Archive for September 29th, 2013
Πτώση και σακατεμένος τερματισμός … όπως και η τριαθλητική μου μοίρα…
by Grigoris on Sep.29, 2013, under Εμπειρίες
Κι αν είναι η (τριαθλητική) μου μοίρα σακατεμένη… δεν γλιτώνω με τίποτα. Σήμερα θα έπρεπε να είχα πάρει ένα μετάλλιο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα τριάθλου… όμως δεν έγινε. Μια πτώση στη ποδηλασία από …σπρώξιμο “ανεξέλεγκτης δρομέα” μου στέρησε αυτή την ευκαιρία…
Ήμουν κοντά, όσο χρειαζόμουν. Η κολύμβηση βγήκε λίγο μεγάλη, κοντά στα 1800 μέτρα, αλλά αυτή την φορά την κατάφερα καλά και βγήκα από νερό στα 27:30, 5 λεπτά μακριά από τα μετάλλια, διαφορά που θα μπορούσα να καλύψω στη συνέχεια. Η ποδηλασία μου πήγαινε παρά πολύ γρήγορα, και στα πρώτα 30χλμ είχα μέση ωριαία ταχύτητα 42,5-43χλμ/ω. Το είχα πιστέψει και …κάπου εκεί έγινε και το μοιραίο…
Ξεκινώντας τον τελευταίο γύρο της ποδηλασίας, στην στροφή πριν μπω στο κωπηλατοδρόμιο, μια νεαρή αθλήτρια που έτρεχε στην απόσταση σπριν είχε την φαεινή ιδέα να κόψει δρόμο στο τρέξιμο …μέσα από τη διαδρομή της ποδηλασίας! Την είδα, της φώναξα, με είδε, την απέφυγα προς στιγμήν, αλλά είχε βάλει τον αυτόματο πιλότο και έπεσε πάνω μου ώστε να με ρίξει κάτω. Χτύπησα κι εγώ και το …ποδήλατο. Παρά το σοκ και τα αίματα στον αγκώνα μου που είχε σκιστεί, σηκώθηκα πάλι, ίσιωσα την ρόδα μου που είχε στραβώσει και …συνέχισα. Λίγο αργότερα διαπίστωσα πως είχε στραβώσει και το τιμόνι μου, αλλά δεν είχα σκοπό να ξανασταματήσω.
Κάπως έτσι, έφτασα στην περιοχή αλλαγών για το τρέξιμο. Ήμουν ακόμα σε κατάσταση σοκ, τέτοια ώστε κατεβαίνοντας πήγα να ξαναπέσω μην ελέγχοντας καλά τα πόδια μου. Πίστευα ακόμα πως μπορούσα να κυνηγήσω το καταραμένο μετάλλιο. Ξεκίνησα να τρέχω, αλλά το σώμα μου δεν αποκρινόταν όπως συνήθως και είχα πόνους από την πτώση. Απλά όλο αυτό το έντονο στρες ήταν “too much” για μένα, Έκανα τη διαδρομή , χωρίς να καταφέρω να περάσω κανέναν. Ο χρόνος μου στο τρέξιμο (38:40) πολύ κατώτερος των συνηθισμένων μου. Απογοητευμένος και σακατεμένος τερματισμός στην 5η θέση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος σε 2:08:58.
Μεγάλος νικητής της μέρας ήταν και άξιος πρωταθλητής ήταν ο Γρηγόρης Σουβατζόγλου (2:02:28). Αυτόν ακόμα και χωρίς την πτώση δεν θα τον έφτανα κατά τα φαινόμενα. Πιστεύω όμως ότι θα μπορούσα να είχα τερματίσει 2ος. Μπροστά μου ήταν ακόμα ο αναγεννημενος Ηλίας Ξάνθος (2:05:47), ο coach Βασίλης Κρομμύδας (2:06:38) και ο Γιώργος Αλυφαντής (2:07:22). Συγχαρητήρια σε όλους τους γιατί τα πήγαν πολυ καλα σε εναν πολύ δύσκολο αγώνα! Οσο, για μένα…ας είναι… το μετάλλιο στο πανελλήνιο τριάθλου παραμένει απωθημένο, ίσως για κάποια άλλη φορά…
Προς το παρόν έχω να περιποιηθώ τα τραύματα μου. Δεν δείχνουν πολύ σοβαρά, αλλά δεν ξέρω αν και πότε θα είμαι σε θέση να επανέλθω σε κανονική προπόνηση. Θέλω να τρέξω και στον Κλασικό Μαραθώνιο σε 40 μέρες… άλλο απωθημένο κι αυτό.
Μερικές φωτογραφίες …πόνου, εδω: