Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Ημιμαραθώνιος Αθήνας: Πήρα το καλύτερο με το μικρότερο κόστος.
Πέρσι είχα “παραδώσει πνεύμα” σε αυτόν τον αγώνα. Φέτος το κράτησα για να το παραδώσω σε μια βδομάδα…

Στόχος επετεύχθη! Την Κυριακή 4/5 στον Ημιμαραθώνιο της Αθήνας πήρα το καλύτερο που μπορούσα με το μικρότερο δυνατό κόστος. 7η θέση στην κατάταξη (και στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παράλληλα), χρόνος 1:14:26 σε μια πολύ δύσκολη διαδρομή, αλλά κυρίως … συντήρηση ποδιών, ενόψει πανελληνίου τριάθλου.

Η μέρα ξεκίνησε πολύ νωρίς. Εκκίνηση στις 8 το πρωί … είχαμε δεν είχαμε ξυπνήσει… Από την αρχή στόχος ήταν να ελέγξω τον ρυθμό μου με το Garmin 910 και να πάω 2-3 παλμούς κάτω απ’οτι συνηθίζω στον ημιμαραθώνιο. Όχι δηλαδή στα “πορτοκαλί” 178-180, αλλά λίγο πιο κάτω στα 175-178. Βέβαια η ποικιλομορφία της διαδρομής δεν θα επέτρεπε την απόλυτη σταθερότητα, αλλά τουλάχιστον θα είχα έναν ασφαλή μπούσουλα.

Κάπως έτσι έπιασα τον ρυθμό μου από την αρχή και μετά από 8χλμ περίπου είχα σταθεροποιηθεί στην 5η θέση. Η πρώτη τριάδα είχε ξεκαθαρίσει (Παρμάκης, Καραβίδας, Μίνο) και ο πολύς συναγωνισμός μετά είχε “αραιώσει” όμως προφανώς όχι και ο αγώνας. Λίγο μπροστά μου ήταν ο Τσιούνης, λίγο πίσω ο Παπαδημητρίου, ενώ ήξερα πως περίμενα να ανέβει και ένας ακόμα καλός αθλητής ο Γρίβας. Αυτοί θα παίζαμε για τις επόμενες (4-7) θέσεις. Κάπου στο 17ο χλμ και αφού είχαμε ανέβει όλη την Βασ. Γεωργίου βγήκαμε στην Αλεξάνδρας και είχαμε όντως μαζευτεί όλοι μαζί.

Η κούραση ήταν εμφανής και πλέον ο συναγωνισμός μας ιδιαίτερα έντονος, όμως εγώ έπρεπε να πάρω μια απόφαση. Αν θα κυνηγήσω κάτι καλύτερο ή θα περιοριστώ στην 7η θεση για να φυλάξω λίγο τα πόδια μου. Όλα τα παιδιά είναι εξαιρετικοί δρομείς με ρεκόρ στον Μαραθώνιο κάτω από 2:30. Στην κατηφόρα της Αλεξάνδρας άρχισαν τις αλλαγές. Αν τους κυνηγούσα ίσως μπορούσα να φτάσω μαζί τους στα τελευταία μέτρα, όμως εκεί το πιο πιθανό είναι πως θα έχανα έτσι και αλλιώς ελλείψει δρομικής ταχύτητας. Δύσκολη, αλλά σοφή απόφαση …Είχα ήδη δείξει αρκετά για τη μέρα, δεν θα προσπαθούσα να αποδείξω τίποτε άλλο.

Κάπως έτσι κράτησα το δικό μου ρυθμό και συνέχισα με ένα πιο ασφαλές τέμπο, για να τερματίσω τελικά 7ος σε 1:14:26. Πέρσι στον ίδιο αγώνα είχα κάνει 1:13:30 και είχα πάρει την 4η θέση. Με αυτή την επίδοση πάλι 4ος θα ήμουν, αλλά πλέον δεν έχει καμιά σημασία. Τερμάτισα ευτυχής και χαμογελαστός γιατί ήξερα πως είχα πάρει το καλύτερο που μπορούσα από αυτόν τον αγώνα. Είχα προσθέσει άλλη μια καλή αγωνιστική παρουσία στο βαρύ αγωνιστικό μου πρόγραμμα αλλά κυρίως είχα φυλάξει τα πόδια μου ενόψει του πανελληνίου πρωταθλήματος τριάθλου. Πέρσι είχα “παραδώσει πνεύμα” σε αυτόν τον αγώνα. Φέτος το κράτησα για να το παραδώσω σε μια βδομάδα…

Βέβαια ένας ημιμαραθώνιος είναι μεγάλη καταπόνηση σε κάθε περίπτωση. Δεν βγήκε εύκολα και έχω τις καταπονήσεις μου. Παραμένω αισιόδοξος όμως ότι την Κυριακή θα έχω αναρρώσει πλήρως για να κυνηγήσω τι πιθανότητες μου στο τρίαθλο, όπως πάντα.

Δείτε τη διαδρομή μου στο Garmin connect http://connect.garmin.com/activity/492500219 και σύντομα θα εχω περισσότερα…

Φωτογραφίες εδω: https://www.facebook.com/media/set/?set…=7c905d6819

Ένα γενικό ρεπορτ για τον αγώνα διαβάστε εδώ http://www.runningnews.gr/item.php?id=17540