Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Αύριο είναι η πιο σημαντική μέρα της προετοιμασίας για το Zofingen. Η πιο σημαντική προπόνηση! Τι θα περιλαμβάνει? ….ΤΙΠΟΤΑ! Άντε ίσως λίγο κολύμπι, αλλά σίγουρα περισσότερο άραγμα στην παραλία. Αύριο ρεπάρω από δρόμο και ξεκουράζω σώμα και πνεύμα.

Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν αρκετά φορτωμένες προπονητικά. Πολλά τα χιλιόμετρα σε τρέξιμο και ποδηλασία και επιπλέον αρκετή δουλειά στο νερό με κολύμπι και ασκήσεις ενδυνάμωσης. Μπήκαμε πλέον στην τελευταία εβδομάδα πριν τον αγώνα και προτεραιότητα έχει η ξεκούραση και η αποκατάσταση.

Ευτυχώς το πρόγραμμα πήγε καλά ως τώρα. Έκανα ότι μπορούσα από προπόνηση στον λίγο χρόνο που είχα να επανέλθω στο τρέξιμο και το πιο σημαντικό πλέον είναι να μπω και φρέσκος στον αγώνα.

Έτσι η τελευταία εβδομάδα της προετοιμασίας μπαίνει δυναμικά αύριο με την πιο σημαντική προπόνηση, ένα ωραιότατο ρεπό!

Τελευταίες μέρες πριν τον αγώνα στην Ελβετία και ο σχεδιασμός της τακτικής καλά κρατεί. Ένα βασικό θέμα που θέλει ιδιαίτερη προσοχή είναι η τροφοδοσία την ώρα του αγώνα. Για να καλύψω τις αποστάσεις 10χλμ τρέξιμο – 150χλμ ποδηλασία – 30χλμ τρέξιμο σε 6,5 ώρες (με το καλό…) και ειδικά στην απαιτούμενη ένταση είναι βέβαιο πως θα χρειαστώ πολλή ενέργεια “on the go”.

Το βασικό σχέδιο τροφοδοσίας και ανεφοδιασμού έχει ήδη γίνει, αλλά το δουλεύουμε λίγο με την διαιτολόγο – διατροφολόγο της οικογένειας, την αδερφή μου. Η Χαρά, άλλωστε θα αναλάβει και το δύσκολο έργο της υποστήριξης και ανεφοδιασμού την ώρα του αγώνα οπότε εκτός από τον επιστημονικό ρόλο θα έχει και την πρακτική (πολύ μεγάλη) ευθύνη εφαρμογής του πλάνου, τουλάχιστον κατά το ήμισυ όπου της αναλογεί. Εκτός από αυτά που θα μου δίνει αυτή αρκετά εφόδια θα παίρνω και από την περιοχή αλλαγών τις δυο φορές που θα περάσω.

Τώρα δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα να σας παραθέτω αναλυτικά το σχεδιάγραμμα μας, όμως θα αναφέρω πως συνολικά θα χρειαστώ 9 τζελάκια, (3 απλά και 6 isogel), 1 ενεργειακή μπάρα, 2 μπουκάλια με απλούς ηλεκτρολύτες και 5 παγούρια ενεργειακούς ηλεκτρολύτες, χωρίς βεβαίως να προσμετρώ το νερό που θα καταναλώνεται όπου και όποτε το χρειαστώ από τους διάφορους σταθμούς σε τρέξιμο ή ποδήλατο. Χοντρικά αυτά είναι περίπου 2000 θερμίδες και σίγουρα δεν είναι πολλές. Σε τέτοιους αγώνες, όσο και να τρως ή να πίνεις τέτοια πράγματα δε σου φαίνεται αρκετό.

Αν επίσης πιάσει πολύ ζέστη στο Zofingen τα πράγματα θα δυσκολέψουν κι άλλο. Τέλη Αυγούστου και στην περιοχή έχει 30C κάτι που μου φαίνεται μάλλον ενδιαφέρον. Όλο το καλοκαίρι προπονούμαι σε τέτοιες θερμοκρασίες και δεν φοβάμαι, οι Βόρειοι μάλλον θα πρέπει να ανησυχούν περισσότερο. Το σίγουρο είναι όμως πως με τέτοιες συνθήκες θα πρέπει να καταναλώσω περισσότερα υγρά και ειδικά ηλεκτρολύτες. Το σκέτο νερό, όπως έδειξε και η προπόνηση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, αν υπερβάλλεις, αφού δε σε ξεδιψάει εύκολα σε συνθήκες αφυδάτωσης και μπορεί να παρασυρθείς σε υπεκατανάλωση.

