Archive for November, 2014
Συναθλητές …ας δώσουμε λίγο περισσότερο προσοχή στο fair play
by Grigoris on Nov.18, 2014, under Απόψεις, Σκέψεις
Το άρθρο πρωτοδημοσιευτηκε στο RunningNews.gr
Έχουν περάσει κάμποσες μέρες από τον 32ο Μαραθώνιο της Αθήνας και ανάμεσα στα άλλα όμορφα θέματα της επικαιρότητας, προέκυψαν και κάποια που με προβλημάτισαν και με στεναχώρησαν.
Όπως πληροφορήθηκα, έχουν υποβληθεί ενστάσεις στο πανελλήνιο πρωτάθλημα που αφορούν αθλητές που τερμάτισαν στις πρώτες θέσεις, τόσο στους άνδρες, όσο και στις γυναίκες. Ο λόγος των ενστάσεων σε κάθε περίπτωση αφορά παράτυπη εξωτερική βοήθεια κάτι που συνιστά και παράβαση κανονισμών.
Κανονικά και επειδή υπάρχουν και σχετικά αποδεικτικά στοιχεία ή/και μαρτυρίες, αυτό επιφέρει ακύρωση αθλητών και …ανακατατάξεις. Δεν ξέρω πως θα χειριστεί ο ΣΕΓΑΣ αυτές τις περιπτώσεις, αλλά δεν πιστεύω ότι θα ακυρωθεί κάποιος. Δε νομίζω πάντως πως είναι αυτό και το ζητούμενο των ενστάσεων, αλλά περισσότερο να θυμηθούμε ότι υπάρχει και το fair play μεταξύ συναθλητών.
Γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα και επειδή έζησα και τον αγώνα από μέσα δεν πιστεύω ότι υπάρχει επί της ουσίας αλλοίωση αποτελέσματος. Οι διαφορές των πρώτων και των μεταλλίων ήταν σημαντικές και δεν θα άλλαζαν ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι παρατυπίες. Σε συζητήσεις που είχα και με τους ίδιους τους εμπλεκόμενους αθλητές, το ίδιο πιστεύουν προς τιμήν τους. Άλλωστε όλοι συναθλητές είμαστε και γνωριζόμαστε προσωπικά. Δεν υπάρχει διάθεση από κανέναν να κατηγορήσει τον άλλο ότι του έκλεψε τίποτα.
Όπως όμως έγραψα από την αρχή το θέμα είναι το fair play μεταξύ μας. Να μην δίνουμε αφορμές και δικαιώματα για αμφιβολίες και γκρίνιες για τεχνικές λεπτομέρειες. Επιπρόσθετα να μην δημιουργούμε ένταση και μέσα στον ίδιο τον αγώνα, όταν συμβαίνει παράβαση κανονισμών …μπροστά στα μάτια μας.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τροφοδοσία από σημείο (ή όχημα) εκτός των προβλεπόμενων σταθμών. Δεν υπάρχει λόγος για συνοδεία και βοήθεια από αθλητές εκτός αγώνα ή αθλητές που έχουν κόψει δρόμο για να παίξουν ρόλο συνοδείας. Δεν υπάρχει λόγος για τίποτα εκτός κανονισμών…
Προφανώς δεν μιλάμε για τις πιο πίσω θέσεις του μαζικού αγώνα, όπου τέτοια πράγματα έχουν ελάχιστη σημασία, αλλά για τις πρώτες θέσεις όπου κάθε λεπτομέρεια παίζει το ρόλο της. Ομως ακόμα και για τους φίλους που είναι πιο πίσω στην κατάταξη, είμαι σίγουρος πως πολλοί θα έχετε από μια ιστορία γνωστού σας που …κάπως κάπου έκλεψε σε κάποιον αγώνα.
Σε κάθε περίπτωση, είναι υποχρέωση μας να γνωρίζουμε κάθε λεπτομέρεια των κανονισμών και να διαφυλάσσουμε το fair play σε κάθε του πτυχή. Δεν υπάρχει λόγος να προκαλούμε. Το άθλημα έχει απλούς κανόνες, ας τους τηρήσουμε να είμαστε όλοι σωστοί μεταξύ μας και ήσυχοι με τη συνείδηση μας.
