Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Το κολύμπι δεν είναι το καλό μου αγώνισμα, γι’ αυτό άλλωστε δεν συνηθίζω πλέον να συμμετέχω σε αγώνες τριάθλου (τελευταία συμμετοχή τον Οκτώβρη του 2009 εν μέσω στρατιωτικής θητείας). Πάραυτα συνηθίζω να κολυμπάω στη θάλασσα, για χαλάρωμα και ενδυνάμωση τους καλοκαιρινούς μήνες. Για πισίνα ούτε λόγος πλέον, βαριέμαι αφάνταστα το “ενυδρείο”. Εγώ είμαι για έξω, παιδί του δρόμου και της θάλασσας.

Αυτό που δεν συνηθίζω είναι να κολυμπάω στη θάλασσα αρχές Απριλίου. Είχα να το κάνω εδώ και 10 χρόνια, από το 2002 οπότε και ξεκίνησα τρίαθλο. Το έκανα και σήμερα όμως, βούτηξα! Το πρώτο κολύμπι του 2012 είναι γεγονός. Η θάλασσα στο Χαλκούτσι ήταν αρκετά κρύα βεβαίως, αλλά ευτυχώς είχα ένστικτο πέρσι τον Σεπτέμβρη και είχα αγοράσει μια στολή κολύμβησης που βρήκα σε προσφορά. Με κράτησε καλά, και αν συνηθίσω καλύτερα την κρυάδα στο πρόσωπο θα βγάλω αρκετά μέτρα τις επόμενο διάστημα.

Η αλήθεια είναι πως θέλω να συμμετάσχω στο πανελλήνιο πρωτάθλημα τριάθλου που θα γίνει 20 Μαΐου στην Καλαμάτα. Η εποχή είναι καλή και με βολεύει στα πλαίσια της προετοιμασίας μου για τους επόμενους θερινούς αγώνες και βεβαίως το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου τον Σεπτέμβρη.

Όπως έγραψα και παραπάνω, έχω να τρέξω τρίαθλο από το 2009 και πιο πριν από αυτό … από το 2004! Με λίγα λόγια μιλάμε για 1 αγώνα μέσα σε 8 χρόνια, κάτι που από μόνο του δε μου επιτρέπει να έχω και μεγάλες βλέψεις για το πανελλήνιο, παρά μόνο να μην πνίγω και να σταθώ στα πόδια μου στη στεριά σώος. Από κει και πέρα βλέπουμε …. αλλά ας μην λέω πολλά. Ως τότε καλύτερα να εξασκηθώ λίγο παραπάνω στο κολύμπι, “Σκάσε και Κολύμπα” ένα πράμα….

ΥΓ: Ακόμα και κρύα, αυτή τη θάλασσα σε προκαλεί να την κολυμπήσεις…