Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Άλλη μια διεθνής εμφάνιση ολοκληρώθηκε στην Γκουανταλαχάρα της Ισπανίας. Αυτή τη φορά ο αγώνας ήταν για την ομάδα και εν προκειμένω για τον στιβικό μου σύλλογο, τον ΓΑΣ Ιλισό. Με τους συναθλητές μου Αλέξη Πασπάτη, Λάμπρο Μαλτέζο και Χαράλαμπο Πιτσώλη αγωνιστήκαμε στο στο ευρωπαϊκό κύπελλο πρωταθλητριών συλλόγων ανωμάλου δρόμου, στα 10χλμ της κατηγορίας ανδρών που άλλωστε πέρσι ήμασταν και πρωταθλητές Ελλάδος.

Ο αγώνας ήταν εξ ορισμού δύσκολος και σκληρός κι εγώ όχι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, αφού ακόμα διανύω τη χειμερινή περίοδο προετοιμασίας. Ο συναγωνισμός πραγματικά άπιαστος για τα ελληνικά δεδομένα και η πίστα λασπωμένη και πολύ …ανώμαλη! Βέβαια σε σχέση με άλλες διαδρομές που έχω παρακολουθήσει αγώνες, θα την έλεγα βατή, αλλά για αυτά που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα, απλά θα έλεγα πως οι διαδρομή στο Μαρκόπολου ή στα Τρίκαλα είναι χαλί μπροστά σε αυτήν της Γκουανταλαχάρα.

Βγήκαμε από την αίθουσα κλήσης και πλέον περιμέναμε για την εκκίνηση. Το κρύο ήταν τσουχτερό και ο βοριάς πολύ δυνατός. Βέβαια θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι γιατί τουλάχιστον είχε λίγο ήλιο και γλιτώσαμε και τη χιονόπτωση που έπιασε από το μεσημέρι και μετά!

Η εκκίνηση δόθηκε και πάνω από 100 αθλητές ξεχύθηκαν σαν …σπρίντερ στην διαδρομή. Εγώ από νωρίς έμεινα πίσω και ακολούθησα το ρυθμό μου. Ευτυχώς κατάφερα να προσπεράσω κάποιους λίγους αθλητές και τελικά να τερματίσω 98ος με χρόνο 37:32 για 10,2χλμ όπως κατέγραψε το Garmin http://connect.garmin.com/modern/activity/687561914. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό θα έλεγα πως σε ένα νορμάλ 10άρι θα έτρεχα περίπου 3 λεπτά κάτω (ελπίζω). Στο τέλος της μέρας πάντως αυτό μικρή σημασία έχει. Κάναμε την παρουσία μας στην Ισπανία και μόνο η συμμετοχή σε μια τέτοια διοργάνωση ήταν πολύ σημαντική.

Ολοκληρώνοντας αυτό το κείμενο, θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και την ιδιαίτερη αγάπη μου προς τον φίλο και συνοδό μας σε αυτή την αποστολή, τον Παντελή Αφρουδάκη. Ο “εξωφυλαρούχας” της ομάδας έκανε τα πάντα για να μας βοηθήσει και θα μας ανεχτεί για λίγες ώρες ακόμα στο ταξίδι της επιστροφής…

Περισσότερα για τους αγώνες που είχαν και άλλη ελληνική συμμετοχή στη κατηγορία νεανίδων, διαβάστε από το RunningNews.gr εδώ http://www.runningnews.gr/item.php?id=20458

Χειμερινή προετοιμασία με multisport 40-40-40 (τρέξιμο-δύναμη-κολύμβηση)

* Πρωτοδημοσιεύτηκε στο www.runningnews.gr

Θυμάστε που πριν 1,5 χρόνο περίπου σας έγραφα για την “Καλοκαιρινή καλημέρα με τρέξιμο-δύναμη-κολύμπι 20-20-20” ? Ε λοιπόν, τώρα ήρθε η ώρα να προτείνουμε και τη χειμερινή της έκδοση, η οποία όμως είναι σημαντικά πιο “βαριά”. Τρέξιμο, ενδυνάμωση και κολύμβηση από 40 λεπτά περίπου το καθένα … κανονική προπόνηση που όμως τα περιλαμβάνει όλα!

Αυτό το πρόγραμμα θα απογειώσει τη φυσική σας κατάσταση, χτίζοντας γερές βάσεις αερόβιας ικανότητας και δύναμης για όλη τη χρονιά. Είναι ιδανικό για τριαθλητές, όμως θα το πρότεινα και σε δρομείς που θέλουν ποικιλία στην προπόνηση τους. Παράλληλα όλος ο χαρακτήρας του με το συνδυασμό, διάρκειας και έντασης ενεργοποιεί τον μεταβολισμό σου φουλ και γίνεται ιδανικό για καύση λίπους.

Υπόψην πως δεν είναι προπόνηση για να τα “δώσετε όλα”. Απλώς βγάλτε το πρόγραμμα με τις απαραίτητες επί μέρους εντάσεις που σας προτείνω ή ιδανικότερα θέλει ο προπονητής σας για κάθε άθλημα ξεχωριστά. Στην πράξη θα καταλάβετε πάντως πως το βαρόμετρο για τη συνολική κόπωση της προπόνησης είναι η κολύμβηση που γίνεται στο τέλος.

Φροντίστε να είναι κοντά το μέρος που τρέχετε  με το γυμναστήριο και το κολυμβητήριο, αν ιδανικά δεν μπορούν να στεγάζονται στο ίδιο συγκρότημα. Προσωπικά για τη μετάβαση από τον ένα χώρο δραστηριότητας στον άλλο μετακινούμαι με το ποδήλατο, ή περπατώντας για να μην κρυώνω κιόλας (μου παίρνει σε κάθε περίπτωση 5-10 λεπτά το πολύ)

Ξεκινάμε με 40 λεπτά συνεχόμενο αερόβιο τρέξιμο το οποίο δεν θα έχει κάτι το ιδιαίτερο. Προσέξτε να μην το χρεωθείτε, γιατί έχουμε και συνέχεια.  Όταν τελειώσετε κάντε μερικές διατάσεις για να συνεχίσετε ζεστοί και ξεμπλοκαρισμένοι.

Περνάμε στο γυμναστήριο ή σε χώρο όπου μπορούμε να κάνουμε κάποιο πρόγραμμα ενδυνάμωσης εκτός γυμναστηρίου  και ακολουθούμε το ασκησιολόγιο της μέρας με βάση τις δικιές μας ανάγκες. Έναν πολύ κατατοπιστικό οδηγό για προπόνηση με βάρη θα βρείτε εδώ http://www.runningnews.gr/item.php?id=2791 .

Κάντε κυκλικά 4 σετ δύναμης όπου κάθε σετ θα διαρκέσει 6-7 λεπτά. Με το απαραίτητο διάλειμμα μεταξύ των σε 1-2 λεπτά θα σας πάρει 30 λεπτά. Αφιερώστε επίσης και άλλον ένα 10λεπτο σε κοιλιακούς-ραχιαιους. Σύνολο 40 λεπτά στο γυμναστήριο.

Τέλος, προχωράμε και στην πιο .. δύσκολη στιγμή της μέρας. Την είσοδο στην πισίνα. Το ξέρω πως έχει κρύο, κάποιες μέρες είναι λίγο πιο τσουχτερό, αλλά εμπιστευθείτε με, μόλις πέσετε μέσα στον νερό θα το ξεχάσετε. Με αυτά που έχουν προηγηθεί ένα προγραμματάκι με ασκήσεις και κομμάτια, περίπου στα 2-2.5χλμ που θα μας πάρει ένα 40λεπτο είναι ότι πρέπει για να ολοκληρώσετε όλο το πακέτο της μέρας.