Μέσα στον Αύγουστο έγιναν δυο από τους πλέον καθιερωμένους αγώνες Powerman της χρονιάς, στο Βέλγιο στις 7/8 και στην Αυστρία αυτή την Κυριακή 21/8. Τα αποτελέσματα τους είναι μάλλον ενδεικτικά του τι περίπου θα περιμένουμε από τους κορυφαίους του αθλήματος στο μεγάλο ραντεβού της χρονιάς, στο Zofingen της Ελβετίας όπου θα γίνει το παγκόσμιο πρωτάθλημα μεγάλης απόστασης διάθλου. Εκεί θα βρίσκομαι κι εγώ και σε αντίθεση με άλλους αθλητές προτίμησα να επικεντρωθώ στην προετοιμασία μου για αυτόν τον αγώνα.

Στην Αυστρία λοιπόν, ο Jorie Vansteelant επιβεβαίωσε πως θα είναι το μεγάλο φαβορί στο Zofingen εκμεταλλευόμενος τη δύσκολη διαδρομή ποδηλασίας και ξεδιπλώνοντας τη δύναμη του εκεί κέρδισε με συνολικό χρόνο 3:31:21. Ο Βέλγος που κατέχει το ρεκόρ διαδρομής στο Zofingen απο το 2009 (6:11:35) διέλυσε πραγματικά τον συναγωνισμό, αφήνοντας με περισσότερο από 8 λεπτά πίσω τον Ελβετό Andy Sutz, ο οποίος ήταν ο περσινός νικητής στο Zofingen, ενώ ακόμα 1 λεπτό μετά τερμάτισε και ο Γάλλος πρωταθλητής Ευρώπης Anthony Le Duey που πέρσι ήταν 3ος στο Zofingen. Δυο εβδομάδες νωρίτερα στο Βέλγιο ο Le Duey είχε επιδείξει την ικανότητα του να κερδίζει σε γρήγορες διαδρομές σε έναν αγώνα που ο Vansteelant υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει επηρεασμένος από την βαριά προετοιμασία εκείνης της περιόδου. Αυτοί οι τρεις δείχνουν πως θα είναι και οι κύριοι διεκδικητές των μεταλλίων στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Zofingen με τον Vansteelant να προβάλει πλέον ως ξεκάθαρο φαβορί για το χρυσό. Ένας ακόμα πάρα πολύ καλός αθλητής που όμως δεν έχει τρέξει άλλο Powerman φέτος είναι ο Γάλλος Thibaut Humbert που πέρσι ήταν δεύτερος κάνοντας χρόνο κάτω από 6 ώρες και 20 λεπτά. Σε καλή κατάσταση έδειξε πως είναι και ο έμπειρος Δανός Søren Bystrup που τις δυο προηγούμενες χρονιές έφτασε κοντά στο μετάλλιο στο Zofingen (6ος το 2009, 4ος το 2010). Από εκεί και πέρα βέβαια υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί αθλητές που μπορούν να διακριθούν και με τον παγκόσμιο τίτλο της ITU να προστίθεται φέτος στο παιχνίδι είμαι σίγουρος πως όλοι θα έχουν ένα επιπλέον κίνητρο για να αποδώσουν τα μέγιστα.

Αναλυτικά, όλους τους elite συμμετέχοντες (ανάμεσα τους κι εγώ) μπορείτε να τους δείτε εδώ: http://services.datasport.com/2011/tri/zofingen/START030.HTM

Βέβαια σε έναν αγώνα τέτοιας δυσκολίας τα προγνωστικά μάλλον μικρή σημασία έχουν. Τι κάθομαι και τα γράφω λοιπόν (?) … μάλλον για να κρατιέμαι σε μια ελεγχόμενη πνευματική προετοιμασία για τον αγώνα χαχα. Έτσι κι αλλιώς γνωρίζω πολύ καλά, πως είναι τέτοια η φύση και η δυσκολία του Zofingen που μεγαλύτερη σημασία για τον κάθε αθλητή έχει ο προσωπικός του αγώνας και πως αυτός θα εξελιχθεί με σωστή τακτική και κατανομή δυνάμεων. Ας μην ξεχνάμε πως οι αποστάσεις των 10-150-30χλμ δεν έχουν σχέση με τις αντίστοιχες Βελγίου (10-60-10) και Αυστρίας (15,6-82,4-7,3) όπως επίσης και οι υψομετρικές διαφορές όχι μόνο στο ποδήλατο, αλλά και στο τρέξιμο… Έτσι από εδώ και πέρα το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να επικεντρωθώ στον εαυτό μου και στον αγώνα μου…

