Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Το τριήμερο που μας πέρασε, 21-23 Ιουνίου, συμμετείχα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Δρόμου που διεξήχθη στην Καλαμπάκα. Μετά την περσινή μου απουσία από τη διοργάνωση λόγω τραυματισμού επέστρεψα φέτος για να βάλω στην αγωνιστική μου χρονιά άλλο ένα πολύ δυνατό εγχώριο τεστ. Ήταν άλλωστε το 5ο φετινό πανελλήνιο πρωτάθλημα που τρέχω σε τρίτο διαφορετικό άθλημα.

Σε αυτούς τους αγώνες δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια να συμμετέχω απόλυτα έτοιμος, όμως ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα έχει πάντα πολύ δυνατό συναγωνισμό και δεν υπάρχει περιθώριο να το πάρεις και ιδιαίτερα “ελαφρά τη καρδία”. Μπορεί κατά βάση να κάνω άλλο άθλημα, όμως, όπως έχω ξαναπεί, οι μεγάλοι αγώνες γίνονται για να είμαστε παρόντες και κάθε τέτοια συμμετοχή έχει πολλά να προσφέρει.

Την Παρασκευή διεξήχθη το αγώνισμα της ατομικής χρονομέτρησης, που μου ταιριάζει καλύτερα και θα πήγαινα για ένα καλό πλασάρισμα στην κατάταξη. Με δεδομένο τον πολύ δυνατό συναγωνισμό φέτος και τον αριθμό ρεκόρ συμμετοχών (75 μόνο στους άνδρες!) στόχος μου ήταν η πρώτη 12αδα. Τελικά βρέθηκα στην 15η θέση της τελική κατάταξης καλύπτοντας τα 39,5χλμ της διαδρομής σε 55:03, με μέση ταχύτητα δηλαδή 43χλμ/ω. Θεωρώ πως έκανα καλή προσπάθεια και η απόδοση μου ήταν ότι καλύτερο έχω κάνει προπονητικά σαν τεστ στο αγώνισμα, οπότε είμαι ευχαριστημένος.

Το μόνο μου παράπονο είναι πως με έβαλαν να αγωνιστώ στο πρώτο γκρουπ με τους θεωρητικά πιο αδύναμους αθλητές και μέσα στην πολύ ζέστη. Οι περισσότεροι που με περάσαν στην κατάταξη αγωνίστηκαν τουλάχιστον μια ώρα αργότερα από μένα με ευνοϊκότερες συνθήκες. Η ζέστη ήταν αφόρητη την ωρα που αγωνιζόμουν και η αφυδάτωση προδιαγεγραμμένη. Αυτά παθαίνεις όταν απουσιάζεις την προηγούμενη χρονιά… Ελπίζω του χρόνου να είμαι πιο τυχερός σε αυτό το θέμα.

Την Κυριακή το πρωί διεξήχθη ο μεγάλος αγώνας αντοχής των 150χλμ. Περίπου 160 ποδηλάτες πήραμε εκκίνηση από την Καλαμπάκα για να κάνουμε 5 γύρους των 30χλμ σε μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή έξω πριν τερματίσουμε ξανά εκεί από όπου ξεκινήσαμε. Για τον συγκεκριμένο αγώνα δεν είχα ιδιαίτερες βλέψεις από την αρχή. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα τα απαραίτητα ποδηλατικά χιλιόμετρα στα πόδια μου, οπότε ήξερα πως δεν μπορούσα να περιμένω πολλά. Μου αρκούσε να μπω μέσα και να κάνω μια δυνατή προπόνηση με όσο το δυνατόν σταθερό ρυθμό για μένα και ίσως να βοηθήσω και κάποιους από τους συναθλητές μου στον Θησέα μέσα στη διαδρομή.

Ο αγώνας τελικά εξελίχθηκε κάπως περίεργα. Από την πρώτη κιόλας στροφή αποσπάστηκε ένα μικρο γκρουπ 15-20 αθλητών και πίσω μείναμε το κυρίως γκρουπ με γύρω στους 50 αθλητές χωρίς ουσιαστικό στόχο και …σκοπό. Ο αγώνες πλέον έδειχνε να μοιάζει με αγγαρεία για τους περισσότερους και δεν υπήρχε καμιά διάθεση να κυνηγήσει κανείς.