Μιλώντας για fair play μοιραία θα σκεφτούμε και το θέμα του ντόπινγκ, ειδικά όταν μιλάμε για τους πρώτους αθλητές. Δυστυχώς σήμερα οποιοσδήποτε ξεχωρίζει σε οποιονδήποτε αγώνα …θεωρείται ύποπτος! Πόσο μάλλον σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα Μαραθωνίου. Διαπιστώνω με λύπη πως για πολύ κόσμο η χρήση απαγορευμένων ουσιών θεωρείται δεδομένη, όχι μόνο για κάθε πρωταθλητή, αλλά και για οποιονδήποτε που ξεφεύγει από το μέσο όρο.
Ας μην ισοπεδώνουμε όμως τα πάντα. Μιλώντας προς τους συναθλητές μου θέλω να τους πω ότι κυρίως η δική μας στάση απέναντι στο θέμα είναι και αυτή που καθορίζει τις εντυπώσεις μεταξύ μας, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου που μας παρακολουθεί. Το ντόπινγκ υπάρχει, όπως υπάρχουν και πολλοί πρωταθλητές που παλεύουν και διακρίνονται καθαροί. Προφανώς το fair play υποδεικνύει και τον καθαρό αθλητισμό χωρίς απαγορευμένες ουσίες και μεθόδους. Όμως “η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να το δείχνει”. Εγώ θα προσθέσω ότι πρέπει να το υπηρετούμε και να το “διδάσκουμε” στους νεότερους σε κάθε ευκαιρία.
Γι’ αυτό ακριβώς έπεσα και από τα σύννεφα όταν άκουσα τις τελευταίες δηλώσεις της νέας πρωταθλήτριας μας στο Μαραθώνιο της Σοφίας Ρήγα σε τηλεοπτική συνέντευξη στο Ionian Channel (στο 10:15). Ο δημοσιογράφος ρώτησε “με αφορμή το πρόσφατο θετικό δείγμα ντόπινγκ της Ριτα Γεπτο … τι θα έλεγες στα νέα παιδιά που σας έχουν σαν πρότυπο, πόσο μακριά πρέπει να μείνουν?”. Η απάντηση αποστομωτική: “Το ντόπινγκ είναι μια πολύ λεπτή συζήτηση. Όποιος βρίσκεται θετικός σε απαγορευμένες ουσίες δε σημαίνει πως δεν αξίζει αυτό που έχει κάνει. Οι περισσότεροι μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία για να αντέξουν τη σκληρή προπόνηση. Το ταλέντο υπάρχει, απλά υπάρχει μια βοήθεια από αυτό.” Ευτυχώς το έσωσε λίγο στο τέλος συμπληρώνοντας “Καλό είναι να αποφεύγονται όλα αυτά”.
Συγνώμη, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να πούμε πρώτα στα νέα παιδιά που βλέπουν τους πρωταθλητές σαν πρότυπα. Τέτοια απαντήσεις επιδέχονται πολλές ερμηνείες, δημιουργούν περισσότερα σύννεφα και υποψίες και προσβάλουν όλους εμάς που δεν χρησιμοποιούμε καμιά “βοήθεια” από τέτοιες μεθόδους. Είναι σα να τους λέμε πως μόνο “έτσι αντέχεις την σκληρή προπόνηση για να κάνεις πρωταθλητισμό”. Όχι βέβαια…
Το ντόπινγκ είναι μάστιγα (τα έγραφα και το 2102 αναλυτικά εδώ) και πρέπει να το καταδικάζουμε σε κάθε ευκαιρία υπηρετώντας τον καθαρό αθλητισμό. Όποιος κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών (πόσο μάλλον όταν αποδεικνύεται κιόλας με θετικό έλεγχο) είναι απλά κλέφτης και δεν έχει σημασία πόσο ταλαντούχος ήταν ή τι έχει κάνει, αφού το έχει πετύχει με απαγορευμένες ουσίες.