Παρά τα προβλήματα τραυματισμών της Άνοιξης αυτό το καλοκαίρι έκανα το καλύτερο δυνατό για να επανέλθω στο τρέξιμο. Φυσικά δεν είμαι στην καλύτερη μου κατάσταση και δεν περίμενα κάτι τέτοιο, όμως πραγματικά είμαι πολύ ευχαριστημένος από την προετοιμασία μου ως τώρα. Κρατώντας όλα τα βασικά στοιχεία της ποδηλασίας που μου έδωσαν την 6η θέση στην ατομική χρονομέτρηση του πανελληνίου πρωταθλήματος, προσάρμοσα την προπόνηση μου στο τρέξιμο, ειδικά για τις απαιτήσεις του Zofingen. Ταχύτητα δεν θα μου χρειαστεί εκεί, οπότε δεν έχω κάποιο δείγμα από γρήγορο κομμάτι να επιδείξω. Δούλεψα όμως αρκετά σε δύναμη και αντοχή έτσι ώστε ακόμα και κουρασμένος να μπορώ να τρέχω σε αρκετά γρήγορο ρυθμό και το βασικότερο …χωρίς να πονάω!

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια όμως … λίγες μέρες μου απέμειναν, έχω ακόμα να βελτιώσω κάποια πράγματα και πιστεύω θα είμαι έτοιμος για να αντεπεξέλθω στις δυσκολίες του αγώνα και στις απαιτήσεις του συναγωνισμού!

Για την ιστορία και την ενημέρωση, παραθέτω και τους 10 πρώτους από τους αγώνες του Βελγίου και της Αυστρίας.

Powerman Austria, Weyer 21/8/2011

Men
1st            Jorie Vansteelant (BEL) 3:31:21
2nd            Andy Sutz (SUI) 3:39:32
3rd            Anthony Le Duey (FRA) 3:40:21
4th            Karl Prungraber (AUT) 3:44:43
5th            Sebastian Retzlaff (GER) 3:46:42
6th            Sigi Bauer (AUT) 3:47:33
7th            Wim Nieuwkerk (NED) 3:48:35
8th            Michael Wetzel (GER) 3:48:52
9th            Daniel Hochstrasser (AUT) 3:51:18
10th            Jochen Neyrinck (BEL) 3:53:43

Women
1st            Susanne Svendsen (DEN) 4:12:19
2nd            Erika Csomor (HUN) 4:18:14
3rd            Jaqueline Uebelhart (SUI) 4:19:26
4th            Simone Helfenschneider-Ofner (AUT) 4:23:48
5th            Kristina Lapinova (SVK) 4:27:35
6th            Christine Rausch (GER) 4:28:02
7th            Michaela Fellhofer (AUT) 4:32:00
8th            Petra Eggenschwiler (SUI) 4:38:18
9th            Sabine Gastecker (AUT) 4:43:23
10th            Helen Dyke(GBR) 4:52:16

Powerman Vlaanderen, Geel, Belgium 7/8/2011

Men
1st            Le Duey, Anthony (FRA) 2:34:00
2nd            Bystrup, Søren (DEN) 2:34:26
3rd            Bech, Peter (DEN) 2:35:26
4th            Nieuwkerk, Wim (NED) 2:37:38
5th            de Cort, Wim (BEL) 2:38:36
6th            Moorhouse, Matt (GBR) 2:38:53
7th            Mott, Oliver (GBR) 2:39:25
8th            Tortorolo, Christian (AUT) 2:41:41
9th            Boulogne, Jeremy (FRA) 2:41:52
10th            Neyrinck, Jochen (BEL) 2:42:58

Women
1st            Kerstens, May (NED) 2:54:34
2nd            Svendsen, Susanne (DEN) 2:56:17
3rd            Tondeur, Alexandra (BEL) 3:05:19
4th            Geldhof, Ilse (BEL) 3:08:35
5th            Rausch, Christine (GER) 3:10:17
6th            Martens Catherine (BEL) 3:12:44
7th            Depoorte, Mieke (BEL) 3:16:10
8th            Nulens, Kim (BEL) 3:16:49
9th            Platteeuw, Veronique (BEL) 3:17:03
10th            Peterink, Judith (NED) 3:21:45

Οι αθλητές των αγωνισμάτων αντοχής όπως τα δικά μας συνηθίζουν την προετοιμασία στα βουνά για να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα του μεγάλου υψόμετρου. Εγώ δυστυχώς δεν έχω αυτή την πολυτέλεια καθώς δεν έχω κάποια “βάση” σε ορεινή περιοχή και αυτές οι προετοιμασίες διαφορετικά κοστίζουν αρκετά. Αντίθετα έχω μια καλή βάση σε παραθαλάσσια περιοχή, όχι κάτι ιδανικό για αθλήματα αντοχής, αλλά τουλάχιστον ιδανικό για να κάνεις προπόνηση σε πιο χαλαρό περιβάλλον, μακριά από την αγχωτική και καυτή το καλοκαίρι Αθήνα.

Πάραυτα, φέτος είχα στο νου μήπως έκανα και αυτό το μεγάλο βήμα στα πλαίσια της προετοιμασίας μου για το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου στο Zofingen. Δεν ήταν μόνο το υψόμετρο, αλλά και η χαμηλότερη θερμοκρασία του βουνού. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πέρσι πόσο με είχε καταβάλει η προπόνηση στη ζέστη και σκεφτόμουν συνέχεια πως δεν θα ήθελα να ταλαιπωρηθώ έτσι και φέτος το καλοκαίρι.

Τελικά αυτή η ιδέα εγκαταλείφθηκε με δεδομένο πως ακόμα και όλο τον Ιούνιο προσπαθούσα να ξεπεράσω το πρόβλημα στους κοιλιακούς-προσαγωγούς. Το κολύμπι και οι ασκήσεις στη θάλασσα έμοιαζαν ευεργετικές για την αποκατάσταση του προβλήματος και ακόμα και τον Ιούλιο που ξεκίνησα σιγά σιγά τρέξιμο ήταν ένα καταλυτικό εργαλείο για την ταχύτερη βελτίωση μου και ομαλή μετάβαση στο τρέξιμο. Επιπλέον, για κάποιον “μαγικό” λόγο μου φαίνεται πως φέτος δεν κάνει τόσο ζέστη όπως πέρσι και όλο το διάστημα που προπονούμαι εδώ δεν έχω αισθανθεί να ταλαιπωρούμαι καθόλου. Προσέχω πάντως πολύ περισσότερο την ενυδάτωση μου και τους επιπλέον ηλεκτρολύτες που πρέπει να καταναλώνω.

Έτσι πείστηκα πως ο πιο σίγουρος τρόπος για να φτάσω καλά στο Zofingen ήταν να κάτσω δίπλα στη θάλασσα. Μπορεί να μην “απολαύσω” τα πλεονεκτήματα του υψομέτρου, αλλά τουλάχιστον θα μπορώ να απολαύσω αρκετά μέτρα εναλλακτικής προπόνησης με κολύμβηση και χαλαρωτικά μπάνια μετά από πρωινά δυνατά κομμάτια στο τρέξιμο. Στο κάτω-κάτω σημασία έχει να περνάμε καλά στις διαδρομές μας και μπορώ να πω πως αυτές τις μέρες περνάω πολύ καλά …στο σπίτι μου, δίπλα στη θάλασσα, με ωραίες διαδρομές ποδηλασίας και τρεξίματος.

Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, στο ερώτημα βουνό ή θάλασσα η επιλογή παραμένει κλασική:

Μένουμε Χαλκούτσι!

22-23/7/2011

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Δρόμου

6ος στην Ατομική Χρονομέτρηση!

Τα τελευταία χρόνια που ασχολούμαι με τα multisport, ανέκαθεν με συνόδευε η εντύπωση πως το δυνατό μου κομμάτι είναι το τρέξιμο και όχι άδικα. Σαν δρομέας ξεκίνησα και δρομέας παρέμεινα πάντα και παντού, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια διάφορες ατυχίες δεν μου επέτρεψαν να έχω μια καλή επιτυχία σε κάποιο πρωτάθλημα στίβου. Έτσι, αφού από πέρσι αποφάσισα να ρίξω αρκετό βάρος και στην προπόνηση ποδηλασίας, ήταν μάλλον επόμενο κάποια στιγμή να έρθει και κάποιο καλό αγωνιστικό αποτέλεσμα.

