Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Ο Ημιμαραθώνιος της Αθήνας που συμμετείχαμε σήμερα με την αδερφή μου τη Χαρά θα έπρεπε να είναι ένας συντηρητικός αγώνας προετοιμασίας, ενόψει ευρωπαϊκού διάθλου για μένα, ενόψει Μαραθωνίου Ρότερνταμ για τη Χαρά. Εγώ καθότι πιο έμπειρος έκανα αυτο που έπρεπε να κάνω, η Χαρά όμως μάλλον παρασύρθηκε από την ..χαρά της μέρας και καταπονήθηκε πάρα πολύ με αποτέλεσμα να καταρρεύσει μετά τον τερματισμό και να καταλήξει στα επείγοντα του Ευαγγελισμού, Ευτυχώς τέλος καλό όλα καλά, πλέον έχει επιστρέψει υγιής σπίτι και πάει… γι’αλλα (αυτό που λέει ο ποιητής “εμπρός για νέες νίκες για νέες συντριβές”)

Η Χαρά άμα θελήσει κάποια στιγμή θα σας διηγηθεί η ίδια τις περιπέτειες της, οπότε επιστρέφοντας στα δικά μου. Η μέρα ήταν όμορφη, αν και ο καιρός θα μας έβγαζε υγρασία και ζέστη, επικίνδυνα πράγματα για ημιμαραθώνιο. Δεν είχα καμιά διάθεση να ρισκάρω τίποτα σε αυτόν τον αγώνα και το σχέδιο ήταν σαφές. Συντηρητική εκκίνηση, σταθερό τέμπο, σίγουρος αγώνας, καλό πλασάρισμα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Όπερ και εγένετο. Μετά τα πρώτα χιλιόμετρα σταθεροποιήθηκα στην 4η θέση και αυτήν κράτησα μέχρι τον τερματισμό μου σε 1:13:29. Μπροστά μου μόνο οι Κώστας Πούλιος, Γιώργος Καραβίδας, Αντώνης Παπαδημητρίου, όλοι δρομείς με ρεκόρ 2:25 και κάτω στον Μαραθώνιο. Είμαι ευχαριστημένος από τη θέση, αλλά θα ήθελα έναν καλύτερο χρόνο. Σε αυτή τη διαδρομή πάντως και με αυτές τις καιρικές συνθήκες δεν θα ήταν εύκολο, οπότε …προσεκτικά και …αυτό που έγινε.

Να σημειώσω εδώ πως στα μέγιστα της άνεσης του αγώνα συνέβαλε και το καινούριο παπούτσι που φόρεσα και δοκίμασα πρώτη φορά σε αγώνα, το adidas boost. Το νέο καινοτόμο παπούτσι της adidas με έβγαλε ασπροπρόσωπο αφού κάνει πραγματικότητα ότι υπόσχεται. “Τα πάντα όλα” χωρίς υπερβολή. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε.

Στο τέλος της σημερινής μέρας αισθάνομαι λίγο κουρασμένος (αλίμονο… ημιμαραθώνιο έτρεξα) αλλά όχι ιδιαίτερα χρεωμένος, οπότε συνεχίζουμε κανονικά. Την επόμενη Κυριακή (7/4) έχουμε τοπικο πρωτάθλημα ατομικής χρονομέτρησης ποδηλασίας και σε 3 βδομάδες το ευρωπαϊκό διάθλου. Το απρόβλεπτο φόρτωμα των ημερών, αφορά κάτι οδοντικές εργασίες που μου άνοιξαν, αλλά ελπίζω να τις τελειώσω χωρίς προβλήματα σύντομα. Αυτά είναι από τα προβλήματα που πρέπει να να υπάρχουν για να μην αισθανόμαστε αγχωμένοι που …”όλα είναι καλά” ..χαχαχα.

Αναλυτικά ρεπορτ από τον αγώνα εδώ: http://www.runningnews.gr/item.php?id=13940

Τα αποτελέσματα εδώ: http://www.runningnews.gr/item.php?id=13939

Ολη η μετάδοση της ΝΕΤ απο τον σημερινό ημιμαραθώνιο εδω (τερματίζω στο 1:30:30 του βίντεο, ακουστε σχόλια…!!!)