Δεν είναι απλά “καλό να αποφεύγονται όλα αυτά”. Είναι επιβεβλημένο να πείσουμε τους νεότερους να μείνουν μακριά από το ντόπινγκ και να γαλουχήσουμε μια γενιά “fair play”. Η στάση και συμπεριφορά μας σε κάθε ευκαιρία και θέμα που προκύπτει είναι αυτή που τελικά δημιουργεί τα παραδείγματα και τις βάσεις για την επικράτηση του “ευ αγωνίζεσθε”, στην πράξη, όχι στα λόγια. Μπορούμε να κάνουμε και να δείξουμε το καλύτερο.
#togetherwerun
Γρηγόρης Σκουλαρίκης
* Ακολουθείστε με
web: www.duathlon.gr
facebook: SpeedyS
twitter: SpeedyPowerman
Instagram: speedypowerman
Μαραθώνιος Αθήνας: …με τον καλύτερο τερματισμό!
by Grigoris on Nov.09, 2014, under Εμπειρίες
* photo credits: georgespyros.com
Αυτόν τον Μαραθώνιο τον είχα φανταστεί διαφορετικά, πολύ διαφορετικά! Δεν ήταν ότι δεν τα πήγα καλά, αφού η μέρα ήταν πολύ δύσκολη και οι περισσότεροι από εμάς δεν πήραμε αυτό που θέλαμε. Είναι που ενώ είχα αίσθηση και την εντύπωση ότι ήμουν πολύ καλά μέχρι και την έναρξη του αγώνα …τελικά δεν ήμουν. Δεν ξέρω τι έφταιξε, αν είχα κάποιο πρόβλημα ή απλά με επηρεάζει τόοοσο πολύ η υψηλή υγρασία. Αυτό που ξέρω είναι πως ο ρυθμός μου από την αρχή του αγώνα ήταν πολύ πιο αργός από αυτόν που υπολόγιζα και από αυτό που τρέχω συνήθως.
Το πάλεψα πάντως, μέχρι και το 35ο χλμ περίπου έκανα ότι μπορούσα για να σώσω αυτό τον αγώνα, αλλά το σώμα έδειχνε αδύναμο να ανταποκριθεί. Τελικά στο 37ο χλμ αποφάσισα πως θα ήταν πιο συνετό να σώσω κάτι από τον εαυτό μου. Δεν άξιζε να ρισκάρω άλλο την υγεία μου. Έτσι συνέχισα περπατώντας χωρίς όμως να θεωρήσω ούτε στιγμή πως εγκαταλείπω. Θα έφτανα στο Στάδιο έτσι κι αλλιώς, αλλά τουλάχιστον αφού είχα μείνει πολύ εκτός στόχων, θα είχα την ευκαιρία να απολαύσω τα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής σε πιο χαλαρούς ρυθμούς.
Για μια μόνη φορά θα είχα την ευκαιρία μάλιστα να τερματίσω μέσα στο Καλλιμάρμαρο μαζί με την αδερφή μου. Την περίμενα λίγο πριν την είσοδο στο Στάδιο και από εκεί συνεχίσαμε για τα τελευταία μέτρα μαζί ώστε να τερματίσουμε χέρι χέρι μετά απο 3 ώρες και 33 λεπτά αγώνα. Ήταν μια από αυτές τις μέρες που άλλοι θα ήθελαν να ξεχάσουν γρήγορα, όμως εγώ θα την θυμάμαι τουλάχιστον γι’ αυτό.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τον αγώνα δεν έχει νόημα να αναλύσω. Θα ήθελα όμως να ευχαριστήσω όλους τους φίλους που μου φώναξαν στη διαδρομή καθώς και τους συναθλητές που τρέξαμε μικρό ή μεγάλο μέρος της διαδρομής μαζί. Ώρα για ξεκούραση τώρα, επιστροφή στους αγώνες το 2015.
Περισσότερα για την διοργάνωση, εδω:
http://www.runningnews.gr/item.php?id=19540
Και τέλος… η παρηγοριά στον άρρωστο… Ευτυχώς μετά το τέλος του αγώνα, κάποια εκλεκτή με έστεψε Πρωταθλητή … χαχαχα
Η Εβδομάδα Μαραθωνίου επέστρεψε …σαν ίδια, μα τόσο διαφορετική! #togetherwerun
by Grigoris on Nov.03, 2014, under Μνήμες, Σκέψεις
Και να, που φτάσαμε άλλη μια χρονιά στην εβδομάδα του Μαραθωνίου της Αθήνας. Τις προηγούμενες χρονιές τον λέγαμε “Κλασικό Μαραθώνιο”, από φέτος τον λέμε “Αυθεντικό Μαραθώνιο”.