Η “λούφα” για τους ποδηλάτες είναι συχνή τακτική και καλά κάνουν από μια άποψη, όταν παίζεται κάτι σημαντικό. Εγώ πάντως δεν είχα μπει σε αυτόν τον αγώνα για να λουφάρω και έπρεπε να βγάλω την προπόνηση μου για να δώσω αξία στη μέρα. Έτσι βρέθηκα για αρκετά χιλιόμετρα στην κορυφή του γκρουπ για να κάνω… αυτό που έπρεπε για μένα.

Κάπου ανεβαίνοντας και την τελευταία ανηφόρα ουσιαστικά ο αγώνας είχε τελειώσει για μένα, αφού μετά θα ακολουθούσε και η ξέφρενη κατηφόρα, όπου δεν είχα καμιά διάθεση να ρισκάρω κυνηγώντας. Άλλωστε μέχρι εκείνο το σημείο είχα ήδη δει αρκετές πτώσεις και τραυματισμούς και δεν είχα καμιά διάθεση να προσθέσω το όνομα μου σε αυτό το δελτίο αναφοράς, καθώς έχεω συνέχεια προπονητικών και αγωνιστικών υποχρεώσεων το επόμενο διάστημα.

Έτσι συνέχισα μαζί με ένα γκρουπάκι σε πιο ήρεμο τέμπο προς τον τερματισμό στην 63η θέση … που δεν μπορώ να πω ότι με τιμάει και ιδιαίτερα αλλά δεδομένων της εξέλιξης του αγώνα, της ζέστης και της γενικότερης κατάστασης μου με αφήνει ικανοποιημένο. Το πιο σημαντικό για μένα είναι πως έκανα τον αγώνα μου όπως έπρεπε και βγήκα ατραυμάτιστος και χωρίς ιδιαίτερη κόπωση.

Από τα συμπεράσματα που προέκυψαν από αυτήν μου την εμπειρία είναι πως πως το επίπεδο της ελληνικής ποδηλασίας έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια κι εγώ αν θέλω να είμαι περισσότερο συναγωνίσημος σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα θα πρέπει να συμμετέχω αρκετά πιο έτοιμος προπονητικά. Ουσιαστικά βρίσκομαι στην αρχή της προετοιμασίας μου για το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου και μου έλειπαν σημαντικά στοιχεία ποδηλατικής προπόνησης. Έτσι η συμμετοχή μου περισσότερο με αφήνει ικανοποιημένο για το γεγονός πως ακόμα κι έτσι κατάφερα να σταθώ αξιοπρεπώς στους αγώνες, αν και είδα τις αδυναμίες μου και ξέρω που θα πρέπει να επικεντρωθώ το επόμενο διάστημα.

Κλείνοντας, να προσθέσω στα θετικά του τριημέρου και την καλή παρέα. Πολλοί φίλοι και γνωστοί με τους οποίους είχα την ευκαιρία να βρεθώ και να μιλήσω από κοντά μετά από αρκετό καιρό. Καλή συνέχεια σε όλους και καλή αντάμωση στους επόμενους αγώνες μας.

XTERRA Greece… Από αυτόν τον αγώνα δεν θα μπορούσα να λείψω με τίποτα. Όμως γνωρίζοντας την αδυναμία μου στο κολύμπι και την …ανυπαρξία μου στο ΜΤΒ, δεν θα ήμουν σε θέση να είμαι ανταγωνιστικός με τα μεγάλα ονόματα, όποτε η ατομική συμμετοχή είχε αποκλειστεί σαν ενδεχόμενο. Έτσι κι αλλιώς θα ρίσκαρα πολλά σε μια κρίσιμη καμπή της χρονιάς όποτε θα έπρεπε να μου βρω κάποιον άλλο ρόλο σε αυτόν τον αγώνα.

Η αλήθεια είναι πως μου προτάθηκαν αρκετοί “ρόλοι”, αλλά αυτό που ήθελα εγώ να κάνω από την αρχή ήταν το αυτονόητο για αθλητή… η αγωνιστική συμμετοχή. Μετά από αρκετή σκέψη, ο καλύτερος τρόπος για να πραγματοποιηθεί αυτό ήταν μέσω του αγωνίσματος της σκυταλοδρομίας που θα διεξαγόταν παράλληλα.