Αν είστε τριαθλητής και έχετε στο πρόγραμμα σας περισσότερα μέτρα, ίσως θα ήταν καλό να κόψετε λίγο χρόνο από τρέξιμο-γυμναστήριο ώστε να είστε πιο ξεκούραστοι ή να την κάνετε την προπόνηση εντελώς ξεχωριστά. Αν είστε δρομέας και δεν σας ενδιαφέρει πόσα μέτρα θα βγάλετε στην κολύμβηση, τότε θα σας συμβούλευα να κολυμπήσετε μόνο 20 λεπτά ελεύθερο, απλά για χαλάρωμα.

Για πιο εξειδικευμένες οδηγίες σε κάθε επιμέρους άθλημα, συμβουλευτείτε κάποιον προπονητή. Σε κάθε περίπτωση πάντως στα διαλείμματα μην παραλείπετε να ενυδατώνεστε κατάλληλα και ίσως να παίρνεται ενέργεια από κάποιο σνακ (ενεργειακή μπάρα   ή τζελ . Ολόκληρη η προπόνηση από την αρχή ως το τέλος θα διαρκέσει γύρω στις 2,5 ώρες, μαζί και με την κάθε μετάβαση από τη μια δραστηριότητα στην άλλη. Ακόμα και αν θέλουμε να χάσουμε βάρος, δε σημαίνει πως πρέπει να μείνουμε “στεγνοί”, χωρίς ενέργεια κατά τη διάρκεια όλης αυτής της προπόνησης.

Καλή σας Δύναμη

Γρηγόρης Σκουλαρίκης

* Ακολουθείστε με
web: www.duathlon.gr
facebook:  SpeedyS
twitter: SpeedyPowerman
Instagram: speedypowerman

* photo credits: georgespyros.com

Αυτόν τον Μαραθώνιο τον είχα φανταστεί διαφορετικά, πολύ διαφορετικά! Δεν ήταν ότι δεν τα πήγα καλά, αφού η μέρα ήταν πολύ δύσκολη και οι περισσότεροι από εμάς δεν πήραμε αυτό που θέλαμε. Είναι που ενώ είχα αίσθηση και την εντύπωση ότι ήμουν πολύ καλά μέχρι και την έναρξη του αγώνα …τελικά δεν ήμουν. Δεν ξέρω τι έφταιξε, αν είχα κάποιο πρόβλημα ή απλά με επηρεάζει τόοοσο πολύ η υψηλή υγρασία. Αυτό που ξέρω είναι πως ο ρυθμός μου από την αρχή του αγώνα ήταν πολύ πιο αργός από αυτόν που υπολόγιζα και από αυτό που τρέχω συνήθως.

Το πάλεψα πάντως, μέχρι και το 35ο χλμ περίπου έκανα ότι μπορούσα για να σώσω αυτό τον αγώνα, αλλά το σώμα έδειχνε αδύναμο να ανταποκριθεί. Τελικά στο 37ο χλμ αποφάσισα πως θα ήταν πιο συνετό να σώσω κάτι από τον εαυτό μου. Δεν άξιζε να ρισκάρω άλλο την υγεία μου. Έτσι συνέχισα περπατώντας χωρίς όμως να θεωρήσω ούτε στιγμή πως εγκαταλείπω. Θα έφτανα στο Στάδιο έτσι κι αλλιώς, αλλά τουλάχιστον αφού είχα μείνει πολύ εκτός στόχων, θα είχα την ευκαιρία να απολαύσω τα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής σε πιο χαλαρούς ρυθμούς.

Για μια μόνη φορά θα είχα την ευκαιρία μάλιστα να τερματίσω μέσα στο Καλλιμάρμαρο μαζί με την αδερφή μου. Την περίμενα λίγο πριν την είσοδο στο Στάδιο και από εκεί συνεχίσαμε για τα τελευταία μέτρα μαζί ώστε να τερματίσουμε χέρι χέρι μετά απο 3 ώρες και 33 λεπτά αγώνα. Ήταν μια από αυτές τις μέρες που άλλοι θα ήθελαν να ξεχάσουν γρήγορα, όμως εγώ θα την θυμάμαι τουλάχιστον γι’ αυτό.

