Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Επίσκεψη στην Κιβωτό του Κόσμου και Δημοπρασία Αγάπης με την Bike Pure

Σήμερα, Σάββατο 15/12/2012, βρέθηκα μέσω πρωτοβουλίας την Bike Pure στην Κιβωτό του Κόσμου. Η συνάντηση είχε κανονιστεί από τον υπεύθυνο της Bike Pure στην Ελλάδα Κωστή Ξηρογιάννη και το παρόν έδωσαν εκτός από εμένα, οι πρωταθλητές του τριάθλου Βασίλης Κρομμύδας, Ντενίζ Δημάκη, Ζαρίνα Κόπινα, ο παγκόσμιος πρωταθλητής του ΜΤΒ Περικλής Ηλίας και άλλοι αθλητές της ποδηλασίας.

Η «Κιβωτός του Κόσμου» (www.kivotostoukosmou.org) είναι Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού στο κέντρο της Αθήνας, που δραστηριοποιείται πάνω στη μέριμνα παιδιών που ζούσαν σε συνθήκες παραμέλησης και εγκατάλειψης, χωρίς ιατρική φροντίδα, χωρίς μέλλον, τα περισσότερα από μονογονεϊκές οικογένειες, και πολλά χωρίς γονείς.

Η «Bike Pure» (www.bikepure.org) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός προωθεί μια πραγματικά ηθικά καθαρή ποδηλασία σε παγκόσμιο επίπεδο και ενθαρρύνει αθλητές και ποδηλατικές ομάδες να συνταχτούν με τις αξίες της: Σεβασμός και υπακοή στους κανόνες ποδηλασίας – Συναγωνισμός με τις φυσικές ικανότητες των αθλητών – Ευγενή άμιλλα – Αθλητισμός χωρίς χρήση απαγορευμένων ουσιών .

Με τους συναθλητές μου είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την πραγματικά καταπληκτική δουλειά που γίνεται στην Κιβωτό δίνοντας ελπίδα και προοπτική σε αυτά τα λιγότερα τυχερά παιδιά. Από πλευράς μας στα πλαίσια αυτής της επίσκεψης προσφέραμε το κατά δύναμιν σε απαραίτητα υλικά αγαθά, όμως οι ανάγκες του ιδρύματος είναι τέτοιες που τίποτα δεν είναι αρκετό και χρειάζονται συνέχεια ενίσχυση.

Φυσικά ο καθένας από εμάς μπορεί να συνεισφέρει όσο μπορεί. Το ίδρυμα έχει συγκεκριμένες ανάγκες:

– Φάρμακα:  παιδικές αντιβιώσεις, δερματικές κρέμες, αντιβηχικά σιρόπια, αντιφθειρικά,  αντιπυρετικά σε χάπια, αναλγητικά, θερμόμετρα, αντισταμηνικά, χάπια για την πίεση, για την χοληστερίνη και τον σακχαρώδη διαβήτη.

– Τρόφιμα:  γαλακτοκομικά παντός τύπου (φρέσκο γάλα), κρεατικά, ψαρικά παντός τύπου, ψωμί του τοστ, τυρί, ζαμπόν, ατομικοί χυμοί, σνακ  παντός τύπου για τα σχολεία των παιδιών

– Απορρυπαντικά:  ατομικής υγιεινής, καθαριστικά χώρου, χαρτικά (χαρτί κουζίνας, χαρτί υγείας) σακούλες σκουπιδιών μικρές και μεγάλες.

– Γραφική ύλη, σχολικά είδη, χαρτί Α4

Περισσότερες πληροφορίες για τις δυνατότητες δωρεάς θα βρείτε στην ιστοσελίδα του ιδρύματος www.kivotostoukosmou.org

Η Δημοπρασία Αγάπης

Στα πλαίσια της προσπάθειας ενίσχυσης της Κιβωτού, οι αθλητές της Bike Pure πήραμε την πρωτοβουλία και αποφασίσαμε να βγάλουμε στο σφυρί κάποια συλλεκτικής αξίας προσωπικά μας αθλητικά αντικείμενα, που έχουμε χρησιμοποιήσει ως επί το πλείστον σε διεθνής διοργανώσεις. Εκτός από εμένα θα δημοπρατηθούν αντικείμενα του παγκόσμιου πρωταθλητή Περικλή Ηλία, της πρωταθλήτριας του  ΜΤΒ Βάσω Λαζοπούλου και των “Olympian” του τριάθλου Βασίλη Κρομμύδα, Ντενιζ Δημάκη. Όλα τα έσοδα από τη δημοπρασία θα δοθούν στην Κιβωτό του Κοσμου.