Ωραία… εγώ θα έκανα το τρέξιμο λοιπόν, αυτό το είχα σίγουρο… ή για να είμαι ειλικρινής όχι και τόσο σίγουρο, γιατί σε XTERRA τερέν ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος! Τέλος πάντων εγώ ήθελα να πιστεύω πως θα έκανα καλά το τρέξιμο, οπότε έπρεπε να βρω αντίστοιχα δυνατούς συναθλητές σε κολύμβηση και ποδηλασία. Δεν ήταν κάτι εύκολο, όχι μόνο γιατί δεν βρίσκεις εύκολα καλούς αθλητές διατεθειμένους να “θυσιάσουν” την ατομική τους εμφάνιση σε μια ομαδική προσπάθεια, αλλά κυρίως γιατί στην προκειμένη περίπτωση ήθελα οπωσδήποτε να είναι και φίλοι ώστε να περάσουμε καλά οργανώνοντας μια ωραία εκδρομή.

Ποιοι ήταν τελικά οι εκλεκτοί που με εμπιστεύθηκαν για να σχηματίσουμε την ομάδα του www.trinews.gr? (από τον τίτλο της ιστοσελίδας μας που ασχολείται με τα θέματα του τριάθλου).

Κολύμβηση η Ελένη Στασινοπούλου. Το 17χρονο “πουλέν” του ελληνικού τριάθλου που για φέτος το έχει ρίξει πιο πολύ στην κολύμβηση. Πολλοί δεν την ξέραν πριν τον αγώνα και ότι και να τους έλεγα δε με πίστευαν … λάθος τους!

MTB ο Πέτρος Γκαζώνης. Ένας 23χρονος all around ποδηλάτης με πολλές επιτυχίες σε διάφορα αγωνίσματα των πεντάλ. Ερωτευμένος με το ποδήλατο, φοιτητής τεχνολογίας τροφίμων, αρθρογράφος στο περιοδικό cycle ride … το καλύτερο παιδί να μην σας τα πολυλογώ και τον φέρνω κι αυτόν σε δύσκολή θέση. Το ιδιαίτερο με τη συμμετοχή του στην ομάδα μας ήταν ότι δέχθηκε να συμμετάσχει κόντρα στην ομάδα του περιοδικού του!

Έτσι λοιπόν, έδεσε μια φαινομενικά ασύμβατη παρέα με εμένα οδηγό να πηγαίνουμε προς τη Λίμνη Πλαστήρα…

Η αλήθεια είναι πως με τέτοια τριάδα είχαμε ρόλο φαβορί για την επικράτηση στη σκυταλοδρομία αλλά σίγουρα έπρεπε να το αποδείξουμε και στον αγώνα, αποφεύγοντας τα απρόοπτα που σε έναν τετοιο αγώνα θα μπορούσαν να είναι πολλά. Η Ελενίτσα μας εντωμεταξύ μάλλον είχε αγχωθεί αρκετά, φοβούμενη μην μας απογοητεύσει .. κάτι που ήταν το λιγότερο πιθανό να συμβεί. Παρότι στα πρώτα μέτρα θα πάλευε ανάμεσα σε θηρία, της είχα εμπιστοσύνη πως θα ξεγλιστρούσε εύκολα στο νερό και θα παρέδιδε το τσιπάκι και το πλεονέκτημα στον Πέτρο να συνεχίσει στο ΜΤΒ. Από εκεί και πέρα θα άρχιζαν τα πιο επίφοβα με τον Πέτρο και μετά εμένα που θα παλεύαμε στο ορεινό τερέν του αγώνα, σε πέτρες και λάσπες.