Περισσότερες λεπτομέρειες για τον αγώνα δεν έχει νόημα να αναλύσω. Θα ήθελα όμως να ευχαριστήσω όλους τους φίλους που μου φώναξαν στη διαδρομή καθώς και τους συναθλητές που τρέξαμε μικρό ή μεγάλο μέρος της διαδρομής μαζί. Ώρα για ξεκούραση τώρα, επιστροφή στους αγώνες το 2015.

Περισσότερα για την διοργάνωση, εδω:

http://www.runningnews.gr/item.php?id=19540

Και τέλος… η παρηγοριά στον άρρωστο… Ευτυχώς μετά το τέλος του αγώνα, κάποια εκλεκτή με έστεψε Πρωταθλητή … χαχαχα

Άλλος ένας αγώνας, άλλη μια ξεχωριστή εμπειρία. Η συμμετοχή μου στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο και Μεσογειακό Πρωτάθλημα Τριάθλου στο Λουτράκι ήταν συμβολική, έτσι επειδή απλά ήθελα να μπω στην ταχύτητα ενός αγώνα …Triathlon1 ! Βεβαίως δεν περίμενα τίποτα ιδιαίτερο από τον εαυτό μου και το μόνο που ήθελα ήταν να αποφύγω την …”συντριβή”. Έτσι κι αλλιώς τα παιδιά που συμμετέχουν σε τέτοιους αγώνες είναι “σπρίντερ¨, ενώ οι δικιά μου προπόνηση όλη τη χρονιά είναι για μεγάλες αποστάσεις.

Με δεδομένη την αδυναμία μου στο κολύμπι, ήμουν “από χέρι καμένος”, αλλά αποφασισμένος να κυνηγήσω όσο μπορούσα στην ποδηλασία με σκοπό τουλάχιστον να φτάσω και να περάσω κάποιος οι οποίοι επίσης θα είχαν χάσει τα γκρουπ. Έχοντας βγει 1 λεπτό πίσω από τους …τελευταίους, και χωρίς καμια βοήθεια, αφού οι δυο Σκοπιανοί πίσω μου ήταν πολύ αργοί στο ποδήλατο, βρέθηκα να κυνηγάω ένα γκρουπ 6-7 αθλητών, ανάμεσα τους και οι δικοί μου συναθλητές, Χρήστος Γαρέφης και Παναγιώτης Χριστοδολούπολους. Εντωμεταξύ τα άλλα 3 γκρουπ τα οποια σχηματίστηκαν στην ποδηλασία πήγαιναν με τέτοια ταχύτητα που είχε γίνει πιθανό το σενάριο να μας κλείσουν και γύρο, κάτι που συνέβη τελικά στους δυο Σκοπιανούς.

Εγώ ευτυχώς έκανα τον αγώνα μου, έφτασα γύρω στο 15ο χλμ το γκρουπάκι και τουλάχιστον πήρα κάποιες ανάσες για το τρέξιμο με την βοήθεια του Χρήστου και του Παναγιώτη. Δυστυχώς αυτές δεν έφτασαν για να τρέξω γρήγορα, αφού μου βγήκε και όλη η κούραση από την προετοιμασία του Μαραθωνίου. Όχι πως θα άλλαζε και κάτι ιδιαίτερα στην κατάταξη και στον χρόνο μου. Τουλάχιστον όμως θεωρώ πως στο σύνολο του έκανα ένα αξιοπρεπή αγώνα και το πιο σημαντικό …το ευχαριστήθηκα!