Το Cyclist.gr παρέχει το χώρο στο Χολαργό (Λεωφόρος Μεσογείων 298) την Τετάρτη 19/12/2012 στις 20:00, θέλοντας να συμβάλλει στην προσπάθεια των παιδιών και σας καλούμε όλους να παρευρεθείτε, να γνωρίσετε από κοντά τους αθλητές, να δείτε τα αντικείμενα αλλά και να συμμετέχετε στην Δημοπρασία!

Από πλευράς μου θα δώσω τα παπούτσια του τρεξίματος με τα οποία συμμετείχα και τερμάτισα στο 1ο μου παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου, στο Powerman Zofingen 2011 (10-150-30). Αυτή ήταν η πρώτη συμμετοχή Έλληνα σε παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου μεγάλης απόστασης και ο πρώτος ελληνικός τερματισμός στον ιστορικό και πολύ δύσκολο αγώνα του Zofingen. Τα παπούτσια που έτρεξαν στον συγκεκριμένο αγώνα 40χλμ είναι τα adidas adios και εκτός από το Powerman Zofingen έχουν χρησιμοποιηθεί σε μόνο άλλον ένα αγώνα, στο Δίαθλο τον “triathlon friends”τον Γενάρη του 2012 όπου και κέρδισα.

Αν υπάρχει ενδιαφέρον από κάποιον που δεν θα μπορέσει να είναι την Τετάρτη στο κατάστημα του cyclist.gr μπορεί να μου το εκδηλώσει στο email μου (grigoris@runningnews.gr), μαζί με το χρηματικό ποσό που θέλει να δώσει. Αν υπάρξει ενδιαφέρον από πολλούς φίλους προφανώς και θα υπάρξει ενημέρωση για τις αντίστοιχες προσφορές και επιπλέον θα ορίσουμε τιμή εκκίνησης στο cyclist την ανώτερη που θα έχει δοθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή.

* Περισσοτερες φωτογραφίες από την επισκεψη μας και “ποζες” από τα παπούτσια (με υπογραφή πλέον) δείτε εδω: https://www.facebook.com….016619

** Φωτογραφίες απο τα παπούτσια στην δράση του Zofingen δειτε εδώ: https://www.facebook.com/a…016619

11/11/2012, 30ος Κλασικός Μαραθώνιος Αθηνών
Επίδοση 2:45:08, 35ος στη Γενική κατάταξη, 21ος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα

Κι έτσι έτρεξα άλλον ένα Μαραθώνιο λοιπόν … κι έτσι δεν κατάφερα πάλι να εκπληρώσω τις προσδοκίες μου … κι έτσι παραμένω ηττημένος από τον Μαραθώνιο, αλλά ευτυχής γιατί τουλάχιστον μετά από όλη αυτή τη χρονιά το έκανα και αυτό. Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως:

Ήθελα να τρέξω και στον Κλασικό Μαραθώνιο, για να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου άλλη μια φορά φέτος, μετά από τόσους και τόσους αγώνες σε δίαθλο, τρίαθλο, τρέξιμο και ποδηλασία. Ήμουν σε καλή κατάσταση, αν όχι πλήρως προετοιμασμένος για Μαραθώνιο. Ο καιρός ήταν κάπως περίεργος, όχι ακριβώς ευνοϊκός γιατί ο Ήλιος που έβγαινε κατά διαστήματα ζέσταινε πολύ.

Προσπάθησα από την αρχή να ελέγξω όσο το δυνατόν περισσότερο το ρυθμό και με σχετικά αργό πέρασμα στα πρώτα 10χλμ (38:00) ήμουν αισιόδοξος πως βρισκόμουν σε καλό δρόμο και θα είχα δυνάμεις για το δύσκολο τέλος. Παρόμοια προσπάθησαν να ελέγξω το ρυθμό μου και στις ανηφοροκατηφόρες, αλλά εκεί ίσως θα έπρεπε να είμαι ακόμα πιο εγκρατής να να μην παρασυρθώ τόσο από τη διάθεση μου που μου έλεγε “τρέχα τρέχα”. Άλλωστε το Garmin 910XT μετά τα πρώτα 10χλμ που έπαιζα στους 160-170 παλμούς, με έδειχνε να βρίσκομαι συνεχώς στο 170-180 κάτι που για τα δικά μου δεδομένα ειναι μάλλον ψηλό. Πάραυτα εγώ αισθανόμουν πολύ άνετος και έχοντα καλή παρέα στο δρόμο με τον Γιάννη Χαμόδρακα και τον Δημήτρη Καλιακούδη παρέμενα αισιόδοξος πως ο στόχος για κάτω από 2:40 ήταν πολύ εφικτός.

