Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Πριν από μια εβδομάδα (στις 16/1/2011) έτρεξα τον πρώτο μου αγώνα για το 2011, στη Νέα Σμύρνη. Ο αγώνας είναι από τους χαρακτηρισμένους αγώνες δρόμου “Γκραν Πρι” του ΣΕΓΑΣ, αλλά με μόνο 6χλμ απόσταση (5,7) για την ακρίβεια, για μένα ήταν απλά ένα τεστ για “Καλή Χρονιά”. Το αποτέλεσμα μου ήταν απρόσμενα καλό, τερματίζοντας 15ος στην γενική κατάταξη των ανδρών με χρόνο 18:30.

Η αλήθεια είναι πως πραγματικά δεν ήξερα τι να περιμένω από τον εαυτό μου εκείνη τη μέρα καθώς είχα να κάνω δυνατή προπόνηση στο τρέξιμο σχεδόν τρεις εβδομάδες εξαιτίας ενός προβλήματος που με ταλαιπωρεί εδώ και καιρό στους κοιλιακούς. Ήθελα πάρα πολύ να μπω σε αυτό τον αγώνα κι έτσι το αποφάσισα να αγωνιστώ, για να δω τουλάχιστον αν μπορούσα να τρέξω πάλι γρήγορα. Άλλωστε μόνο 6χλμ ήταν μια ιδανική απόσταση για μια πρώτη …προπόνηση κι ένα τεστ στην κατάσταση του τραυματισμού. Πρέπει να παραδεχτώ επίσης πως ήμουν και πολύ περίεργος να δω σε τι κατάσταση είμαι και πως θα ανταποκρινόμουν, χωρίς προπόνηση, σε μια γρήγορη κούρσα με έντονο συναγωνισμό.

Ίσως να φαίνεται κάπως αντισυμβατική η παραπάνω απόφαση και όσο το σκέφτομαι λογικά το πιο πιθανόν είναι πως τέτοια είναι. Όμως για κάποιον που η συμβατική του εβδομάδα περιλαμβάνει 120χλμ τρέξιμο και 500χλμ ποδηλασίας μάλλον το “συμβατικό” και η “λογική” είναι έννοιες πολύ σχετικές. Συχνά καταπονούμαι περισσότερο από αυτό που μπορώ να αντέξω και το σώμα διαμαρτύρεται. Οι περισσότεροι τραυματισμοί μου άλλωστε αυτή την αιτία έχουν. Τένοντες και μύες στο όριο των αντοχών τους και συχνά η διαμαρτυρία έρχεται από κάποιο νέο σημείο.

Τα έχω μάθει όλα αυτά πια και το ζητούμενο είναι η διαχείριση της εκάστοτε κατάστασης. Έχω πει πως το πιο σημαντικό για μένα σε αυτή τη φάση είναι να παραμένω στο δρόμο, ότι και να συμβαίνει. Αυτό κάνω. Δεν σταματάω, κατεβάζω στροφές, κάνω εναλλακτική προπόνηση, αλλά δεν σταματάω. Συνεχίζω λίγο πιο αργά, ενεργητική αποκατάσταση με παράλληλη συντηρητική αγωγή μέχρι να μου περάσει ο πόνος και να δοκιμάσω ξανά μέχρι να με…πονέσει πάλι κάτι. Φαύλος Κύκλος? Όχι ακριβώς… εγώ αυτή τη διαδικασία την έχω εντάξει μοιραία πια στον προπονητικό μου κύκλο. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει προοδευτική βελτίωση και στους αγώνες να εμφανίζομαι καλύτερος. Κάποιες φορές τα καταφέρω, κάποιες όχι.

Αυτό φαίνεται κάθε φορά την ώρα της κρίσης, της δοκιμής, του αγώνα … είμαι καλά? Δεν είμαι? Θα πονέσω? Θα αντέξει ο τένοντας? Θα τραβήξει ο μυς? Ερωτήματα που απαντώνται μόνο στο δρόμο και μόνο όταν προσπαθήσεις περισσότερο αυτού που νομίζεις ότι μπορείς να αντέξεις.

Αν άντεξα στη Νέα Σμύρνη? Δεν είμαι σίγουρος … Κατάφερα τα τρέξω καλά, αν και αντί για τρέξιμο έκανα κυρίως στην ποδηλασία, όμως συνεχίζω να έχω ενοχλήσεις όλη την εβδομάδα μετά. Νιώθω λίγο καλύτερα, όμως όχι εντελώς καλά για να προπονηθώ απρόσκοπτα. Αλλά όπως έλεγα και παραπάνω αυτό μάλλον λίγο σημασία έχει πλέον … ο πόνος κύκλους κάνει…. κι εγώ συνεχίζω το δρόμο μου…

+
Φωτογραφίες απο τον αγώνα της Νέας Σμύρνης εδω
Βίντεο εδω

Greek Grand Prix 5,8km Running Race
16/1/2011, Nea Smyrni, Greece

16th in 18:30 …not bad for now…
it could be a lot worst

Video thanks to Maria800dim

Α´ μερος

Β´ μερος

Greek Grand Prix 5,8km Running Race
16/1/2011, Nea Smyrni, Greece

16th in 18:30 …not bad for now…
it could be a lot worst

σύντομα και οι εντυπώσεις

Ολες οι φωτογραφίες εδω:

Αυτό είναι το άρθρο που γράφουμε, αφήνοντας πίσω τον χρόνο που έφυγε και καλοπιάνοντας τον νέο χρόνο με ευχόλογα και επιθυμίες. “New Year’s Resolutions” …θα λέγαμε στην αγγλική!

