Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

21/2/2011, Ελληνικό
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Διάθλου 2011
Αποστάσεις 10 – 40 – 5 χλμ
1η θέση και Πρωταθλητής Ελλάδος!

Αυτή η διοργάνωση τα τελευταία χρόνια που συμμετέχω με αγχώνει λίγο. Είναι ο αγώνας μου, πως να το κάνουμε. Ειδικά φέτος, ήμουν πιο αγχωμένος από ποτέ, όχι τόσο γιατί δεν ήμουν εγώ σίγουρος για τον εαυτό μου, αλλά κυρίως γιατί ήταν όλοι οι υπόλοιπο ήταν πολύ σίγουροι για μένα. Τελικά είναι κάπως δύσκολο να συμμετέχεις σε έναν αγώνα σαν φαβορί και να περιμένουν όλοι από εσένα να κερδίσεις άνετα! Μάλλον πολλές φορές ξεχνάμε πως ένας τέτοιος αγώνας διάθλου είναι εξ’ ορισμού πολύ δύσκολος, επίπονος και συχνά απρόβλεπτος.

Ευτυχώς κατάφερα να επιβεβαιώσω τα προγνωστικά και να κερδίσω κάνοντας και φέτος έναν καλό, σταθερό και ελεγχόμενο αγώνα. Η συνολική μου επίδοση ήταν 1 ώρα 51 λεπτά και 18 δευτερόλεπτα. Η αλήθεια είναι πως ήλπιζα να κατέβω την 1:50 όμως δεν ήμουν στο αγώνα τόσο καλά. Ίσως δεν ήμουν φρέσκος αρκετά μετά από την βαριά χειμερινή προετοιμασία που προηγήθηκε, ίσως να με επηρέασε και το γεγονός πως δεν έκανα καλό ζέσταμα. Τέλος πάντων, αυτά είναι λεπτομέρειες και δικαιολογίες, σημασία έχει η νίκη και η επιστροφή στην κορυφή μετά το 2008 (το 2009 δεν έτρεξα, το 2010 ήμουν 2ος πίσω από τον Βασίλη Κρομμύδα).

Ο αγώνας έτσι κι αλλιώς δεν είχε μεγάλη συμμετοχή και ο μόνος αξιόλογος συναγωνισμός θα ήταν από τον Δημήτρη Παππά, έναν από τους παλιούς του αθλήματος, ο οποίος όμως πλέον το έχει ρίξει στη ποδηλασία με αποτέλεσμα να είναι από τους κορυφαίους ποδηλάτες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Εντούτοις συνεχίζει να κάνει και τρέξιμο και ήξερα πως θα ήταν πολύ δυνατός σε αυτό τον αγώνα. Η αλήθεια είναι πως ο Δημήτρης ήταν ο καλύτερος συναγωνισμός που θα μπορούσα να έχω σε αγώνα διάθλου στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή και ο τελικός χρόνος του, από τις καλύτερες επιδόσεις που έχουν γίνει ποτέ σε αυτόν τον αγώνα το επιβεβαιώνει. Αφού ο Βασίλης Κρομμύδας φαίνεται πως αποχώρησε οριστικά μετά την τιμή που μας έκανε πέρσι να αγωνιστεί ξανά, δεν πιστεύω πως υπάρχει άλλος αθλητής στην Ελλάδα που θα μπορούσε να συνδυάσει τρέξιμο και ποδηλασία τόσο καλά, όσο ο Δημήτρης. Βεβαίως δεν είναι κορυφαίος δρομέας, όμως είναι κορυφαίος ποδηλάτης και το συνολικό του αποτέλεσμα θα ήταν πολύ κοντά στο δικό μου, που συνδυάζει και τα δυο αθλήματα με πιο μετριασμένο τρόπο. Μακάρι να είχαμε κι άλλους δυνατούς αθλητές στον αγώνα, να έχουμε περισσότερο συναγωνισμό, όμως δεν δυστυχώς δεν είχαμε.

