Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Δεν ακυρώθηκε άλλος ένας Μαραθώνιος, ακυρώθηκε ο Μαραθώνιος μας εναντίον της πανδημίας

Τελικά δεν θα μπορέσουμε να αγωνιστούμε άλλη μια φορά φέτος στο Κωπηλατοδρόμιο καθώς ματαιώθηκε οριστικά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου, μόλις μια εβδομάδα πριν τη διεξαγωγή του, στον απόηχο των νέων μέτρων της πανδημίας covid19 που εξαγγέλθηκαν και ισχύουν από σήμερα. Αυτή η ακύρωση όμως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς ουσιαστικά από σήμερα κλείνει επίσημα όλο ο ελληνικός ερασιτεχνικός αθλητισμός και είναι άγνωστο πότε θα δοθεί το πράσινο φως για να ανοίξει και πάλι. Μεταξύ μας… είναι εντελώς αβέβαιο αν και πως θα καταφέρει να ξανανοίξει.

Απογοητεύομαι, όχι τόσο γιατί ακυρώθηκε ένας ακόμα Μαραθώνιος τη φετινή χρονιά, αλλά γιατί έτσι ουσιαστικά ακυρώθηκε όλος ο αγώνας μας, ο δικός μας Μαραθώνιος εναντίον της πανδημίας. Ακυρώθηκε στην πράξη η ανάγκη μας να μείνουμε υγιείς και δυνατοί μέσω του αθλητισμού. Ακυρώθηκε η αξία του να είσαι αθλητής και να προσπαθείς για τον καλύτερο σου εαυτό, ακόμα και μέσα στο χειρότερο περιβάλλον. Ακυρώθηκε όλη αυτή η προσπάθεια, ακυρώθηκε η ελπίδα να αφήσουμε το “καταραμένο” 2020 με το κεφάλι ψηλά.

Απογοητεύομαι, όπως και όλοι οι συναθλητές μου, όχι μόνο για την ακύρωση αυτού του αγώνα που για τους περισσότερους ήταν ο στόχος της χρονιάς, αλλά κυρίως γιατί είναι ξεκάθαρη πλέον η αδικία που υφίσταται ο “ερασιτεχνικός” αθλητισμός έναντι του “επαγγελματικού”. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως για την Ελλάδα αθλητισμός είναι μόνο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Δεν έχει άλλη λογική να επιτρέπεται η συνέχιση μόνο των επαγγελματικών αγώνων ποδοσφαίρου και μπάσκετ, σε δυο αθλήματα με έντονες σωματικές επαφές, υπό το πρόσχημα ότι εκεί μόνο τηρούνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα και γίνονται συστηματικά τεστ. Ας μας πούνε ότι είναι πολλά τα λεφτά εκεί, ας μας πούνε ότι μόνο γι’ αυτό ενδιαφέρονται να μην κοροϊδευόμαστε τουλάχιστον.

Εξακολουθώ να απογοητεύομαι όμως, γιατί έτσι πλέον μας έτριψαν στην μούρη πως πως δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στους Έλληνες αθλητές, καμιά μέριμνα και σχέδιο προστασίας για τον “ερασιτεχνικό” αθλητισμό, κάτι που άλλωστε θα έπρεπε να το είχαμε καταλάβει. Παραθέτω ενδεικτικά μόνο κάποια από τα πιο επίκαιρα κατορθώματα της αθλητικής ηγεσίας:

– Αρχές Σεπτέμβρη, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θυμήθηκε να επιβάλει στις διοργανώσεις εκτός σταδίου, τους περιορισμούς που είχε επιβάλει 2 βδομάδες νωρίτερα η πολιτική προστασία στους γάμους και της βαφτίσεις, τσουβαλιάζοντας τον αθλητισμό με τα γλέντια και ακυρώνοντας τον ίδιο της τον εαυτό και τα υγειονομικά πρωτόκολλα που είχε εγκρίνει. Έτσι ματαιώθηκαν ανάμεσα σε άλλους αγώνες το Σπάρταθλο και ο Ημιμαραθώνιος της Αθήνας και από τις αθλοτουριστικές περιοδείες του Υφυπουργού Αθλητισμού καταλάβαμε τις προτιμήσεις του και τις προτεραιότητες του στον αθλητισμό.

– Εδώ και μήνες άλλωστε, ο Υφυπουργός Αθλητισμού αντί να εφαρμόζει στην πράξη μέτρα διάσωσης του αθλητισμού και διασφάλισης της άθλησης εν μέσω της πανδημίας, αναλώνει την ενέργεια και τον χρόνο της σε υποσχέσεις ενίσχυσης και στη νομοθέτηση εκλογικού συστήματος στις αθλητικές ομοσπονδίες με σκοπό τον έλεγχο τους.