Και εδώ πολλές περισσότερες Φωτογραφίες (όχι που θα έχανα…χαχαχα). Για άλλη μια φορα ευχαριστώ τους Γιώργο Σπύρο, Χρήστο Βαξεβάνη και τους υπόλοιπους φίλους που με εικονογράφησαν.

Αποστολή εξετελέσθη σήμερα στον Σχινιά. Αναδείχθηκα πρωταθλητής Ελλάδος στο δίαθλο για 3η συνεχόμενη χρονιά και 4η συνολικά.

Φέτος αποφασίστηκε για λόγους οικονομίας χώρου και χρόνου το εθνικό πρωτάθλημα να γίνει στη σπριντ απόσταση (6-20-3χλμ για την ακρίβεια) κάτι που θεωρητικά θα το έκανε σαν κούρσα πιο εύκολη και πιο “ασφαλή” με την έννοια πως …δεν προλαβαίνεις να πάθεις και πολλά πράγματα μέσα σε μόλις 1 ώρα αγώνα. Το προγνωστικά με είχαν έτσι κι αλλιώς άνετο φαβορί, όμως ο αγώνας πρέπει να έχει όλη τη σημασία της λέξεως οπότε δεν κατέβηκα σήμερα με στόχο απλώς να κερδίσω εύκολα. Έπρεπε να κάνω ένα δυνατό αγωνιστικό τεστ διάθλου πριν το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, οπότε αποφάσισα να κάνω αυτό το θεωρητικά εύκολο αγώνα …με το δύσκολο τρόπο. Σπριντ ήταν η απόσταση … εεε, θα την έκανα σπριντ, όλα μέσα από την αρχή!

Νομίζω πως με το που δόθηκε η εκκίνηση … το παράκανα δύσκολο, αφού πέρασα το πρώτο χιλιόμετρο σε 2:56 (βάση της ένδειξης του Garmin), μάλλον παρασυρόμενος και από τον ευνοϊκό αέρα. Όχι ότι έπαθα και τίποτα, αλλά σίγουρα δεν ήταν ρυθμός που θα μπορούσα να κρατήσω για πολύ, ειδικά μετά την αναστροφή που είχαμε και τον αέρα κόντρα. Επιστρέφοντας προς την περιοχη αλλαγών για να κλείσω το πρώτο 3άρι, συνέβη και το αστείο της ημέρας. Κατευθυνόμενος προς την αναστροφή σάστισα όταν άρχισα να ακούω μια σφυρίχτρα …καθόλου καλός ήχος! Συνηθισμένος από τους διεθνής αγώνες που η σφυρίχτρα ανήκει σε κριτή και σημαίνει κάτι “κακό” σταμάτησα για λίγο σαστισμένος μήπως έχω πάρει λάθος δρόμο. Τελικά αποδείχθηκε πως η σφυρίχτρα άνηκε σε κάποια κυρία που είχε επιλέξει αυτόν τον τρόπο για να …χαρεί … οι κανονικοί κριτές ευτυχώς άρχισαν να μου φωνάζουν να συνεχίσω κανονικά …κι έτσι έγινε.

Η δεύτερη στροφή ολοκληρώθηκε χωρίς απρόοπτα και συνολικά το πρώτο 6αρι σε 19:16. Έτσι ανέβηκα και στο ποδήλατο για να …πατήσω. Με δεδομένο τον δυνατό κόντρα στη μια ευθεία τελικά νομίζω τα κατάφερα καλά, αφού έβγαλα στα 20χλμ της κυκλικής διαδρομής (+μερικά μέτρα παραπάνω για το μπες-βγες απο το σιρκουι) μέση ταχύτητα πάνω από 41χλμ/ωρα με καλή αίσθηση, παρά το πολύ δυνατό τρέξιμο που είχε προηγηθεί. Συνολικός χρόνος πάνω στο ποδήλατο ακριβώς 30 λεπτά.

