο τύπος του ποδηλατικού σκέλους, αν δηλαδή επιτρέπεται το κολλητήρι (draft legal) ή όχι (non drafting). Στην πρώτη περίπτωση πρέπει να εισάγουμε στην προπόνηση μας και πολλά στοιχεία ποδηλατικών αγώνων τύπου σιρκουϊ (ικανότητα σπριντ, τεχνική γκρουπ κτλ) ενώ στη δεύτερη ουσιαστικά προετοιμαζόμαστε για αγώνα Ατομικής Χρονομέτρησης. Σε κάθε περίπτωση βεβαίως είναι ανάλογος και ο ποδηλατικός εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε. Απλό ποδήλατο δρόμου σε draft legal αγώνα και ποδήλατο TT (Time Trial) σε non drafting.

2ο Τρέξιμο

Το δεύτερο τρέξιμο είναι το πιο αμφίρροπο μέρος του αγώνα καθώς δεν ξέρουμε ακριβώς πως θα είμαστε. Μπορεί η ποδηλασία να έχει γίνει χαλαρά μέσα σε ένα γκρουπ και να έχουμε χαλαρώσει ή το πιο πιθανό να έχουμε “πατήσει” τόσο που να μην νιώθουμε τα πόδια μας ικανά να επανέλθουν στο τρέξιμο. Εννοείται πως είμαστε ήδη χρεωμένοι αρκετά και από το 1ο τρέξιμο.

Προσέξτε ιδιαίτερα πως εξαιτίας της ακαμψίας της ποδοκνημικής κατά το ποδηλατικό σκέλος σε συνδυασμό με τον συνήθως κρύο καιρό, γαστροκνήμιος και ποδοκνημική θα έχουν κακή αιμάτωση. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως όταν κατεβείτε από το ποδήλατο μπορεί να μην αισθάνεστε τα πόδια σας κάτω από το γόνατο ή να αισθάνεστε πως πατάτε σε …καρφιά. Είναι μια αρκετά άβολη στιγμή του αγώνα, αλλά μην πανικοβληθείτε, απλά δώστε χρόνο στα πόδια σας να αιματωθούν πριν βάλετε την φουλ ταχύτητα. Συνήθως το 1ο περίπου λεπτό της δεύτερης αλλαγής είναι αρκετό. Σημειώνω πάλι πως το γεγονός πως έχουμε ήδη κάνει λίγη ώρα πριν έναν αγώνα τρέξιμο κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα και πολύ διαφορετικά από το τρέξιμο μέσα σε ένα τρίαθλο.

Η απόσταση που θα έχουμε να διανύσουμε θα είναι 2,5-5χλμ για σπριντ/κλασική απόσταση ή 7,5-30χλμ για αγώνα μεγάλης απόστασης. Όπως και με κάθε τι, οφείλουμε να προσαρμόσουμε την προετοιμασία μας ανάλογα. Για τους περισσότερους από εσάς που θα συμμετάσχετε σε σπριντ ή κανονική απόσταση αρκεί να μπορείτε να τρέξετε δυνατά για 4-5χλμ μετά από μια κανονική προπόνηση ποδηλασίας.

Γενικές οδηγίες

Για περισσότερες και πιο εξειδικευμένες προπονητικές κατευθύνσεις, καλύτερα να απευθυνθείτε στους πιο έμπειρους προπονητές, Βασίλη Κρομμύδα και Δημήτρη Κασίμη. Από πλευράς μου, πριν κλείσω αυτή την “εισαγωγή στο δίαθλο” να δώσω μερικές ακόμα γενικές οδηγίες:

Προσέξτε μην “αδειάσετε”. Το αγώνισμα είναι μεγάλης διάρκειας (περισσότερο από 1 ώρα για οποιαδήποτε μορφή του) αλλά σχετικά υψηλής έντασης, οπότε θα χρειαστεί να ανεφοδιαστείτε κάπου στο δρόμο με ενέργεια. Για μικρές-μεσαίες αποστάσεις, στους περισσότερους αρκεί η κατανάλωση ενεργειακού ποτού κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας, άλλοι μπορεί να χρειαστούν και κάποιο τζελάκι. Για μεγάλες αποστάσεις πάντως συνίσταται η πιο συστηματική λήψη ενέργειας με τζελ, μπάρες, μπανάνες κτλ. Προφανώς ο καθένας τελικά χρησιμοποιεί ότι του αρέσει καλύτερα, σύμφωνα με τις εμπειρίες και προτιμήσεις του.