Το φετινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Δρόμου που διεξήχθη το διήμερο 22-23 Ιουλίου ήταν αυτή η στιγμή. Την πρώτη μέρα των αγώνων στην ατομική χρονομέτρηση κατέβαλα την 6η θέση ανάμεσα στους καλύτερους ποδηλάτες της χώρας. Λίγο απρόσμενο αποτέλεσμα από κάποιον που ουσιαστικά δεν υπήρχε στον χώρο της ποδηλασίας 1 χρόνο πριν, αλλά η αλήθεια είναι πως ο προσωπικός μου στόχος πριν τον αγώνα ήταν ακριβώς να μπω στην 8άδα. Και τα κατάφερα!

Χωρίς να νιώσω πως υπερβάλω εαυτόν, με σταθερό τέμπο και εκμεταλλευόμενος το “όπλο” που λέγεται Ridley Dean έβγαλα στη δύσκολη διαδρομή της Μαλακάσας πολύ “φυσιολογικά” 41,7χλμ/ώρα μέση ταχύτητα για τα 38,4χλμ της διαδρομής. Τελικός χρόνος 57:31, λιγότερο από 1 λεπτό πίσω από τον 2ο αθλητή (για τον Ταμουρίδη που ήταν 1ο δε συζητάμε καν). Ίσως και μόνο λόγω απειρίας να έχασα ένα μετάλλιο, αλλά αυτό λίγο σημασία έχει πλέον. Μετά από 3 πολύ δύσκολους μήνες με πρόβλημα τραυματισμού και ουσιαστικά μόνο 1 μήνα εντατικής (αλλά και πάλι πολύ προσεκτικής) προετοιμασίας, έκανα ένα πολύ καλό ποδηλατικό τεστ και είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος. Όχι μόνο κατέβαλα μια ιδιαίτερα τιμητική θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδηλασίας, αλλά κυρίως απέκτησα αυτοπεποίθηση για τις ποδηλατικές μου ικανότητες ενόψει του παγκοσμίου πρωταθλήματος διάθλου τον Σεπτέμβρη. Από την θεωρία πέρασα στην πράξη “Μπορώ”!

Την επόμενη μέρα στον αγώνα της αντοχής τα πράγματα ήταν εντελώς αντίστροφα. Δεν ήμουν φρέσκος και κυρίως δεν μπορούσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις ενός τέτοιου αγώνα με συνεχείς εναλλαγές ρυθμού που συνηθίζουν οι ποδηλάτες. Πραγματικά ήταν πάρα πολύ σκληρός αγώνας, ειδικά μέσα στη ζέστη (ώρα εκκίνησης 1 το μεσημέρι, τερματισμός γύρω στις 5). Το πάλεψα όσο μπορούσα, αλλά όταν στη μεγάλη ανηφόρα με έπιασε με γερή διπλή κράμπα (τετρακέφαλος-δικεφαλος) στο αριστερό πόδι, χτύπησε ένα καμπανάκι μέσα μου να μη ρισκάρω άλλο. Δεν είχα να αποδείξω κάτι περισσότερο από την 6η θέση της προηγούμενης μέρας. Παρότι σταμάτησα για λίγες διατάσεις, ανέβηκα ξανά στο ποδήλατο με στο τουλάχιστον τον έγκυρο τερματισμό για να πάρω κατάταξη. Και τα κατάφερα, αν και το τελικό αποτέλεσμα της 36ης θέσης δε με αφήνει ικανοποιημένο. Πάντως είναι ενδεικτικό πως από τους 82 ποδηλάτες που ξεκίνησαν, μόλις 43 πήραν κατάταξη, Οι υπόλοιποι είτε εγκατέλειψαν, είτε κόπηκαν στην “πόρτα” του 108ου χλμ.

Παρά τον μέτριο αγώνα της αντοχής, η ατομική χρονομέτρηση με καταχώρησε επίσημα σαν καλύτερο ποδηλάτη απ’ ότι δρομέα. Σε επίπεδο ανδρών ποτέ μου δεν κατάφερα να ανέβω σε τόση υψηλή θέση σε ατομικό αγώνισμα στίβου. Στόχος μου είναι να έχω και τα δυο αθλήματα στο ίδιο επίπεδο, άρα θα πρέπει φέτος να πετύχω και αντίστοιχη επιτυχία στον στίβο. Για να καταφέρω κάτι τέτοιο φέτος θα έχω μόνο μία ευκαιρία, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου στην Κλασική Διαδρομή (13 Νοεμβρίου) όπου έχω και ανοιχτούς λογαριασμούς…

… πριν από αυτό όμως είπαμε, έχουμε Zofingen και ο Αύγουστος αναμένεται σκληρός …

Περισσότερες φωτογραφίες απο τους αγώνες εδω:

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.2154565338219.2121108.1069016619&l=e7232baab4&type=1