Για ότι και να ανησυχούσαμε πριν τον αγώνα πάντως, τα πράγματα εξελίχθηκαν περισσότερο ομαλά απ’οτι περίμενα. Όλα καλά … η Ελένη βγήκε 4η από το νερό συνολικά έχοντας μπροστά της μόνο έναν pro (αυτόν που τελικά κέρδισε κιόλας), ο Πέτρος (9ος καλύτερος χρόνος συνολικά) μεγάλωσε πάρα πολύ τη διαφορά από τη δεύτερη ομάδα σκυταλοδρομίας, ώστε όταν ανέλαβα πλέον εγώ η υπόθεση νίκη στη σκυτάλη να έχει κριθεί και να με νοιάζει μόνο να τεστάρω τις δυνάμεις μου στο “ενδιαφέρον” τερέν του XTERRA κόντρα στους επαγγελματίες του αγωνίσματος.

Μετά από πολλά μικρά ανηφοροκτατηφορακια, στροφιλίκια μέσα στο δάσος, και πατήματα στα χωράφια … έκανα κι εγώ το χρέος μου και τερματίσαμε νικητές στη σκυτάλη με συνολικό χρόνο 2:23:46 που μας έφερε και 6ους στη γενική πίσω από 5 pro του αγωνίσματος. Προσωπικά δεν τα πήγα και άσχημα στο κομμάτι μου σε σχέση με τους pro (συνολικά είχα τον 6ο καλύτερο χρόνο) αν και η εμπειρία μετράει πάρα πολύ σε αυτούς τους αγώνες. Περιττό να πω ότι έχασα τη διαδρομή σε κάποιο σημείο για μερικά μέτρα, ενώ άλλες 2-3 φορές σταμάτησα για να σιγουρευτώ για το δρόμο.

Μας είχαν ενημερώσει πριν τον αγώνα πως ποτέ καμιά ομάδα σκυταλοδρομίας σε αγώνα XTERRA δεν έχει κερδίσει γενική κατάταξη κάτι που δεν έγινε ακόμα κι όταν φτιάχτηκε ομάδα με τρεις αθλητές ολυμπιακού επιπέδου. Οπότε μάλλον τα πήγαμε πάρα πολύ καλά και πρέπει να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την Ελένη και τον Πέτρο για τη συνέπεια και την προσπάθεια που έκαναν, καθαρίζοντας ουσιαστικά τον αγώνα δημιουργώντας διαφορά ασφαλείας, πριν μου παραδώσουν το τσιπάκι για να το “κάνω βόλτα” ως τον τερματισμό.

Αυτά λοιπόν… αλλά όχι μόνο! Θα ήταν μεγάλη παράλειψη αν δεν σημείωνα πόσο καλά περάσαμε, όχι μόνο με την Ελένη και τον Πέτρο αλλά και με όλους τους υπόλοιπους φίλους και γνωστούς με τους οποίους ανταμώσαμε στη Λίμνη Πλαστηρα. Ήταν ένα μεγάλο τριαθλητικο πάρτι στην εξοχη και όλοι όσοι είχαμε την τύχη να το ζήσουμε το ευχαριστηθήκαμε και περιμένουμε με αγωνία το επόμενο.

Ένα γενικό ρεπορτ του αγώνα μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://www.trinews.gr/item.php?id=768

και αρκετές φωτογραφίες εδω: https://www.facebook.com…&l=ccdc1e1069
 

Άλλη μια φετινή “επικίνδυνη αποστολή” στέφθηκε με επιτυχία. Για να είμαι ειλικρινής αυτή η αποστολή ήταν πραγματικά επικίνδυνη οπότε βασικός στόχος ήταν να βγω αλώβητος κάτι που ευτυχώς έγινε, γιατί το αγωνιστικό πρόγραμμα έχει πολλά ακόμα στη συνεχεία.

Φυσικά αναφέρομαι στην συμμετοχή μου στον ορεινό αγώνα της Ζήρειας “GARMIN Ziria Cross Country Race” όπου βεβαίως συμμετείχαν στον μικρο “αναγνωριστικό” αγώνα Scale των 7χλμ (+450μ υψομετρική). Για κάποιον εντελώς αρχάριο και ανεκπαίδευτο στο αγωνιστικό ορεινό τρέξιμο, αυτή η διαδρομή ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για να πάρω το βάπτισμα της πέτρας και τη σχετική εμπειρία.

