Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιο μου, «Duathlon: Run to Live, Bike to Ride», κάποτε γνωστό σαν ιστοσελίδα «duathlon.gr, τα πάντα για το δίαθλο», που απενεργοποιήθηκε για αρκετά χρόνια (όπως είχα «απενεργοποιηθεί» κι εγώ) πριν ξαναβγεί στο διαδίκτυο. Όχι, πλέον δε θα διαβάζετε από εδώ «τα πάντα» για το δίαθλο. Θα προσπαθήσω να συνεχίσω να ενημερώνω σχετικά με σημαντικά γεγονότα που αφορούν το άθλημα και τους αθλητές του, όμως κατά βάση θα είναι μια προσωπική ιστοσελίδα.

Μετά την ολοκλήρωση σπουδών και στρατιωτικών υποχρεώσεων οι περισσότεροι μπαίνουν στη σειρά «δουλειά, σπίτι, δουλειά, οικογένεια …». Εγώ προτιμώ να παραμένω αμετανόητος αν και πλήρως συνειδητοποιημένος. Οργάνωσα τη ζωή μου με τέτοιο τρόπο, ώστε στα 29 μου χρόνια να κάνω μια νέα αρχή στον αθλητισμό και να προσπαθήσω για ότι καλύτερο μπορώ στο άθλημα που μετά από χρόνια εμπειριών πιστεύω πως μου ταιριάζει καλύτερα, στο Δίαθλο. Δε τρέφω αυταπάτες και δεν περιμένω πολλά από τον εαυτό μου παρά μόνο να είναι έξω στον Δρόμο και να τρέχει ή να ποδηλατεί. Για μένα που έχω περάσει από πολλά σκαμπανεβάσματα και περιπέτειες τα προηγούμενα χρόνια, μόνο και μόνο αυτό θα είναι μεγάλη επιτυχία.

Ξεκινώντας αυτή την προσπάθεια, νιώθω την ανάγκη να βγάλω από μέσα μου πράγματα  που περνάν από το μυαλό μου στις μοναχικές, ως επί το πλείστον ώρες, που περνάω στον δρόμο. Σκέψεις, απόψεις, μνήμες, εμπειρίες από το παρελθόν και το παρόν, μαζί με όνειρα για το μέλλον.

Ευτυχώς που σήμερα, τα ιστολόγια αθλητών κάθε ηλικίας και επιπέδου είναι πολύ συνηθισμένα, οπότε μάλλον δεν θα παρεξηγηθώ πως θέλω να ικανοποιήσω τον εγωισμό μου, να αυτοπροβληθώ και να το παίξω υπεραθλητής. Καμία σχέση. Εγώ θέλω να μιλήσω λίγο για τους καθημερινούς πόνους και τις αγωνίες μου. Έτσι κι αλλιώς στόχος αυτού του ιστολόγιου δεν είναι να έχει μαζική απήχηση, αλλά απλώς να αποτελέσει ένα μέρος όπου οι φίλοι μου και όσοι νοιάζονται για μένα θα έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν κάποια πράγματα που σκέφτομαι αλλά πότέ δεν πρόκειται να πω, να μάθουν κάτι περισσότερο για μένα μέσα από την ψυχή μου και κάπως τουλάχιστον να δικαιολογήσουν τις ώρες που αφιερώνω στους δρόμους.

Για τους φίλους λοιπόν…

Καλώς ήρθατε στις διαδρομές μου!

Γρηγόρης