Αντίστοιχα χρειάζεται προσοχή στη λήψη υγρών και στην ισορροπία ηλεκτρολυτών. Σε συνθήκες ζέστης εννοείται πως είναι απαραίτητο για να αποφύγουμε αφυδάτωση, όμως ακόμα και σε αγώνες με κρύο καιρό συνιστάται η λήψη κάποιου αθλητικού ποτού ώστε να μην έχουμε απώλεια ηλεκτρολυτών που μπορεί να οδηγήσουν σε κάποια κράμπα.

Δώστε λίγο προσοχή στην ενδυμασία σας. Οι περισσότεροι αγώνες γίνονται σε χειμερινές συνθήκες. Για τους πιο αργούς ενδείκνυνται μια σχετικά ζεστή ενδυμασία με τουλάχιστον μακρυμάνικη μπλούζα. Οι πιο γρήγοροι πιθανότατα δεν θα έχουν σοβαρό πρόβλημα ακόμα και με κορμάκι τριάθλου, όμως επειδή δεν πιστεύω πως κανείς από εμάς προπονείται το χειμώνα με το καλοκαιρινό του κορμάκι, προτού “γδυθείτε” καλύτερα να είστε σίγουροι ότι μπορείτε να αντέξετε τον κρύο αέρα στο ποδήλατο, ειδικά αφού προηγουμένως έχετε ιδρώσει στο τρέξιμο.

Προσέξτε τις αλλαγές σας. Όπως σε κάθε σύνθετο αγώνα, έτσι και σε αυτόν, η περιοχή αλλαγών είναι κομβικό σημείο. Βασικός στόχος είναι μην χαθεί πολύτιμος χρόνος, όμως προσπαθήστε να αποφύγετε τις βεβιασμένες κινήσεις, κυρίως για την αποφυγή κάποιου τραυματισμού. Ειδικά αν δεν είστε προπονημένοι στις μυϊκές προσαρμογές από τρέξιμο σε ποδηλασία και από ποδηλασία σε τρέξιμο, δώστε στα πόδια σας λίγα παραπάνω δευτερόλεπτα σε κάθε αλλαγή για να είστε σίγουροι.

Επικείμενοι Αγώνες

Για το 2012, το χειμερινό-εαρινό πρόγραμμα στην Ελλάδα, προς το παρόν περιλαμβάνει τρεις αγώνες διάθλου στους οποίους θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας.

Στις 29 Ιανουαρίου θα γίνει στο Κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά η πρώτη διαθλητική συνάντηση των “φίλων του τριάθλου” αποστάσεων 4-20-4χλμ. >>>Περισσότερα εδώ

Στις 26 Φεβρουαρίου θα γίνει από την Ε.Ο.Τρι αγώνας διάθλου σπριντ (5-20-2,5χλμ) στην Κυπαρισσία. (Ο αγώνας θα ανακοινωθεί εδώ)

Στις 11 Μαρτίου 2011 θα γίνει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Διάθλου στο Ελληνικό με δυο αποστάσεις. Την κανονική απόσταση του πρωταθλήματος 10-40-5χλμ για τους μεγάλους, ενώ παράλληλα θα διεξαχθεί και ο αγώνας των μικρών στην σπριντ απόσταση 5-20-2,5χλμ η οποία θα έχει και ανοιχτή συμμετοχή για όποιον το επιθυμεί. (Ο αγώνας θα ανακοινωθεί εδώ)

Λοιπόν, νιώθετε έτοιμοι για ένα Δίαθλο? Ακολουθείστε μας!

Γρηγόρης Σκουλαρίκης
www.duathlon.gr

Το 2012 μπήκε και επισήμως, Καλή Χρονιά σε όλους, Χρόνια μας Πολλά με υγεία και ότι καλό.
Τι σκέφτομαι να κάνω φέτος? Πολλά πράγματα! Τι θέλω να κάνω φέτος? Καλύτερα πράγματα!
…και άντε να δούμε στο δρόμο τι τελικά θα γίνει…

Μετά τις περσινές εμπειρίες η φετινή χρονιά δεν θα έχει πειράματα. Ο μεγάλος στόχος είναι σαφής και όλο το προπονητικό και αγωνιστικό πλάνο θα είναι σχεδιασμένο για αυτόν. Επιστροφή στο Ζόφινγκεν για το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου μεγάλης απόστασης για κάτι καλύτερο από πέρσι. Όλα τα υπόλοιπα θα είναι απλά αγωνιστικά τεστ και ευκαιρίες διαφυγής από τη μονοτονία ενός ήδη βεβαρημένου προπονητικού πλάνου. Άλλωστε μέχρι τον Σεπτέμβρη έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και υπάρχει αρκετός χώρος για κάποιους σημαντικούς αγωνιστικούς σταθμούς.