Ένα σημαντικό πρόβλημα κατά μήκος της διαδρομής απεδείχθη η τροφοδοσία, καθώς τα προσωπικά μας ποτά ήταν όλα στριμωγμένα σε ένα τραπεζάκι και δεν τα παίρναμε εύκολα. Κάποιοι εθελοντές βοηθούσαν την κατάσταση, κάποιοι την κάναν ακόμα πιο δύσκολη. Αποκορύφωμα στον σταθμο του 20χλμ που αναγκάστηκα να γυρίσω ανάποδα για να πάρω το μπουκαλάκι μου το οποίο πραγματικά χρειαζόμουν και δεν είχα περιθώριο να το χάσω.

Ακόμα κι έτσι πάντως, ο δρόμος συνέχιζε με καλές προοπτικές και ακόμα και η πιο δύσκολη ανηφορα του 25ου χλμ βγήκε ελεγχόμενα. Τα κακά μαντάτα άρχισαν να έρχονται γύρω στο 28ο χλμ όπου άρχισαν τα γαργαλήματα στις γάμπες, σημάδι πως οι κράμπες ερχόντουσαν. Ήπια το ποτό μου και στο 30ο χλμ, αλλά αυτό δεν έδειξε να σώζει την κατάσταση. Στα επόμενα 1-2χλμ υπήρχαν στιγμές που πραγματικά έχανα τον έλεγχο των ποδιών μου. Στο 32οχλμ η καλή κράμπα ήρθε και σταμάτησα για λίγες διατάσεις στην άκρη του δρόμου…

Μάζεψα τα κουράγια μου και ξαναβγήκα τρέχοντας στο δρόμο εξακολουθώντας να πιστεύω πως μπορώ να σπάσω το 2:40. Συνέχισα να κατηφορίζω από την Αγία Παρασκευή, δύσκολα αλλά ακόμα γρήγορα. Μέχρι και το 37ο χλμ τουλάχιστον κράταγα το το τρέξιμο μου σε ικανοποιητικό ρυθμό, όμως εκεί στη γεφυρούλα με τα το “Πεντάγωνο”, η ανηφοροκατηφόρα με αποτελείωσε. Βγαίνοντας για τα τελευταία 4-5 χλμ είχα πλέον μείνει και επίσημα από δυνάμεις …

Όπως και να έχει, έφτασα σε άλλον έναν τερματισμό. Ο επίσημος καθαρός χρόνος μου ήταν 2:45:08, μακριά από τον στόχο του

Ήταν ένας από τους ελάχιστους αγώνες στους οποίους ένιωσα τέτοια εξάντληση τερματίζοντας. Έχω κάνει τόσα και τόσα, και αγώνες ακόμα μεγαλύτερης διάρκειας. Αλλά ένιωσα την ανάγκη να πέσω και να ξαπλώσω κάτω, κάτι που δεν το κάνω ποτέ. Δεν ξέρω αν ήταν η κούραση του αγώνα, η κούραση της χρονιάς ή η κούραση …μιας ζωής που με ξάπλωσε κάτω … το μόνο που ξέρω είναι πως πλέον χρειάζομαι μέρες να ξεκουραστώ και να αναρρώσω.

Είμαι απογοητευμένος που δεν κατάφερα να εκπληρώσω κανέναν από τους αγωνιστικούς μου στόχους. Ίσως θα πρέπει να έχω μικρότερες προσδοκίες από τον Μαραθώνιο, αφού έχω αποφασίσει να επικεντρωθώ σε άλλο άθλημα. Δεν θα σταματήσω να το παλεύω όμως κι αυτό και ελπίζω στο μέλλον να τα καταφέρω κάποια στιγμή. Το απωθημένο υπάρχει και θα υπάρχει ρε γμτ, μέχρι ….