Κατεβαίνοντας από το ποδήλατο και φορώντας γρήγορα τα καινούρια μου Pearl Izumi Iso Transition (νομίζω πως σε αυτόν τον αγώνα έκανα τις ποιο γρήγορες αλλαγές μου ever!), πήγα να φύγω σφαίρα για το δεύτερο τρέξιμο, όμως εκεί είχα μια κράμπα. Σταμάτησα προς στιγμήν για μια μικρή διάταση και …ευτυχώς συνέχισα χωρίς πρόβλημα. Στα επόμενα 3χλμ παρά την μεγάλη διαφορά που είχα από τους υπολοίπους συναθλητές μου, πιέστηκα όσο μπορούσα για να …το κάνω ακόμα πιο δύσκολο. Αυτό το 3άρι ολοκληρώθηκε σε 10:01 ενώ ο συνολικός αγώνας σε 1 ώρα και 26 δευτερόλεπτα. Ευτυχής τερματισμός για την παρουσία σε άλλο ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα διάθλου και τη διατήρηση του τίτλου του πρωταθλητή.

Στην δεύτερη θέση πίσω μου τερμάτισε ο Ηλίας Ξάνθος (1:03:48) που ήταν η ευχάριστη έκπληξη της μέρας. Ο Ηλίας υπήρξε κορυφαίος αθλητής και αυτή του εμφάνιση είναι ελπιδοφόρα για πλήρη ανάκαμψη στο μέλλον και ειδικά στο τρίαθλο όπου έχει υπάρξει και πρωταθλητής Ελλάδος. Τρίτος ήταν ο Γιώργος Αλυφαντής (1:05:06) και πρώτος βετεράνος ήταν ο Δημήτρης Παππάς (1:06:11). Στις γυναίκες πρωταθλήτρια αναδείχθηκε η Ντενίζ Δημάκη (1:10:43) μετά από δυο χρονιές απουσίας από τη διοργάνωση.

Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω την διοργάνωση της Tranistion Sports για την συνεργασία με την ΕΟΤΡΙ και τη φιλοξενία της διοργάνωσης, ώστε να μας προσφέρουν έναν πολύ όμορφο αγώνα. Ευχαριστώ τους χορηγούς μου (Pearl Izumi, Xendurance, Garmin, High5) για όλα τα υλικά τους με τα οποία προπονούμε τόσους μήνες και αγωνιστικά σήμερα, όπως επίσης τον προπονητή μου Βασίλη Κρομμύδα ο οποίος έχει καταφέρει να με ανεβάσει ένα επίπεδο φέτος και να με κρατάει καλά για να αγωνίζομαι καλύτερα (μεγάλη υπόθεση αυτό…ειδικά για κάποιον με τα δικά μου κουσούρια).

Για τις φωτογραφίες ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Γιώργο Σπύρο. Περισσότερες φωτογραφίες εδω . Tα αποτελέσματα εδω: http://www.trinews.gr/item.php?id=712

Την Κυριακή που μας πέρασε 24 Φεβρουαρίου αγωνίστηκα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου. Αντικειμενικά, η 13η θέση που κατέλαβα στα 10χλμ των ανδρών, τρέχοντας ανάμεσα στους καλύτερους Έλληνες δρομείς είναι ιδιαίτερα τιμητική και με αφήνει πολυ ευχαριστημένο. Επίσης, ο χρόνος μου 32:39, επίσημα είναι ατομικό ρεκορ και θα έπρεπε να ειμαι εξίσου ικανοποιημένος, όμως η αλήθεια είναι πως δεν είμαι.

Δεν είναι ακριβώς πως περίμενα κάτι καλύτερο, ούτε είμαι ιδιαίτερα απαιτητικός με τον εαυτό μου σε αυτή τη φάση. Όμως είμαι πολύ καλά φέτος και πίστευα πως είχα κάτι παραπάνω να δώσω που …δεν το έδωσα. Δεν ξέρω τι με συγκράτησε ακριβώς και έκανα σχετικά επιφυλακτική κούρσα. Ξέρω όμως πως πριν δυο βδομάδες στη Φιλοθέη είχα αγωνιστεί πολύ πιο δυνατά και με περισσότερο πάθος από την αρχή. Εκεί είχα μπει μπροστά από την αρχή και βάραγα … τώρα έμεινα πίσω από τους πρωτοπόρους προτιμώντας να κάνω τη δική μου συντηρητική και μοναχική στα περισσότερα χιλιόμετρα κούρσα.