Ξεκίνησα τον αγώνα με δυνατό τρέξιμο, όπως μου αρέσει σε τέτοιους αγώνες, αλλά απελπιστικά μόνος σε όλη τη διαδρομή. Το χρονόμετρο στο τέλος των 10χλμ έδειχνε 34:08, πήρα το ποδήλατο και ξεκίνησα για την ποδηλασία. Είχα ήδη 2,5 λεπτά διαφορά από τον Δημήτρη και στόχος θα ήταν να παραμείνω μπροστά και να μην με προσπεράσει. Συνέχιζα να ποδηλατώ σταθερά και δυνατά, χωρίς ωστόσο να πιέζομαι πάρα πολύ, έχοντας πάντα στο μυαλό μου πως είναι κάπου εκεί πίσω και μειώνει τη διαφορά. Δυστυχώς δεν ήξερα πόσο ίσως ήταν και σε καμιά στροφή δεν μου είπε και κανείς από τους δικούς μου έξω τι γινόταν πιο πίσω. Η διαφορά μειωνόταν συνέχεια, όμως εγώ δεν το ήξερα και είχα ήδη μπει στην τελευταία στροφή άνετος. Κάπου εκεί ήταν που κατάλαβα πως με είχε πλησιάσει αρκετά ώστε να τον βλέπω στις μεγάλες ευθείες πίσω. Πάραυτα δεν με πρόλαβε και μπήκα στην περιοχή αλλαγών παραμένοντας επικεφαλής. Η ποδηλασία ολοκληρώθηκε γύρω στα 57,5 λεπτά (για την ακρίβεια είναι 37χλμ κι όχι 40), κάτι που ήταν περισσότερο από 2 λεπτά πιο γρήγορα από το αντίστοιχο κομμάτι πέρσι. Στο 2ο τρέξιμο ήμουν αρκετά σφιγμένος αλλά πάραυτα μπορούσα πιάσω έναν ρυθμό στο 3:40/χλμ ώστε να μεγαλώσω εκ νέου τη διαφορά από τον Δημήτρη και να ολοκληρώσω το δεύτερο 5άρι σε 18:20 και τον αγώνα σε 1:51:18. Αποστολή εξετελέσθη! Πρωταθλητής Ελλάδας Διάθλου 2011!

Αρκετά όμως με αυτόν τον αγώνα, περισσότερες αναλύσεις δεν έχουν κανένα νόημα. Ήταν απλώς ένα καλό τεστ και μια τυπική υποχρέωση προς τον εαυτό μου. Σημασία πλέον έχουν οι εξορμήσεις μου στους μεγάλους αγώνες διάθλου Powerman του εξωτερικού. Ολλανδία 17/4, Γερμανία 22/5. Βέλγιο 7/8 και Ελβετία 4/9. Εκεί θα δούμε πραγματικά “τι ψάρια πιάνουμε” με αντιπάλους μερικούς από τους καλύτερους διαθλητές του Κόσμου.

Προς το παρόν πάντως ακολουθούν μερικά εγχώρια τεστάκια στο τρέξιμο. Αύριο (27/2) έχουμε πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου και στις 13 Μαρτίου τον αγώνα 20χλμ του ΣΔΥΑ. Ένας πρώτος κύκλος προετοιμασίας έκλεισε κι αφού ξεκουράστηκα όλη αυτή τη βδομάδα, ένας καινούριος ξεκινάει από Δευτέρα.

Πριν κλείσω, θα ήθελα να κάνω και μια ιδιαίτερη αναφορά στην αδερφή μου τη Χαρά που συμμετείχε σε σύνθετο αγώνα μετά από 6 χρόνια και αγωνίστηκε πολύ καλά για να πάρει τη δεύτερη θέση στις γυναίκες πίσω από τη φίλη μας τη Λουκία Λουκοπούλου. Ήταν μια πολύ ελπιδοφόρα επιστροφή και ελπίζω να έχει ανάλογη συνέχεια. Προς το παρόν έχουμε κλείσει να έρθει μαζί στον αγώνα της Γερμανίας να δοκιμάσει τις δυνάμεις της και να αποκτήσει εμπειρίες. Σίγουρα, αν θέλει να ασχοληθεί σοβαρά μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα.

Δείτε επίσης:

Περισσόερα για τον αγώνα εδώ:
http://www.triathlon.gr/?id=302

Φωτογραφίες γενικά, εδω:
http://www.runningnews.gr/?id=8624

Προσωπικά άλμπουμ φωτογραφιών στο facebook: 1ο Αλμπουμ εδω , 2ο Αλμπουμ εδω

2011 Duathlon National (GRE) Championsip
20/2/2011, Elliniko, 10km run –  40km bik – 5km run
1st place!

Two photo-albums on facebook

1st Album here

2nd Ambum here