Πάραυτα δεν μπορώ να μην είμαι ευτυχής που τουλάχιστον τερμάτισα αξιοπρεπώς και στον Κλασικό Μαραθώνιο σαν κλείσιμο μιας χρονιάς στην οποία άντεξα πολλά περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά.

Φωτογραφίες από τον αγώνα στο facebook

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4480234478494.2172674.1069016619

Την Κυριακή που μας πέρασε, 21 Οκτωβρίου, πήρα μέρος στον 26ο Βαρτζάκειο δρόμο 15χλμ στο ΣΕΦ με διαδρομή στο Φαληρικό Δέλτα. Τερμάτισα 2ος, αλλά το ποιο σημαντικό είναι πως έτρεξα όμορφα και ευχαριστήθηκα τον αγώνα μου. Είχα πολύ καιρό να τρέξω αγώνα δρόμου μεγαλύτερο από 10χλμ και να το ευχαριστηθώ έτσι.

Έχω πετύχει αρκετούς προσωπικούς στόχους στα 20 χρόνια που κάνω αγωνιστικό αθλητισμό, αλλά έχω ακόμα ένα μεγάλο απωθημένο. Θέλω να τρέξω έναν καλό Μαραθώνιο, κάτι καλύτερο από το 2:43:21 που παραμένει ατομικό μου ρεκόρ από το 2006 και έκτοτε δεν κατάφερα να βελτιώσω, χάνοντας αρκετές φορές τη μάχη με την απόσταση … ή την προπόνηση. Φέτος, παρότι έχει απόλυτα προετοιμασμένος για αυτό, αισθάνομαι πως έχω μια ευκαιρία να το καταφέρω και αυτό το 15άρι ήταν ένα πολύ ενθαρρυντικό τεστ.

Για πρώτη φορά χρησιμοποίησα πάνω στον αγώνα παλμογράφο/GPS, το καινούριο μου Garmin Forerunner 910ΧΤ και μπορώ να πω πως με καθοδήγησε μια χαρά. Από την αρχή έλεγξα τους παλμούς μου να μην ξεπερνάν τους 180 και αυτό με άφησε ξεκούραστο στο δεύτερο μισό να διατηρήσω τον ρυθμό μου και να είμαι σε θέση ακόμα και να επιταχύνω.

Ο συναγωνισμός δεν ήταν έντονος από πολλούς αθλητές, αλλά τουλάχιστον ήμασταν τρεις που τουλάχιστον τραβήξαμε ο ένας τον άλλο σε όλο τον αγώνα. Εγώ, ο Παναγιώτης Παπανδρεόπουλος και ο Γιάννης Χαμόδρακας. Νικητής ήταν ο Παναγιώτης με 53:18 κι εγώ τερμάτισα δεύτερος σε 53:26 και ο Γιάννης τρίτος σε 53:46.

Η απόσταση που μου έβγαλε το Garmin ήταν 15.560 καθώς λίγο πριν τον τερματισμό μας καθοδήγησαν και από μια λάθος στροφή με αποτέλεσμα εγώ και ο Παναγιώτης να κάνουμε 200μ παραπάνω. Ακριβώς στα 15χλμ το Garmin μου χτύπησε 51:30 πάντως. Έχει ενδιαφέρον για τους λάτρεις αυτών των καταγεγραμμένων παραμέτρων να δείτε τον αγώνα μου εδώ: http://connect.garmin.com/activity/235566844 )

Προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος γιατί έτρεξα με υπομονή και αυτοσυγκράτηση, κάτι που χρειάζομαι για τον Μαραθώνιο. Ίσως να μην πίεσα τον εαυτό μου στα όρια του σε αυτό το 15αρι, αλλά ξέρω πως στον Κλασικό Μαραθώνιο στις 11/11 ότι και να γίνει θα αναγκαστώ να πιεστώ και τουλάχιστον τότε θα το κάνω να αξίζει μέχρι το Καλλιμάρμαρο!

Περισσότερα για τον αγώνα και τα αναλυτικά αποτελέσματα εδώ:
http://www.runningnews.gr/item.php?id=12639

Φωτογραφίες εδώ:

https://www.facebook.com/me…69016619

Ίσως το δευτερο μερος του τίτλου είναι λίγο οξύμωρο, καθώς σήμερα το κέντρο της Αθήνας θα μοιάζει … σε κατάσταση πολιορκίας με τον ερχομό της Αγγελικούλας, όμως τουλάχιστον για λίγες ώρες την Κυριακή, το χαρήκαμε στην πιο αγνή του εκδοχή, τρέχοντας.