Σίγουρα δεν ήμουν σε κατάσταση για να τρέξω στον ρυθμό των καλύτερων δρομέων, όμως θα ήθελα να είχα πιεστεί περισσότερο κυνηγώντας μέσα στην κούρσα και να τερμάτιζα με την ικανοποίηση πως τα έδωσα όλα. Τώρα τερμάτισα και …έψαχνα το ποδήλατο μου να συνεχίσω…

Ας είναι … τουλάχιστον ξέρω πως μπορώ να τρέξω 32,5 λεπτά 10άρι και να έχω ακόμα δυνάμεις για να συνεχίσω στην ποδηλασία, ελπίζω αυτό να κάνω και στα δίαθλα που ακολουθούν. Πλέον το ενδιαφέρον στρέφεται στην άσφαλτο, Πανελλήνιο Διάθλου στις 24/3, Πανελλήνιο Ημιμαραθωνίου στις 31/3 και Πανευρωπαϊκό Διάθλου στις 21/4.

Επιστρέφοντας στον ανώμαλο δρόμο, πρέπει να σημειώσω πως εκπληρώθηκε και άλλος ένας κρυφός μου πόθος, με το καλό μου πλασάρισμα οδήγησα την ομάδα μου (ΓΑΣ Ιλισος) στη δεύτερη θέση του ομαδικού των ανδρών ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Άξιοι συναθλητές μου οι Νίκος Πάλης (21ος), Αλέξης Πασπάτης (25ος), Δημήτρης Μάντζαρης (34ος) και Δημήτρης Δριτσάκος (49ος).

Γενικά όλος ο σύλλογος μας τα πήγε περίφημα συγκεντρώνοντας μετάλλια σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Ενδεικτικά αναφέρω, 1ος Ο Μάρκος Γκούρλιας και 3ος ο Λάμπρος Μαλτέζος στα 6χλμ εφήβων, 2η η Γιώτα Βλαχάκη στις Νέες, 3η η Ντενίζ Δημάκη που έτρεξε άρρωστη στις γυναίκες και οδήγησε την ομάδα και στην 1η θέση.

* Αναλυτικά για τους αγώνες και αποτελεσματα διαβάστε εδω: http://www.runningnews.gr/item.php?id=13609

Χτες, Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου, είχα την τιμή να βραβευτώ από τον ΣΕΓΑΣ για την προσφορά μου στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας, μέσα από την δουλειά μου στο www.RunningNews.gr που είναι εδώ και 6 χρόνια χορηγός επικοινωνίας του αγώνα.

Είναι από τις σπάνιες στιγμές που παρότι ακόμα ενεργός αθλητής (και πρωταθλητής σε ένα άθλημα) βραβεύομαι για την εξωαγωνιστική μου προσφορά και δράση στον αθλητισμό. Αισθάνομαι πραγματικά ευτυχής που όλα αυτά τα χρόνια μπορώ να εργάζομαι και να προσφέρω στον αθλητισμό, παράλληλα με τις προσωπικές μου αθλητικές/αγωνιστικές υποχρεώσεις. Αισθάνομαι ευτυχής γιατί ζω έντονα και πολύπλευρα ότι αφορά το τρέξιμο και τον αθλητισμό.

Το τρέξιμο τα τελευταία χρόνια, μέσα από τη συνεργασία RunningNews.gr και Κλασικού Μαραθωνίου έχει αποκτήσει τη δυναμική που οραματιζόμασταν πριν λίγα χρόνια. Όμως, τα οράματα και τα ευχόλογα είναι περιττά αν δεν υπάρχει σχέδιο, προγραμματισμός και εφαρμογή με σκληρή δουλειά.

Ευχαριστώ τον ΣΕΓΑΣ και τον Κλασικό Μαραθώνιο για την τιμή που μου έκανε να με βραβεύσει για την προσφορά μας στη διοργάνωση σαν χορηγό επικοινωνίας. Ελπίζουμε πως αυτή η συνεργασία θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια γιγαντώνοντας κι άλλο το δρομικό κίνημα στην Ελλάδα. Ήδη έχουμε ανανεώσει τη συνεργασία μας για τα επόμενα δυο χρόνια (2013-2014). Η σκληρή δουλειά συνεχίζεται από όλους μας.

Αναλυτικά, όλες τις βραβεύσεις της βραδιάς μπορείτε να τις δείτε εδώ:
http://www.runningnews.gr/item.php?id=13503

Μια χαρά, όλα καλά σήμερα στον αγώνα δρόμου 6χλμ της Φιλοθέης (γενικό ρεπορτ από τον αγώνα και αποτελεσματα εδώ: www.running…13465). Παρά το στρεσάρισμα και την αγωνία όλης την εβδομάδα εξαιτίας του πόνου στο πόδι μου, ο αγώνας βγήκε πάρα πολύ καλά δείχνοντας μου πως είμαι σε καλό δρόμο.

Τερμάτισα 4ος γενικής και 3ος στους άνδρες (1ο γενικής ο Χρήστος Καλλίας, 2ος ο Παναγιώτης “Παλάβιος” Παπανδρεόπουλος που ήταν 1ος στους Βετεράνους και 3ος ο Γιάννης Παπαδόπουλος). Ο χρόνος μου για τα 6,17χλμ της διαδρομής που μέτρησε το Garmin ήταν 19:32, το οποίο είναι και ένα αρκετά αξειοσημείωτο ατομικό ρεκόρ για τον συγκεκριμένο αγώνα, όπου δεν είχα κατέβει ξανά τα 20 λεπτά.

Στα πρώτα 1000-1500 μέτρα βρέθηκα να οδηγώ εγώ την κούρσα μαζί με τον Παπανδρεόπουλο καθώς δεν φαινόταν κάποιος άλλος διαθέσιμο να πιεστεί. Όχι ότι κι εγώ ακριβώς είχα διάθεση να πιεστώ, αλλά απλά ήθελα να τρέξω το ρυθμό μου. Στα επόμενα χιλιόμετρα έγιναν αρκετές ανακατατάξεις και σε κάποια φάση βρέθηκα αρκετά πίσω, αλλά κρατώντας το τέμπο μου τελικά πέρασα αρκετούς συναθλητές μου για να πάρω αυτή την αρκετά τιμητική 4η θέση.

Το ευχάριστο αποτέλεσμα είναι πως μπόρεσα να τρέξω σε ρυθμό 3:10/χλμ για 6+ χλμ, κάτι που δεν μπορώ να πω πως ακόμα το έχω δουλέψει στην προπόνηση μου, η οποία παραμένει σε βασικό στάδιο. Είμαι καλά πάντως και ήδη με αποτέλεσμα πολύ ευχαριστημένος από τη συνεργασία μου με τον Βασίλη Κρομμύδα που με προπονεί εδώ και δυο μήνες. Είμαι σε καλή κατάσταση, και κυρίως φρέσκος, αφού ο Βασίλης έχει πετύχει να μου βάζει φρένο όπου πρέπει.

Ο βασικός στόχος της Άνοιξης παραμένει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα διάθλου σε 2,5 μήνες, οπότε ακόμα είναι νωρίς για πολλές εντάσεις. Προς το παρόν πάντως, θα δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και το μεγάλο δρομικό “κρασ-τεστ”, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου, στις 24 Φεβρουαρίου στα Τρίκαλα. Εκεί θα τρέχουν οι καλύτεροι δρομείς, της χώρας, εκεί θέλω κι εγώ να εμφανιστώ ακόμα καλύτερος.

Όσον αφορά τα πονάκια μου, ελπίζω να τα ξεπεράσω πλήρως τις επόμενες μέρες. Ακόμα και το πρωί, το ποδι μου πόναγε αρκετά, κατάφερα να το ζεστάνω καλά και να τρέξω χωρίς πρόβλημα. Αμέσως μετά τον αγώνα πήγα και για ένα 2ωρο ποδηλασίας και μου φαίνεται πως γυρνώντας ήταν ακόμα καλύτερα. Μυστήριες οι συμπεριφορές αυτών των τενόντων … θα δείξει αύριο…