Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Η αντίστροφη μέτρηση για τον αποχαιρετισμό του 2012 έχει ξεκινήσει κι εγώ κάνω τον προσωπικό μου απολογισμό. Στο τέλος αυτής της χρονιάς, αυτό που μου έχει μείνει στο μυαλό είναι πως ήταν η πιο γεμάτη μου χρονιά. Γεμάτη με αγώνες, επιτυχίες και αποτυχίες, γεμάτη με προσπάθειες!

Έκανα σχεδόν όλα όσα ήθελα φέτος, αν και όχι όλα όσο καλά θα ήθελα. 18 αγώνες συνολικά και συγκεκριμένα:

– 4 αγώνες διάθλου, εκ των οποίων 3 στην Ελλάδα που κέρδισα (ανάμεσα τους και το πανελλήνιο πρωτάθλημα) και το παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Ελβετία που ήμουν 17ος.

– 4 αγώνες τριάθλου με μια πρώτη θέση, δυο τρίτες θέσεις και μια τέταρτη στο πανελλήνιο πρωτάθλημα (πάντα μιλάμε για γενική κατάταξη)

– 6 “μικρούς” (5-15χλμ) αγώνες δρόμου, με πιο σημαντικό το πανελλήνιο ανωμάλου δρόμου (17η θέση)

– 2 Μαραθώνιους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι οποίοι τερμάτισαν σε σχεδόν ίδιο χρόνο 2:45:09 και 2:45:12 αν και με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

– 2 αγώνες ποδηλασίας

(τo αναλυτικο αγωνιστικό μου πρόγραμμα του 2012 μπορείτε να το δείτε εδω)

Θεωρώ πως ο καλύτερος μου αγώνας ήταν στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Διάθλου, ενώ ο χειρότερος μου αγώνας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Διάθλου. Η συμμετοχή έχει αξία πάντα, αλλά τελικά κρινόμαστε από το αποτέλεσμα σε σχέση με τις προσδοκίες που έχουμε από κάθε αγώνα. Στο Πανελλήνιο εκπλήρωσα με ακρίβεια τους στόχους μου απόδοσης και επίδοσης, στο Παγκόσμιο απέτυχα να τους πλησιάσω καν.

Αγώνες που ήθελα να κάνω αλλά δεν τα κατάφερα ήταν το πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδηλασίας δρόμου που το έχασα εξαιτίας ενός χαζού τραυματισμού και το “νέο” Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ημιμαραθωνίου που δεν μου χώρεσε στο πρόγραμμα τον Μάιο.

Ήθελα κι ένα ατομικό ρεκόρ στο Μαραθώνιο, αλλά δε μου έκατσε δυο φορές που προσπάθησα φέτος. Τουλάχιστον επέδειξα αξιοσημείωτη σταθερότητα/σιγουριά στους “μικρούς” αγώνες που έτρεξα (οτιδήποτε μέχρι και δυο ώρες αγώνα). Προφανώς θα πρέπει αυτό να το επιδεικνύω και στους μεγαλύτερους σε διάρκεια αγώνες.

Από τα μεγάλα κέρδη της φετινής χρονιάς θεωρώ την επιστροφή μου στο αγωνιστικό τρίαθλο, κάτι που είχα να κάνω ουσιαστικά από το 2004. Αν θέλω να το συνεχίσω αυτό βέβαια ξέρω πως πρέπει να προπονηθώ και λίγο πιο συστηματικά στην κολύμβηση.

Έκανα πολλά… περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά και αισθάνομαι ευτυχής που κρατήθηκα όσο μπορούσα υγιής για να τα καταφέρω. Οι τραυματισμοί δεν έλειψαν και φέτος, αλλά τουλάχιστον δεν με άφησαν εκτός για μεγάλα διαστήματα.

Η χρονιά τελείωσε λοιπόν, την αποχαιρετώ γεμάτος και περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη. Ξεκουράστηκα αρκετά το Νοέμβρη μετά τον Κλασικό Μαραθώνιο και εδώ και μερικές βδομάδες έχω ξεκινήσει τη βασική μου προετοιμασία για το 2013. Τι ετοιμάζω γι’αυτο … υπομονή και σύντομα θα έχουμε και τα αποκαλυπτήρια της νέας χρονιάς! Ως τότε, Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους!