Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Τελευταίες μέρες του 2011, μέρες γιορτής, μέρες ξεκούρασης, μέρες απολογισμού, συλλογισμού, και ανασύνταξης ενόψει 2012. Τι έκανα και τι δεν έκανα αυτή τη χρονιά και τι μου έμεινε για την επόμενη…

Θα μπορούσα να πω πως το 2011 ήταν μια καλή χρονιά γιατί τουλάχιστον πέτυχα τους δυο βασικούς μου αγωνιστικούς στόχους. Πήρα πίσω τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας στο Δίαθλο και συμμετείχα αξιοπρεπώς στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Διάθλου μεγάλης απόστασης στο Ζόφινγκεν της Ελβετίας. Ενδιάμεσα είχα και την ευχάριστη έκπληξη να πάρω και την 6η θέση στην Ατομική Χρονομέτρη του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ποδηλασίας Δρόμου. Πέρα από αυτά πάντως κινήθηκα στη μετριότητα και αυτό κυρίως γιατί αντιμετώπισα το 2011 εκβιαστικά.

Ουσιαστικά, αυτή θα ήταν η πρώτη μου πλήρης χρονιά προπόνησης μετά από πολλά χρόνια, με συγκεκριμένο αγωνιστικό προγραμματισμό και μεγάλους στόχους. Όμως για να ξεκινήσει μια νέα χρονιά, πρέπει να τελειώσει η προηγούμενη, να ξεκουραστείς και κατόπιν πάλι από την αρχή… Εγώ κάπου πέρσι αυτά τα ‘μπλεξα. Μετά τον αποτυχημένο Μαραθώνιο του 2010, δεν είχα το καθαρό μυαλό να κάτσω να αναρρώσω πλήρως και ξεκίνησα βεβιασμένα τη νέα μου χρονιά. Ήθελα να κάνω πολλά και καλά, όμως κουβαλούσα προβλήματα του 2010 που θα τα έβρισκα μπροστά μου τους πρώτους μήνες του 2011. Έτσι έφτασα στο τραγικό Powerman Holland μετά το οποίο αναγκάστηκα να μείνω εκτός τρεξίματος για περισσότερο από 2 μήνες με φυσικοθεραπείες παράλληλα ώστε να ξεπεράσω το σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών που είχε φτάσει πια στο “δεν πάει άλλο”.

Το καλό της χρονιάς ήταν πως σε αυτούς τους δύσκολους μήνες, πραγματικά μάζεψα όλο το κουράγιο μου και έκανα τα αδύνατα δυνατά, όχι μόνο να αναρρώσω, αλλά και να επανέλθω αγωνιστικά ώστε να καταφέρω να βρεθώ σε καλή κατάσταση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου στην Ελβετία. Το κίνητρο ήταν πολύ μεγάλο και το μικρό θαύμα έγινε. Το μεγαλύτερο κέρδος όμως ήταν πως κατάφερα να ξεπεράσω τον εαυτό μου σε πολλούς τομείς και να αναθεωρήσω τους στόχους μου. Έμαθα να κοιτάω ψηλότερα όχι απλώς επειδή “μπορώ” αλλά κυρίως γιατί “θέλω”.

Τι δεν έκανα φέτος που ήθελα πολύ? Δεν έτρεξα έναν καλό Μαραθώνιο. Μετά το Powerman Zofingen το σώμα μου πραγματικά κατέρρευσε. Η πονεμένη μέση μου με άφησε πάλι 2 ολόκληρους μήνες εκτός τρεξίματος. Δεν πειράζει, ήταν η ξεκούραση που χρειαζόμουν για να ξεκινήσω φρέσκος τη νέα χρονιά και να την βάλω στις σωστές βάσεις. Αυτόν τον καλό Μαραθώνιο που θέλω, θα τον τρέξω κάποια άλλη στιγμή.

Με λίγα λόγια αυτό ήταν το αθλητικό μου 2011. Τα αναλυτικά πεπραγμένα μπορείτε να τα δείτε εδώ http://www.duathlon.gr/?page_id=311 Δεν θα είχε νόημα να πιάσω έναν έναν τους αγώνες που έτρεξα. Σημασία έχει τι γενικότερο μου έμεινε από τη χρονιά που φεύγει…

Τι περιμένω από το 2012? Αυτά θα τα πούμε με τη νέα χρονιά. Προς το παρόν εύχομαι σε όλους Καλή Πρωτοχρονιά και Καλή ξεκούραση τις επόμενες μέρες.