Για την απόφαση μου βέβαια να το δοκιμάσω και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο η συμμετοχή της GARMIN σαν μεγάλου χορηγού, και της Ασημίνας Συλλαίου στη διοργάνωση που φρόντισε τα πάντα για εμένα και τους συναθλητές μου.

Η 3η θέση στον αγώνα πίσω από τους εξαίρετους συναθλητές και φίλους Γιώργο Διαλεκτό και Γιάννη Παπαδόπουλο είναι μάλλον ιδιαίτερα τιμητική, δεδομένου της χαρακτηριστικής ολιγορείας μου στις κατηφόρες και ειδικά στην κατάβαση του μονοπατιού. Αυτό το τεχνικό κομμάτι ήταν η αναμενόμενη δυσκολία του αγώνα. Αυτό που δεν ήταν στα αναμενόμενα ήταν που πιάστηκε η μέση και η πλάτη μου κατά την ανάβαση του αντίστοιχου μονοπατιού. Μη γελάτε εσείς οι βουνίσιοι, τώρα μαθαίνω κι εγώ από αυτά. Απλά περίμενα πως με τόσο σκύψιμο στην ποδηλασία θα είχα συνηθίσει και αυτό το θέμα, αλλά μάλλον χρειάζεται άλλου είδους εκπαίδευση. Πάραυτα στο τέλος πήρα φόρα στην κατηφόρα του ίσιου δρόμου και τουλάχιστον κράτησα την τρίτη θέση. Ευτυχής και πονεμένος!

Κλείνοντας, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ασημίνα για την διοργάνωση της και επίσης πολλά πολλά συγχαρητήρια στους δρομείς που έτρεξαν και ολοκλήρωσαν τη μεγάλη διαδρομή. Ειδικά τους πιο γρήγορους εξ αυτών τους ζήλεψα βλέποντας τους να πετάν πάνω από τις πέτρες στα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής και μετά από τόσες ώρες αγώνα.

Διαβάστε και ένα γενικό ρεπορτάζ για τον αγώνα εδώ: http://www.runningnews.gr/item.php?id=14609

Για τις φωτογραφίες ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον Γιώργο Σπύρο

Οι φετινές καιρικές συνθήκες στο Falkenstein ήταν οι χειρότερες εδώ και πάρα πολλά χρόνια για την εποχή. Χιονόπτωση τέλη Μαΐου ήταν πέρα από κάθε φαντασία για τους Γερμανούς που συνήθως περιμένουν θερμοκρασίες γύρω στους 20 C. Η θερμοκρασία στο χωριό δεν ξεπέρναγε τους 5C ενώ έβρεχε συνεχώς. Αυτό στα πιο ορεινά της διαδρομής μεταφραζόταν σε χιονόπτωση με στιγμές χιονοθύελλας.

Αυτός ο καιρός αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο για τους διοργανωτές ώστε να πάρουν την σκληρή αλλά σωστή απόφαση να ακυρώσουν το ποδηλατικό σκέλος του αγώνα και να γίνει μόνο το τρέξιμο. Έτσι το Δίαθλο Powerman Germany μετατράπηκε σε έναν αγώνα βουνού 24χλμ το οποίο έπρεπε να τον τρέξουμε, παρά το προφανές ξενέρωμα. Έκανα την προσπάθεια μου και τελικά τερμάτισα 11ος μετά από 1 ώρα, 21 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα αγώνα.

Ανεξάρτητα από την αλλαγή του αγώνα, ο συναγωνισμός παρέμεινε το ίδιο δυνατός αφού μετείχαν μερικοί από τους καλύτερους διαθλητές της Ευρώπης όπως επίσης και οι καλύτεροι Γερμανοί, αφού ο αγώνας είχε και χαρακτήρα γερμανικού πρωταθλήματος. Ξεχώρισαν ο Ελβετός Andy Sutz που κέρδισε με 1:17:26 και ο Βέλγος παγκόσμιος πρωταθλητής Joerie Vansteelant που ήταν δεύτερος με 1:17:34. Πρώτη γυναίκα η Γερμανίδα Julia Viellehner με 1:25:33, πολύ μπροστά από τη δεύτερη.