Έτσι, θα προσπαθήσω για το καλύτερο δυνατό “εντός των τοιχών” στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου (4/3, βασικό τεστ έναντι των καλύτερων Ελλήνων δρομέων), στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Διάθλου (11/3), στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Τριάθλου (27/5) και στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Δρόμου (22-24/6, βασικό τεστ έναντι των καλύτερων Ελλήνων ποδηλατών).

Θα ήθελα πολύ να τρέξω φέτος και Μαραθώνιο με στόχο ένα ατομικό ρεκόρ, αλλά χωρίς να έχω την πολυτέλεια για εξειδικευμένη προετοιμασία. Ίσως έτσι να μου βγει και καλύτερα πάντως, χωρίς άγχος. Πρώτη απόπειρα με το καλό, θα γίνει στον “Μέγα Αλέξανδρο” (1/4), ενώ αν καταφέρω να αναρρώσω από το Ζόφινγκεν θα προσπαθώ να μπω και στην Κλασική.

Εκτός από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ποδηλασίας, το πρόγραμμα περιλαμβάνει και τρία ποδηλατικά τεστ αντοχής, Δρόμος Θυσίας (25/3, Πάτρα-Καλάβρυτα), “Ομφάλιο” (29/4, Δελφοί) και βεβαίως το τοπικό πρωτάθλημα 16-17/6 όπου θα τρέξω και χρονόμετρο βεβαίως. Να σημειώσω εδώ πως μετά την ιδιαίτερη τιμητική 6η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στην ατομική χρονομέτρηση, φέτος θέλω πολύ να είμαι σε αντίστοιχα καλή κατάσταση στο αγώνισμα για κάτι ακόμα καλύτερο.

Ο στίβος ποτέ δε με ευνοούσε ιδιαίτερα, αλλά δεν μπορώ να τον αγνοώ και εντελώς, καθώς μπορεί να αποτελέσει ακριβοδίκαιο “κριτή” δρομικής κατάστασης. Έτσι, αν και δεν θα είναι προτεραιότητα την Άνοιξη θα προσπαθήσω να βελτιώσω τα ατομικά μου ρεκόρ σε μία και μοναδική ευκαιρία για κάθε αγώνισμα. 5000μ στο διασυλλογικό πρωτάθλημα (5/5) και 10.000μ στο πανελλήνιο πρωτάθλημα (19/5). Σε κάθε περίπτωση πρέπει να δώσουμε και βαθμούς στον συλλογο.

Πάντως, μέχρι τους σημαντικούς αγώνες από Μάρτιο και μετά, η χρονιά ξεκινάει με μικρούς αγώνες. Γύροι Πόλεων σε Νέα Σμύρνη (15/1) και Φιλοθέη (12/2) και δύο Δίαθλα (αν γίνουν τελικα) 29/1 στον Σχινιά και 26/2 στην Κυπαρισσία.

Το πρόγραμμα φέτος δεν περιλαμβάνει άλλους μεγάλους αγώνες δρόμου (πλην των Μαραθωνίων), όπως πχ κάποιον ημιμαραθώνιο, καθώς θεωρώ πως μέσα στο γενικότερα βεβαρημένο προπονητικό και αγωνιστικό πρόγραμμα θα έχουν υψηλό “ρίσκο κόπωσης και τραυματισμών”. Επίσης το πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει διεθνές δίαθλο την Άνοιξη, καθώς θέλω να επικεντρωθώ στο Ζόφινγκεν. Το επισήμως πλέον ευρωπαϊκό πρωτάθλημα διάθλου μεγάλης απόστασης στην Ολλανδία είναι ένα δέλεαρ, αλλά προς το παρόν η διάθεση είναι αρνητική. Άλλωστε έτρεξα πέρσι στη συγκεκριμένη διαδρομή και δε νομίζω πως μου ταιριάζει.