Το 2010 που έφυγε ήταν μια αρκετά καλή χρονιά. Θα το χαρακτήριζα σαν χρονιά ορόσημο για μένα σε πολλούς τομείς. Ολοκλήρωσα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις και με καλές επαγγελματικές προϋποθέσεις παρά τις γενικότερες οικονομικές δυσκολίες των καιρών, αποφάσισα να προσπαθήσω να επανέλθω αθλητικά σε “αξιοπρεπή” επίπεδα. Είχα αρκετό χρόνο στο στρατό να σκεφτώ τι ήθελα να κάνω από εδώ και πέρα. Τα χρόνια έχουν περάσει, δεν είμαι πια παιδί, ούτε καν νέος θα έλεγα. Φέτος κλείνω τα 30, όμως ο αθλητισμός και οι αγώνες είναι πάντα στο αίμα μου, δεν μπορώ και δεν θέλω να μην αθλούμαι και να μην αγωνίζομαι, για όσο και όπως μπορώ.

Οπότε … δίαθλο ξανά και πιο σοβαρά αυτή τη φορά. Αγόρασα καινούριο ποδήλατο και πήρα τη μεγάλη απόφαση να πάω και σε δυο διεθνής αγώνες να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου. Η χρονιά πλαισιώθηκε βεβαίως με δυνατούς αγώνες τρεξίματος και ποδηλασίας. Το 2010 έκανα πολλά πράγματα, έκανα όλα αυτά που ήθελα, έστω κι αν σε κάποιες περιπτώσεις δεν τα κατάφερα όπως θα ήθελα. Τουλάχιστον δοκίμασα τις δυνάμεις μου και μάζεψα εμπειρίες που αναζητούσα χρόνια, αλλά για διάφορους λόγους δεν μπορούσα να τις έχω. Για πρώτη φορά μέσα σε μια χρονιά, αγωνίστηκα σε επίσημα πανελλήνια πρωταθλήματα τριών διαφορετικών αθλητικών ολυμπιακών ομοσπονδιών (Τριάθλου, Στίβου, Ποδηλασίας). Αυτό από μόνο του είναι μια διάκριση καθώς δε νομίζω άλλος Έλληνας αθλητής να κατάφερε κάτι τέτοιο φέτος στην κατηγορία των ανδρών.

Αναλυτικά, όλα τα αποτελέσματα των αγώνων μου το 2010 βρίσκονται εδώ:
http://www.duathlon.gr/?page_id=100
μαζί με τους σχετικούς συνδέσμους για ρεπορτ, φωτογραφίες κτλ

Τι θέλω από το 2011? Να είμαι καλά και να κάνω τα ίδια πράγματα, ίσως λίγα περισσότερα ακόμα, αλλά σίγουρα καλύτερα από πέρσι. Το 2010 ήταν μια καλή, αλλά μεταβατική χρονιά. Έπρεπε να επανέλθω μετά από έναν χρόνο αγωνιστικής απραξίας και επιπλέον να δοκιμάσω πράγματα που δεν είχαν ξανακάνει. Το 2011 θέλω πλέον να πετύχω καλά αποτελέσματα. Τι θεωρώ “καλά” …. χμμμ … έχω τους στόχους μου η αλήθεια είναι όμως δε θέλω να γράψω για αυτούς από τώρα. Θέλω να πιστεύω πως θα πάνε καλά τα πράγματα και πριν από κάθε αγώνα, θα έχω τη διάθεση να τους αποκαλύψω. Έτσι για να έχουμε κι ένα μέτρο σύγκρισης, “πριν και μετά” ή αλλιώς “που πατώ και που βρίσκομαι” …

Ένα προσχέδιο των αγωνιστικών μου εξορμήσεων μπορείτε να δείτε εδω:
http://www.duathlon.gr/?page_id=311

Καλά τα ευχόλογα, αλλά τίποτα δεν έρχεται εύκολα. Αυτό είναι δεδομένο και ειδικά με τις πικρές εμπειρίες προηγουμένων ετών. Ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, με προβληματίζει ένας τραυματισμός που με ταλαιπωρεί αρκετό καιρό και με έχει αφήσει εκτός προπονήσεων τρεξίματος για αρκετές μέρες. Θα δοκιμάσω σε μια προπόνηση σήμερα κι αν δεν έχω πόνους μάλλον θα συμμετάσχω και στον αγώνα δρόμου 6χλμ αυτής της Κυριακής. Δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος πάντως και το βλέπω να με ταλαιπωρεί κάμποσο καιρό. Θα χρειαστεί πολύ προσοχή. Τουλάχιστον κάνω κανονικά ποδηλασία όλο αυτό το διάστημα και κατάφερα για πρώτη φορά στα χρονικά να μην πάρω βάρος μέσα στις γιορτές.

Αν το 2011 θα είναι μια καλή χρονιά και καλύτερη από το 2010, δεν το ξέρω, δεν έχω μαντικές ικανότητες. Αυτό που ξέρω είναι πως θα προσπαθήσω για αυτό, θα προσπαθώ κάθε μέρα του 2011 για να το κάνω ένα ευτυχισμένο έτος.

Καλή Χρονιά σε όλους!
Εγώ θα γράφω για τους δρόμους μου, οι οποίοι ελπίζω να διασταυρώνονται με τους δικούς σας και να τα λέμε και από κοντά