Ο Μαραθώνιος μας άλλαξε όνομα, αλλά όλα αυτά που μας οδηγούν σε αυτή την εβδομάδα του Μαραθωνίου παραμένουν, λίγο πολύ τα ίδια. Η προσμονή του αγώνα, η ξεκούραση, οι τεχνικές προετοιμασίες της τελευταίες στιγμής, η αγωνία της έκβασης … η ευχαρίστηση της συμμετοχής στη μεγάλη γιορτή που ουσιαστικά ξεκινάει από την Πέμπτη με την Marathon EXPO.
Κατά βάση τίποτα δεν αλλάζει κάθε χρόνο, όμως τίποτα δεν είναι και ακριβώς το ίδιο. Ο Μαραθώνιος δεν είναι μόνο η προσπάθεια μας τη μέρα του αγώνα, αλλά και όλα όσα μας φέρνουν μέχρι την εκκίνηση του. Ο πόνοι και οι αγωνίες μας, πριν κατά τη διάρκεια, μετά το Μαραθώνιο. Κάθε χρόνο όσο κι αν προσπαθούμε να κρατάμε ένα μοτίβο (προπονητικό, διατροφικό και …τρόπου ζωής), οι λεπτομέρειες που αλλάζουν είναι και αυτές που θυμόμαστε και κάνουν κάθε χρονιά ξεχωριστή.
Ο Μαραθώνιος της Αθήνας για τους περισσότερους από εμάς είναι τόσο σημαντικός, που θυμόμαστε τις στιγμές του, όχι μόνο τις χρονιές που τον τρέξαμε, αλλά και αυτές που δεν τον τρέξαμε. Ίσως αυτές τις χρονιές να τις θυμόμαστε και πιο έντονα από την πίκρα μας, αλλά πιστεύω ότι αυτές μας έφεραν τις επόμενες χρονιές με περισσότερο πείσμα στη γραμμή της εκκίνησης.
Έτσι και φέτος λοιπόν, καθώς οι μέρες ζυγώνουν και μετράμε αντίστροφα, να αναλογιστούμε πως φτάσαμε ως εδώ. Όλοι μας αγαπάμε το τρέξιμο, αλλά πέρα από αυτό ο καθένας μας έχει τους δικούς του λόγους, πόνους, βιώματα και αγωνίες που τον οδηγούν στο δρόμο και αυτού του Μαραθωνίου. Όμως όλοι μας οι δρόμοι την Κυριακή θα μας φέρουν στην ίδια αφετηρία με στόχο τον ίδιο τερματισμό.
Ανάμεσα μας όμως θα υπάρχουν και κάποιοι “πρωτάρηδες”. Ίσως αυτούς τα γραφόμενα μου να μην τους αγγίζουν …για φέτος ή να …ανυπομονούν να τα ζήσουν ακόμα περισσότερο. Λίγες μέρες υπομονή ακόμα φίλοι μου. Την Κυριακή θα πάρετε το βάπτισμα του πυρός και από την επόμενη χρονιά θα είστε μαζί μας “στην άλλη πλευρά”.
Είτε νέος είτε παλιός όμως, το πιο σημαντικό είναι να το ζήσουμε και να το ευχαριστηθούμε όλο αυτό. Καλή αντάμωση λοιπόν, στην Έκθεση, στην εκκίνηση, στη διαδρομή ή στον τερματισμό … κάπου θα συναντηθούμε. Καλή ξεκούραση σε όλους και Καλή Δύναμη στο δρόμο σας.
#togetherwerun
Γρηγόρης Σκουλαρίκης
* Ακολουθείστε με στον δρόμο γι’αυτον τον Μαραθώνιο (και τους επόμενους)
web: www.duathlon.gr
facebook: SpeedyS
twitter: SpeedyPowerman
Instagram: speedypowerman