Προς το παρόν αυτά … και πολλά μου είναι. Είμαι αισιόδοξος πως φέτος θα καταφέρω να τηρήσω όλο τον αρχικό αγωνιστικό σχεδιασμό και αυτός είναι ουσιαστικά και ο βασικός στόχος του 2012. Να είμαι καλά και να μπορέσω να προπονηθώ και να αγωνιστώ χωρίς προβλήματα μέσα στη χρονιά. Η αισιοδοξία μου πηγάζει μόνο και μόνο από το γεγονός πως ξεκινάω τη χρονιά …καλά. Πρέπει να είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που η αλλαγή του χρόνου με βρίσκει σε φουλ ρυθμούς στο δρόμο και δυσκολεύομαι να το πιστέψω!

Καλά να είμαστε λοιπόν, καλές διαδρομές με καλά μυαλά, ώστε να έχουμε και καλούς αγώνες! Θα τα πούμε κι από κοντά κάπου εκεί έξω στο δρόμο…

Συγκεντρωτικά όλο το (θα ήθελα να) αγωνιστικό μου πρόγραμμα, εδώ:
http://www.duathlon.gr/?page_id=544

Τελευταίες μέρες του 2011, μέρες γιορτής, μέρες ξεκούρασης, μέρες απολογισμού, συλλογισμού, και ανασύνταξης ενόψει 2012. Τι έκανα και τι δεν έκανα αυτή τη χρονιά και τι μου έμεινε για την επόμενη…

Θα μπορούσα να πω πως το 2011 ήταν μια καλή χρονιά γιατί τουλάχιστον πέτυχα τους δυο βασικούς μου αγωνιστικούς στόχους. Πήρα πίσω τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας στο Δίαθλο και συμμετείχα αξιοπρεπώς στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Διάθλου μεγάλης απόστασης στο Ζόφινγκεν της Ελβετίας. Ενδιάμεσα είχα και την ευχάριστη έκπληξη να πάρω και την 6η θέση στην Ατομική Χρονομέτρη του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ποδηλασίας Δρόμου. Πέρα από αυτά πάντως κινήθηκα στη μετριότητα και αυτό κυρίως γιατί αντιμετώπισα το 2011 εκβιαστικά.

Ουσιαστικά, αυτή θα ήταν η πρώτη μου πλήρης χρονιά προπόνησης μετά από πολλά χρόνια, με συγκεκριμένο αγωνιστικό προγραμματισμό και μεγάλους στόχους. Όμως για να ξεκινήσει μια νέα χρονιά, πρέπει να τελειώσει η προηγούμενη, να ξεκουραστείς και κατόπιν πάλι από την αρχή… Εγώ κάπου πέρσι αυτά τα ‘μπλεξα. Μετά τον αποτυχημένο Μαραθώνιο του 2010, δεν είχα το καθαρό μυαλό να κάτσω να αναρρώσω πλήρως και ξεκίνησα βεβιασμένα τη νέα μου χρονιά. Ήθελα να κάνω πολλά και καλά, όμως κουβαλούσα προβλήματα του 2010 που θα τα έβρισκα μπροστά μου τους πρώτους μήνες του 2011. Έτσι έφτασα στο τραγικό Powerman Holland μετά το οποίο αναγκάστηκα να μείνω εκτός τρεξίματος για περισσότερο από 2 μήνες με φυσικοθεραπείες παράλληλα ώστε να ξεπεράσω το σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών που είχε φτάσει πια στο “δεν πάει άλλο”.

Το καλό της χρονιάς ήταν πως σε αυτούς τους δύσκολους μήνες, πραγματικά μάζεψα όλο το κουράγιο μου και έκανα τα αδύνατα δυνατά, όχι μόνο να αναρρώσω, αλλά και να επανέλθω αγωνιστικά ώστε να καταφέρω να βρεθώ σε καλή κατάσταση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου στην Ελβετία. Το κίνητρο ήταν πολύ μεγάλο και το μικρό θαύμα έγινε. Το μεγαλύτερο κέρδος όμως ήταν πως κατάφερα να ξεπεράσω τον εαυτό μου σε πολλούς τομείς και να αναθεωρήσω τους στόχους μου. Έμαθα να κοιτάω ψηλότερα όχι απλώς επειδή “μπορώ” αλλά κυρίως γιατί “θέλω”.

Τι δεν έκανα φέτος που ήθελα πολύ? Δεν έτρεξα έναν καλό Μαραθώνιο. Μετά το Powerman Zofingen το σώμα μου πραγματικά κατέρρευσε. Η πονεμένη μέση μου με άφησε πάλι 2 ολόκληρους μήνες εκτός τρεξίματος. Δεν πειράζει, ήταν η ξεκούραση που χρειαζόμουν για να ξεκινήσω φρέσκος τη νέα χρονιά και να την βάλω στις σωστές βάσεις. Αυτόν τον καλό Μαραθώνιο που θέλω, θα τον τρέξω κάποια άλλη στιγμή.

Με λίγα λόγια αυτό ήταν το αθλητικό μου 2011. Τα αναλυτικά πεπραγμένα μπορείτε να τα δείτε εδώ http://www.duathlon.gr/?page_id=311 Δεν θα είχε νόημα να πιάσω έναν έναν τους αγώνες που έτρεξα. Σημασία έχει τι γενικότερο μου έμεινε από τη χρονιά που φεύγει…

Τι περιμένω από το 2012? Αυτά θα τα πούμε με τη νέα χρονιά. Προς το παρόν εύχομαι σε όλους Καλή Πρωτοχρονιά και Καλή ξεκούραση τις επόμενες μέρες.

Με επιτυχία διεξήχθη την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου ο αναπτυξιακός αγώνας Διάθλου για μικρές κατηγορίες στο Ο.Α.Κ.Α απο την Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου. Μία πραγματική γιορτή για τους μικρούς διαθλητές λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ποδαράκια, παπουτσάκια, ποδηλατάκια και βουρρρρ…..

Τόπο στα νιάτα λοιπόν, στο κλείσιμο αυτής της χρονιάς, έτσι σε πείσμα των καιρών, γιατί το μέλλον ανήκει πάντα στα παιδιά και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι απλώς να τους δίνουμε τον χώρο, τις αφορμές, και το χαμόγελο αισιοδοξίας μας για να βρουν τον δικό τους δρόμο…

Τα αποτελέσματα του αγώνα εδώ:

http://www.3athlon.gr/?id=399

Μερικές φωτογραφίες εδώ:

http://www.runningnews.gr/?id=10480

και ένα βίντεο:

Πάει αρκετός καιρός από τότε που έγραψα κάτι για τελευταία φορά. Πάει αρκετός καιρός που ήμουν εκτός δρόμων … Ήθελα να τρέξω τρίαθλο, ήθελα να τρέξω Μαραθώνιο … τελικά δεν έτρεξα τίποτα γιατί απλώς δεν μπορούσα. Η καταραμένη μέση μου με έπιασε για περισσότερο από ένα μήνα, για να μου θυμίσει πόσο θνητός είμαι. Έκανα λίγο ποδηλασία τον Οκτώβριο ενώ τρέξιμο ξεκίνησα μόλις αρχές Νοεμβρίου. Ουσιαστικά έμεινα εκτός προγράμματος για 2 μήνες … διάστημα πάρα πολύ, αλλά όπως αποδείχτηκε αναγκαίο για να ξεκουραστώ και να αναρρώσω πλήρως ενόψει νέας χρονιάς.

Η χρονιά που τελειώνει, με αφήνει ευχαριστημένο, γιατί κατάφερα να κάνω κάποια πράγματα που ήθελα με αποκορύφωμα τη συμμετοχή μου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου και κάποιους επίσης καλούς αγώνες εντός Ελλάδος, όπως το πανελλήνιο πρωτάθλημα διάθλου (1ος) και το πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδηλασίας δρόμου (6ος στην ατομική χρονομέτρηση). Από εκεί και πέρα πάντως κάθε άλλο από ιδανική ήταν γιατί και αρκετά λάθη στην προετοιμασία έγιναν και προβλήματα τραυματισμών υπήρξαν. Ακόμα και στα 30 μου όμως συνεχίζω να μαθαίνω και τη νέα χρονιά δεν θα κάνω τα ίδια λάθη. Άλλωστε υπάρχουν τόσα καινούρια λάθη να κάνω….

Όπως είπα έκατσα και ξεκουράστηκα αρκετά όμως οι μέρες σιωπής τελειώσαν και έχω επιτρέψει στους δρόμους, σε φουλ ρυθμούς προετοιμασίας. Για τη νέα χρονιά θέλω να τρέξω αρκετούς αγώνες, αλλά ουσιαστικά ο μόνος και μεγάλος μου στόχος θα είναι η επιστροφή στο Ζόφινγκεν για το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου μεγάλης απόστασης. Έτσι, χωρίς βιασύνες όπως πέρσι, το χειμώνα θα βάλω γερές βάσεις και σιγά σιγά όσο πλησιάζει ο καιρός ελπίζω να είμαι δυνατός για να κάνω και το κάτι παραπάνω στην προετοιμασία μου ενόψει Ζόφινγκεν.

Έσπασα τη σιωπή μου … έπεται συνέχεια…