Το δελτίο καιρού εδώ και μέρες έδειχνε κακοκαιρία και οι διοργανωτές ήταν έτοιμοι για αλλαγές στην απόσταση του αγώνα, αλλά κανείς δεν φαντάζονταν πως τα πράγματα θα ήταν τόσο χάλια. Εγώ εντωμεταξύ ανησυχούσα για την ενδυμασία μου και την τακτική μου εν μέσω βροχόπτωσης. Όταν τελικά αισθάνθηκα πως είχα λύσει το παζλ και ήμουν έτοιμος … έπεσα για ύπνος ήσυχος. Για ένα περίεργο λόγο ήταν ο πιο ήρεμος και καλός ύπνος που έχω κάνει ποτέ πριν από μεγάλο αγώνα… λες και δεν υπήρχε κανένας λόγος ανησυχίας.

Το ένστικτο μου τελικά κάτι είχε πιάσει. Το πρωί του αγώνα η κατάσταση ήταν τόσο χάλια που σε πρώτη φάση οι διοργανωτές έδωσαν σήμα για καθυστέρηση της εκκίνησης μέχρι να ελέγξουν την κατάσταση. Οι αθλητές δεν ξέραμε ακριβώς τι συνέβαινε, και ήμασταν συγκεντρωμένοι στο κλειστό στάδιο δίπλα στην περιοχή αλλαγών περιμένοντας ενημέρωση. Τελικά η ποδηλατική διαδρομή είχε στρωθεί με χιόνι οπότε η απόφαση της τεχνικής επιτροπής ήταν προφανής και δεν υπήρχε περίπτωση να διεξαχθεί ποδηλατικό σκέλος αγώνα. Πάραυτα, τυπικά κάτι έπρεπε να γίνει το οποίο ήταν να κάνουμε τον αγώνα μόνο στο τρέξιμο, στα συνολικά χιλιόμετρα του αγώνα συμπτηγμένα. 16+8 = 24χλμ συνολικά δηλαδή. Ενδιαφέρον … ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως διεξάγονται σε ουσιαστικά ορεινό πεδίο με ανάβαση κατάβαση και πολύ λασπουριά πλέον με τόση βροχή.

Το να κάνω έναν αγώνα βουνού 24χλμ δεν ήταν βεβαίως αυτό για το οποίο ήρθα στη Γερμανία, αλλά πιστέψτε με εκείνη την ώρα ένιωσα πολύ ανακουφισμένος. Ακόμα και χωρίς το χιόνι, οι συνθήκες θα ήταν άκρως επικίνδυνες για αγώνα.

Με αυτά και με αυτά, ετοιμαστήκαμε για την εκκίνηση του αγώνα. Αυτή δόθηκε και ξεκινήσαμε για την πρώτη ανάβαση στο βουνό. Ουσιαστικά 8χλμ ανηφόρα και όσο πιο ψηλά ανεβαίναμε τόσο περισσότερο κρύο είχε, ενώ δεν σταμάτησε καθόλου να βρεχει, ουσιαστικα ….να ριχνει χιονονερο. Μετά από λίγα χιλιόμετρα είχα ήδη ένα καλό πλασάρισμα κοντά στην πρώτη 10αδα και προσπαθούσα να κρατάω σταθερό το τέμπο μου παρά τη γενικά αστάθεια του ανάγλυφου της διαδρομής. Εντωμεταξυ τρέχουμε μέσα σε δάσος με ψηλά δέντρα και δεν έχουμε καταλάβει ακριβώς τι επικρατεί παραεξω. Λιγο πριν την κορυφή είδα στρωμένο χιονάκι στην άκρη του δρόμου και άρχισα να ψιλιάζομαι …αυτό ακριβώς που περάσαμε για λίγα μέτρα στην κορυφή του υψώματος της διαδρομής όπου ήταν και η αναστροφή. Κανονική χιονοθύελα αφού φυσούσε και δυνατά!