Το τέλος του αγώνα με βρήκε αρκετά ικανοποιημένο, καταρχήν μόνο και μόνο που είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε μια τέτοια διοργάνωση, στην κατηγορία elite. Αισθάνομαι επίσης πραγματικά υπερήφανος και για όλους τους συναθλητές μου γιατί είχαμε μια αξιόμαχη παρουσία μπροστά με τους Τζέιμς Χρόνη, Νίκο Γουϊλτζεκ και Γρηγόρη Σουβατζόγλου, ενώ θεωρώ πως κι εγώ με τον Παναγιώτη Χριστοδουλόπουλο κάναμε αξιοπρεπή εμφάνιση, παρά το γεγονός πως ο καθένας για τους λόγους του δεν είμασταν έτοιμοι για έναν τέτοιο αγώνα. Όσο για τον Χρήστο Γαρέφη ότι και να σχολιάσω θα είναι λίγο. Απλά να επισημάνω (σε όσους δεν γνωρίζουν) πως είναι 59 ετών, αλλά πάραυτα μπήκε να κυνηγήσει έναν αγώνα στον οποίο πρωταγωνίστησαν αθλητές που θα μπορούσαν να είναι και εγγόνια του. Δεν ξέρω αν θα έχουμε την ευκαιρία να αγωνιστούμε ξανά όλοι εμείς μαζί, αλλά τουλάχιστον παρουσιάσαμε πλήρης ομάδα στο Μεσογειακό Πρωτάθλημα και ελπίζω τα επόμενα χρόνια να συνεχιστεί αυτή η δυναμική παρουσία και σε περισσότερους αγώνες.

* Στη φωτογραφία που θα βρείτε παρακάτω, την ομάδα πλαισιώνουν επίσης οι δυο καλύτεροι age-groupers της μέρας, ο “παλιος” Στέλιος Ανδρεάδης και ο “νέος” Άγγελος Μαυρογιάννης.

Όσο για την διοργάνωση, εύχομαι να καθιερωθεί, γιατί η Ελλάδα πρέπει να έχει και μια μεγάλη διεθνή διοργάνωση. Τα νέα μας λένε πως από την επόμενη χρονιά θα γίνει και αγώνας μεγάλης απόστασης. Ας ελπίσουμε πως φέτος μπήκαν οι βάσεις και από την επόμενη χρονιά θα έχουμε εκτός από έναν γρήγορο αγώνα elite, και έναν μαζικό long distance με ακόμα περισσότερες συμμετοχές απ’οτι φέτος στους age groupers

Πλέον έμεινε άλλος ένας αγώνας για αυτή τη χρονιά, ο Μαραθώνιος της Αθήνας. Είναι ώρα για περισσότερο ξεκούραση μπας και βρω τη λύτρωση μου στο αγώνισμα των αγωνισμάτων.

** Περισσότερες φωτογραφίες θα βρείτε εδώ:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10204237147383396.1073741859.1069016619&type=1&l=0c8c2c6518

*** Ένα γενικό ρεπορτ εδώ:
http://www.trinews.gr/item.php?id=1101

**** Με την ευκαιρία του αγώνα, κατέγραψα και το πρώτο ολοκληρωμένο ηλεκτρονικό τρίαθλο στο Garmin 920XT, δείτε τη διαδρομή μου:
http://connect.garmin.com/modern/activity/615888248

Ο Sebastian Kienle εντυπωσίασε δικαίως θα πρέπει να χαρακτηριστεί ο Ironman της χρονιάς. Τον Ιούλιο κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Φρανκφούρτη και αυτή την Κυριακή το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Χαβάη.

Το σκέλος του αγώνα που τον έκανε να ξεχωρίσει και στις δυο περιπτώσεις ήταν αναμφίβολα η ποδηλασία. Βεβαίως ο ίδιος είναι από τους κορυφαίους ποδηλάτες που έχει αναδείξει το άθλημα αλλά για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει και το ποδήλατο του, που και στις δυο περιπτώσεις ήταν το Plasma, το αεροδυναμικό μοντέλο ατομικής χρονομέτρησης (TT) της Scott.

Τα αποκαλυπτήρια του Scott Plasma 5 έγιναν ουσιαστικά στον αγώνα της Φρανκφούρτης τον Ιούλιο και από τότε το μοντέλο έδωσε και σε άλλες περιπτώσεις τα διαπιστευτήρια του, με κορυφαία στιγμή βεβαίως και την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου στη Χαβάη.

Είχα την τιμή κι εγώ να χρησιμοποιήσω στους φετινούς μου αγώνες ένα Scott Plasma, το οποίο ήταν ευγενική χορηγία της εταιρίας Ν. Μανιατόπουλος Α.Ε. Βεβαίως οι δικιές μου ποδηλατικές ικανότητες είναι μακριά από αυτές του Sebastian Kienle, αλλά τουλάχιστον μπορούσα να νιώσω την …αεροδυναμική αύρα ενός παγκόσμιου πρωταθλητή.