Για τον πρώτο αγώνα δρόμου “We Run Athens” που διοργάνωσε η Nike, κεντρικοί δρόμοι άδειασαν από αυτοκίνητα και 2500 δρομείς ξεχυθήκαμε στη διαδρομή του μαζικότερου επίσημου αγώνα δρόμου μετά τον Κλασικό Μαραθώνιο και τους παράλληλους αγώνες του.

Κάπου εκεί, βρέθηκα κι εγώ να οδηγώ αυτό το ποτάμι δρομέων σε μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Ο αγώνας δεν είχε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο συναγωνισμό και ουσιαστικά είχα ξεχωρίσει δύο, εγώ με τον Γιώργο Μίνο που τελικά ήταν και αυτός που κέρδισε τον αγώνα με 34:10, ενώ εγώ τερμάτισα δεύτερος σε 34:27.

Σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, ήταν μια καλή προπόνηση και τίποτα παραπάνω. Άλλωστε είχα καταφέρει πάλι να αρρωστήσω (κρύωμα ή ίωση θα σας γελάσω), δεν ήμουν στο 100%, συναχωμένος, με βήχα…ε, δεν είχα καμιά διάθεση να πιεστώ και να ρισκάρω οτιδήποτε.

Έτσι κι αλλιώς σε αυτούς τους αγώνες το πιο σημαντικό είναι η χαρά της συμμετοχής … των άλλων. Να βλέπεις τόσο κόσμο στο δρόμο, να διεκδικεί και να παίρνει αυτό που δικαιούται, την πόλη του καθαρή για τρέξιμο!

Περισσότερα για τον αγώνα και τα αποτελέσματα εδώ:
http://www.runningnews.gr/item.php?id=12521

Φωτογραφίες εδώ:
https://www.facebook.com/media/…1

Είχα δεν είχα πάλι μπήκα κι έτρεξα τρίαθλο … την Κυριακή που μας πέρασε στον αγώνα της Transiton Sports στον Σχινιά (1,5-40-10). Είχα μέσα μου ένταση και έπρεπε να την εκτονώσω αγωνιστικά κάπως. Στο κάτω κάτω είχα ξεκουραστεί από το παγκόσμιο και ένιωθα σε καλή κατάσταση οπότε είπα να δοκιμάσω … την τύχη μου πάλι.

Λοιπόν, αυτό το κολύμπι πρέπει κάπως να το δω λίγο πιο σοβαρά. Δεν μπορώ με χαλαρά 30λεπτα πλατσουρίσματα στη θάλασσα να περιμένω να αγωνιστώ σοβαρά σε τρίαθλο. Την Κυριακή υπέφερα σε αυτό το κομμάτι και η στολή που φόρεσα δε νομίζω πρακτικά να με βοήθησε και καθόλου.

Τέλος πάντων, αν και αρκετά χρεωμένος, από εκεί και πέρα το ποδήλατο και το τρέξιμο πήγαν αρκετά καλά για να τερματίσω τελικά στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης με χρόνο 2:03:11 πίσω από τον Βασίλη Κρομμύδα (2:00:27) και τον Γιώργο Αλυφαντή (2:03:03) που τον έφτασα σε απόστασή αναπνοής αλλά δεν κατάφερα να τον προσπεράσω κιόλας.

Ο αγώνας πρακτικά δεν είχε καμιά σημασία, πέραν το ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για bike+run εκτόνωση της καλοκαιρινής προπόνησης που δεν μου βγήκε στο παγκόσμιο. Πρακτικά πάντως ήταν το πρώτο βήμα στη μίνι προετοιμασία που θέλω να κάνω για να τρέξω στον Κλασικό Μαραθώνιο στις 11 Νοεμβρίου … ναι θα επιχειρήσω πάλι Μαραθώνιο … εδώ θα’μαστε και θα τα λέμε.

Περισσότερα για τον αγώνα του Σχινιά και τα αναλυτικά αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε εδώ:
http://www.trinews.gr/item.php?id=623

και μερικές φωτογραφίες εδω:

https://www.facebook.com/media/…68775.1069016619