Πήρα τον δρόμο της κατάβασης και λίγο αργότερα στην κατηφόρα έπιασα έναν συναθλητή, ενώ λίγο αργότερα ήρθε από πίσω να προστεθεί στην παρέα άλλος ένας. Αυτή η τριάδα θα πηγαίναμε όλο τον υπόλοιπο αγώνα μαζί. Κατεβήκαμε ξανά στο στάδιο όπου ήταν η εκκίνηση και ο τερματισμός, κάναμε μια στροφή και ξαναβγήκαμε στο δρόμο για το ….2ο τρέξιμο. Αυτή τη φορά θα ανεβαιναμε μέχρι τα μισά της διαδρομής και θα γυρνούσαμε πάλι πίσω να τερματίσουμε. Η άτυχη στιγμή της μέρας για μένα ήταν σε αυτή την αναστροφή, πάνω στο 20ο χιλιόμετρο όπου γλίστρησα, έπεσα και …έκανα μερικές σβούρες στη λάσπη. Έχασα λίγο χρόνο εκεί, χτύπησα λίγο πόδι και χέρι, αλλά τουλάχιστον στάθηκα ξανά στα πόδια μου γρήγορα και συνέχισα, ξαναπιάνοντας τους δυο φίλους.

Κάπως έτσι φτάσαμε προς το τέλος, όπου η παρέα μου αποδείχθηκε πιο δυνατή και πήραν τις δυο θέσεις μπροστά από εμένα, στερώντας μου βασικά την είσοδο στη 10αδα. Μπορεί αυτό το Powerman να μην ήταν δίαθλο, αλλά και πάλι η είσοδος στη 10αδα θα είχε την ίδια τιμητική αξία. Το τι θα γινόταν αν τρέχαμε κανονικά δίαθλο, πλέον δεν έχει καμία σημασία.

Δεν πειράζει, με υπομονή κι επιμονή ελπίζω στο μέλλον θα έρθουν και τα πλασαρίσματα στη 10αδα. Τουλάχιστον αυτή ήταν η καλύτερη θέση που έχω πάρει ως τώρα σε αγώνα Powerman και αυτό πρέπει να κρατήσω. Επόμενος σταθμός Powerman στο Βέλγιο (Geel) στις 3 Αυγούστου και τελικός και μεγάλος φετινός σταθμός το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ελβετια (Zofingen). Το “Long Tour 2013” συνεχίζεται…

Κλείνοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στην αδερφή μου που ήταν άξιος βοηθός και συμπαραστατρια στον αγώνα μου. Αρκετές φωτογραφίες από αυτήν μας την περιπέτεια εδω: https://www.facebook.com/me..dbe88

Τα σημαντικότερα αποτελέσματα

ΑΝΔΡΕΣ
Θεση αριθμος Αθλητης Χωρα Χρονος
1. 1 SUTZ, Andy SUI 1:17:26
2. 4 VANSTEELANT, Joerie BEL 1:17:34
3. 167 ROCKOFF, Daniel GER 1:18:32
4. 9 RIJNDERS, Pieter BEL 1:18:41
5. 199 STRAUCH, Christian GER 1:18:42
6. 149 MOSER, André SUI 1:18:42
7. 8 BYSTRUP, Søren DEN 1:19:31
8. 134 LARRUZEA, Julen ESP 1:21:03
9. 62 FLEGEL, Christian GER 1:21:07
10. 189 SPERBER, Andreas GER 1:21:15
11. 188 SKOULARIKIS, Grigoris GRE 1:21:21
12. 50 DUNST, Florian GER 1:22:40
13. 91 HEISCH, Philipp GER 1:22:49
14. 79 GROENHAGEN, Achim GER 1:22:54
15. 100 HOENE, Nico 1:23:00
16. 3 KACZMAREK, Esben DEN 1:24:45
17. 170 ROSSEELS, Bart BEL 1:24:49
18. 57 FAHRENHOLZ, Philipp GER 1:25:17
19. 2 MOORHOUSE, Matt 1:25:29
20. 205 VAN DER BOOM, Raimond NED 1:25:32

ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Θεση αριθμός Αθλητρια Χωρα Χρονος
1. 207 VIELLEHNER, Julia GER 1:25:33
2. 11 SVENDSEN, Susanne DEN 1:29:59
3. 13 ESEFELD, Katrin GER 1:31:52
4. 39 BOGEN, Kathrin GER 1:33:09
5. 108 JACOBI, Birgit GER 1:34:28
6. 84 HAFNER, Susanne GER 1:36:33
7. 14 UEBELHART, Jacqueline SUI 1:39:50
8. 61 FISCHER-PAUL, Sandra GER 1:40:11
9. 219 WOLF, Ruth GER 1:41:18
10. 81 HAAS, Bettina GER 1:42:53

Flash News

Τελικά οι καιρικές συνθήκες στο Falkenstein σήμερα αποδείχθηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο ακόμα και για τους συνηθισμένους Γερμανούς με αποτέλεσμα οι διοργανωτές να πάρουν την απόφαση να ακυρώσουν το ποδηλατικό σκέλος του αγώνα και να γίνει μόνο το τρέξιμο.