Από την πλευρά μου το αξιοποίησα όσο μπορούσα. Κέρδισα με αυτό το πανελλήνιο πρωτάθλημα διάθλου και συμμετείχα και στους μεγάλους μου φετινούς διεθνείς αγώνες, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Διάθλου, στο Ironman Frankfurt και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Διάθλου. Ενδιάμεσα αγωνίστηκα και στο τοπικό πρωτάθλημα ποδηλασίας στην ατομική χρονομέτρηση.

Προπονούμενος για ώρες, αλλά και αγωνιζόμενος με αυτό το ποδήλατο ουσιαστικά από απόσταση σπριντ, μέχρι Ironman, σε διαφορετικά μορφολογικά τερέν, μπορώ να βεβαιώσω πως …κάνει για όλα! Είναι το ίδιο αποδοτικό σε κάθε απόσταση αλλά και σε κάθε μορφή τερέν, με ανηφόρες ή χωρίς, αφού δεν έχει περιττό βάρος όπως πολλά μοντέλα της κατηγορίας του, προσπαθώντας να πετύχουν μεγαλύτερη αεροδυναμική.

Επίσης πως η ηλεκτρονική Dura-ace Di2 το ανεβάζει ακόμα ένα επίπεδο στην ποιότητα ποδηλασία και φυσικά στην αγωνιστική μας απόδοση, καθώς το μόνο που σκέφτεσαι είναι η …ποδηλασία. Για όσους απο εσάς ακόμα το σκέφτεστε …κάντε τη μετάβαση στην ηλεκτρονική και δεν θα το μετανιώσετε, είτε στο TT ποδήλατο σας, είτε στου δρόμου.

Να σημειώσω εδώ, πως το Scott Plasma είναι ένα ποδήλατο “UCI approved” δηλαδή εντός κανονισμών UCI για χρήση σε αγώνες ατομικής χρονομέτρησης σε αντίθεση με πολλά ποδήλατα TT που είναι όμως μόνο για χρήση σε (κάποιους, αλλά όχι και όλους) αγώνες τριάθλου αφού είναι εκτός κανονισμών ποδηλασίας. Έτσι με το Scott Plasma μπορείτε να είστε σίγουροι πως θα έχετε δικαίωμα να αγωνιστείτε παντού και δεν θα σας βγάλουν το ποδήλατο “άκυρο”.

Υπόψην πως το δικό μου μοντέλο ήταν το Plasma 3 του οποίου ο σκελετός είναι ακριβώς ίδιος με το Plasma 5. Τι έχει αλλάξει η Scott στο Plasma 5? Βασικά έχει κάποιες πρόσθετες πατεντιές γα ακόμα μεγαλύτερη αεροδυναμική αεροδυναμική. Ένα κωνικό παγούρι μπροστά στο τιμόνι και μια θήκη για ενεργειακά τζελ και μπάρες πάνω στον σκελετό. Και τα δυο εξαρτήματα, μπαίνουν και βγαίνουν κατά βούληση και σε κάθε περίπτωση αγωνιστικής χρήσης.

Η Scott πάντα μπροστά τεχνολογικά έχει φτιάξει άλλο ένα μικρο αεροδυναμικό θαύμα. Σε αυτή την προσπάθεια δεν είναι τυχαίο ότι συνεργάστηκε ακόμα και με ένα μηχανικό που είχε προϋπηρεσία στην Φόρμουλα 1.

Ίσως στα παραπάνω παρατηρήσατε ένα κενό… το Plasma 4. Όχι, η Scott δεν πήδησε μια έκδοση, το Plasma 4 υπάρχει και είναι η ίδια έκδοση του Plasma 5 αυστηρά όμως για χρήση σε ποδηλασία, χωρίς τα “πρόσθετα” παγούρι και θήκη που το κάνουν “άκυρο” για την UCI.