Μετά την επιτυχημένη συνδιοργάνωση από ITU και Powerman του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Διάθλου Μεγάλης Απόστασης στο Zofignen, η Powerman Association σύναψε συμφωνία και με την ETU για τη συνδιοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Διάθλου Μεγάλης απόστασης που θα γίνει στο Horst aan de Maas της Ολλανδίας στις 29 Απριλίου 2012. Παράλληλα μάλιστα θα γίνει και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Sprint για Έφηβους-Νεάνιδες και Age-Groupers. Η μεγάλη απόσταση στο Horst θα είναι 15-60-7,5χλμ όπως κάθε χρόνο και η sprint βεβαίως 5-20-2,5χλμ σύμφωνα με τους κανονισμούς της ITU.

Περισσότερα για τη διοργάνωση θα βρείτε στην ιστοσελίδα www.powerman.nl

Με επιτυχία διεξήχθη την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου ο αναπτυξιακός αγώνας Διάθλου για μικρές κατηγορίες στο Ο.Α.Κ.Α απο την Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου. Μία πραγματική γιορτή για τους μικρούς διαθλητές λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ποδαράκια, παπουτσάκια, ποδηλατάκια και βουρρρρ…..

Τόπο στα νιάτα λοιπόν, στο κλείσιμο αυτής της χρονιάς, έτσι σε πείσμα των καιρών, γιατί το μέλλον ανήκει πάντα στα παιδιά και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι απλώς να τους δίνουμε τον χώρο, τις αφορμές, και το χαμόγελο αισιοδοξίας μας για να βρουν τον δικό τους δρόμο…

Τα αποτελέσματα του αγώνα εδώ:

http://www.3athlon.gr/?id=399

Μερικές φωτογραφίες εδώ:

http://www.runningnews.gr/?id=10480

και ένα βίντεο:

Πάει αρκετός καιρός από τότε που έγραψα κάτι για τελευταία φορά. Πάει αρκετός καιρός που ήμουν εκτός δρόμων … Ήθελα να τρέξω τρίαθλο, ήθελα να τρέξω Μαραθώνιο … τελικά δεν έτρεξα τίποτα γιατί απλώς δεν μπορούσα. Η καταραμένη μέση μου με έπιασε για περισσότερο από ένα μήνα, για να μου θυμίσει πόσο θνητός είμαι. Έκανα λίγο ποδηλασία τον Οκτώβριο ενώ τρέξιμο ξεκίνησα μόλις αρχές Νοεμβρίου. Ουσιαστικά έμεινα εκτός προγράμματος για 2 μήνες … διάστημα πάρα πολύ, αλλά όπως αποδείχτηκε αναγκαίο για να ξεκουραστώ και να αναρρώσω πλήρως ενόψει νέας χρονιάς.

Η χρονιά που τελειώνει, με αφήνει ευχαριστημένο, γιατί κατάφερα να κάνω κάποια πράγματα που ήθελα με αποκορύφωμα τη συμμετοχή μου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου και κάποιους επίσης καλούς αγώνες εντός Ελλάδος, όπως το πανελλήνιο πρωτάθλημα διάθλου (1ος) και το πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδηλασίας δρόμου (6ος στην ατομική χρονομέτρηση). Από εκεί και πέρα πάντως κάθε άλλο από ιδανική ήταν γιατί και αρκετά λάθη στην προετοιμασία έγιναν και προβλήματα τραυματισμών υπήρξαν. Ακόμα και στα 30 μου όμως συνεχίζω να μαθαίνω και τη νέα χρονιά δεν θα κάνω τα ίδια λάθη. Άλλωστε υπάρχουν τόσα καινούρια λάθη να κάνω….

Όπως είπα έκατσα και ξεκουράστηκα αρκετά όμως οι μέρες σιωπής τελειώσαν και έχω επιτρέψει στους δρόμους, σε φουλ ρυθμούς προετοιμασίας. Για τη νέα χρονιά θέλω να τρέξω αρκετούς αγώνες, αλλά ουσιαστικά ο μόνος και μεγάλος μου στόχος θα είναι η επιστροφή στο Ζόφινγκεν για το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου μεγάλης απόστασης. Έτσι, χωρίς βιασύνες όπως πέρσι, το χειμώνα θα βάλω γερές βάσεις και σιγά σιγά όσο πλησιάζει ο καιρός ελπίζω να είμαι δυνατός για να κάνω και το κάτι παραπάνω στην προετοιμασία μου ενόψει Ζόφινγκεν.

Έσπασα τη σιωπή μου … έπεται συνέχεια…