Η θερμοκρασία στο χωριό δεν ξεπέρναγε τους 5C ενώ έβρεχε συνεχώς. Αυτό στα πιο ορεινά της διαδρομής μεταφραζόταν σε χιονόπτωση με στιγμές χιονοθύελλας, κάτι που το συναντήσαμε και στο τρέξιμο όταν φτάσαμε στην κορυφή του υψώματος της διαδρομής

Έτσι το Δίαθλο Powerman Germany μετατράπηκε σε έναν αγώνα βουνού 24χλμ το οποίο έπρεπε να τον τρέξουμε, παρά το προφανές ξενέρωμα. Τυπικά κάτι έπρεπε να γίνει σήμερα, αλλά ουσιαστικά δεν ήταν αυτό για το οποίο ήρθα στη Γερμανία. Έκανα την προσπάθεια μου και τελικά τερμάτισα 11ος μετά από 1 ώρα, 21 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα αγώνα.

Η άτυχη στιγμή της μέρας όταν στην αναστροφή του 20ου χιλιομέτρου γλίστρησα και έκανα μερικές σβούρες στη λάσπη. Έχασα λίγο χρόνο εκεί, αλλά τουλάχιστον στάθηκα ξανά σα ποδια μου γρήγορα και συνέχισα.

Αναλυτικότερο ρεπορτ αργότερα. Κλείνοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στην αδερφή μου που ήταν άξιος βοηθός και συμπαραστατρια στον αγώνα μου.

 
ΑΝΔΡΕΣ
Θεση αριθμος Αθλητης Χωρα Χρονος
1. 1 SUTZ, Andy SUI 1:17:26
2. 4 VANSTEELANT, Joerie BEL 1:17:34
3. 167 ROCKOFF, Daniel GER 1:18:32
4. 9 RIJNDERS, Pieter BEL 1:18:41
5. 199 STRAUCH, Christian GER 1:18:42
6. 149 MOSER, André SUI 1:18:42
7. 8 BYSTRUP, Søren DEN 1:19:31
8. 134 LARRUZEA, Julen ESP 1:21:03
9. 62 FLEGEL, Christian GER 1:21:07
10. 189 SPERBER, Andreas GER 1:21:15
11. 188 SKOULARIKIS, Grigoris GRE 1:21:21
12. 50 DUNST, Florian GER 1:22:40
13. 91 HEISCH, Philipp GER 1:22:49
14. 79 GROENHAGEN, Achim GER 1:22:54
15. 100 HOENE, Nico 1:23:00
16. 3 KACZMAREK, Esben DEN 1:24:45
17. 170 ROSSEELS, Bart BEL 1:24:49
18. 57 FAHRENHOLZ, Philipp GER 1:25:17
19. 2 MOORHOUSE, Matt 1:25:29
20. 205 VAN DER BOOM, Raimond NED 1:25:32

ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Θεση αριθμος Αθλητρια Χωρα Χρονος
1. 207 VIELLEHNER, Julia GER 1:25:33
2. 11 SVENDSEN, Susanne DEN 1:29:59
3. 13 ESEFELD, Katrin GER 1:31:52
4. 39 BOGEN, Kathrin GER 1:33:09
5. 108 JACOBI, Birgit GER 1:34:28
6. 84 HAFNER, Susanne GER 1:36:33
7. 14 UEBELHART, Jacqueline SUI 1:39:50
8. 61 FISCHER-PAUL, Sandra GER 1:40:11
9. 219 WOLF, Ruth GER 1:41:18
10. 81 HAAS, Bettina GER 1:42:53