– Την προηγούμενη εβδομάδα ο Υφυπουργός Αθλητισμού, εξαπέλυε δριμεία επίθεση προς όλο τον σωματειακό ερασιτεχνικό αθλητισμό της χώρας, καθιστώντας λίγο πολύ παράνομο τον τρόπο με τον οποίο έχει δομηθεί και λειτουργεί τα τελευταία χρόνια. Αυτή η γενικευμένη επίθεση ακολούθησε την πολύμηνη τακτική του να βάλει βάλει κατά συγκεκριμένων προσώπων του αθλητισμού. Αφού βλέπει πως δεν καταφέρνει να ελέγξει τις ομοσπονδίες με την εκλογικό του νομοθέτημα, τώρα βρήκε την ευκαιρία να δώσει σε σωματεία και ομοσπονδίες τη χαριστική βολή απαγορεύοντας όλη τη δραστηριότητα τους με πρόσχημα την πανδημία;

– Χτες, Δευτέρα, ο Γενικός Γραμματέα Αθλητισμού, λίγο πριν η υπηρεσία του ανακοινώσει ουσιαστικά το κλείσιμο όλου τον ελληνικού αθλητισμού (πλην επαγγελματικού ποδοσφαίρου/μπάσκετ) θεώρησε καλή ιδέα να μας πληροφορήσει μέσω twitter πως στην Αγγλία θα συνεχίσει τη λειτουργία του ο “υψηλός αθλητισμός”. Μια κίνηση που μόνο ειρωνικά θα μπορούσε να την εκλάβει οποιοσδήποτε Έλληνας αθλητής. Ο ρόλος του ΓΓΑ δεν είναι να μας ενημερώνει τι κάνουν άλλες χώρες για τον αθλητισμό τους, αλλά να δουλεύει ο ίδιος για τον αθλητισμό της χώρας του. Εκτός κι αν πιστεύει ότι στην Ελλάδα αντίστοιχα “υψηλός αθλητισμός” είναι μόνο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

– Λίγο μετά, στην ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού ως δια μαγείας εξαφανίστηκε εντελώς ο στίβος στα αθλήματα που στην ενημέρωση της Πολιτικής Προστασίας επιτρέπονται έστω και με ατομική προπόνηση. Αυτό δηλαδή που επέτρεψε η Πολιτική Προστασία έσπευσε να το απαγορέψει η ίδια η Γ.Γ.Α;

Θα μπορούσε κάποιος εύκολα να πει ότι ο επιτακτικός έλεγχος της πανδημίας δικαιολογημένα κλείνει τον αθλητισμό. Δικαιολογημένα όμως από που έπρεπε ο αθλητισμός, ειδικά αυτός των ανοιχτών χώρων να κλείσει πρώτος μαζί με την εστίαση και τις πολιτιστικές δραστηριότητες κλειστών χώρων; Η Γ.Γ.Α. μας ενημέρωσε πως η ιχνηλάτιση έδειξε συσχέτιση, αλλά δεν μας είπε ούτε σε ποιες περιπτώσεις διοργανώσεων, ούτε καν ποια αθλήματα, ούτε και για ποιες περιοχές. Είναι εύκολο να στοχοποιείς τον αθλητισμό, αλλά είναι κάπως δύσκολο να το δικαιολογήσεις κιόλας σε σχέση με άλλες καθημερινές δραστηριότητες που μένουν ανοιχτές, ειδικά όσον αφορά τα ατομικά αθλήματα, όπως ο στίβος, και ειδικά το αγώνισμα του Μαραθωνίου με τις προδιαγραφές που είχαν οριστεί για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα .

Εμείς οι αθλητές και οι αθλούμενοι, ειδικά οι Μαραθωνοδρόμοι, όλους αυτούς τους μήνες κάναμε θυσίες, δείξαμε σεβασμό στα μέτρα, ενημερώσαμε τον κόσμο για τους κινδύνους της πανδημίας. Κάναμε ότι μπορούσαμε για να διαφυλάξουμε την υγεία τη δική μας και των γύρω μας, ακριβώς για να μπορούμε ανάμεσα στα άλλα να συνεχίσουμε να είμαστε υγιής, για να κάνουμε και αθλητισμό. Την ίδια περίοδο που κάποιοι συνωστίζονταν στις πλατείες, στα μπαρ, τα ξενύχτια και τα πάρτι, εμείς με υπομονή και πειθαρχία προπονούμασταν μόνοι με κάποιο αγωνιστικό στόχο, αλλά κυρίως για να παραμείνουμε υγιής, σωματικά και πνευματικά. Εμείς αγωνιζόμασταν κάθε μέρα στην πράξη για τη δημόσια υγεία και με την ατομική μας ευθύνη προσπαθήσαμε να εμπνεύσουμε και συλλογική συνείδηση.

Απογοητεύομαι γιατί, αισθάνομαι προδομένος. Καταλάβαμε από νωρίς πως αυτή ο πόλεμος εναντίον της πανδημίας θα είναι άνισος. Τώρα επιπλέον καταλάβαμε ότι είμαστε μόνοι μας, χωρίς βοήθεια από την πολιτεία, χωρίς καβάτζα καμιά. Δεν είναι απλά πόλεμος για την υγεία, είναι πόλεμος για τις αξίες και τον πολιτισμό μας σε ένα περιβάλλον που φθίνει συνεχώς.

Κι όμως, εμείς ξέρουμε ότι θα είμαστε και την επόμενη μέρα στον αθλητισμό για τον αθλητισμό, ενώ αυτοί που αποφασίζουν τώρα για μας, πιθανότατα δεν θα είναι. Ξέρουμε ότι εμείς θα συνεχίσουμε να διαφυλάσσουμε με πειθαρχία τη δημόσια υγεία, γιατί ο αθλητισμός πάνω απ’ όλα την υγειά πρεσβεύει και εμείς αναγνωρίζουμε κάθε μέρα της αξία της.

Απογοητεύομαι, αλλά δεν τα παρατάω. Αυτός ο Μαραθώνιος μπορεί να ακυρώθηκε, αλλά ξεκινάει ένας ακόμα. Χάσαμε πολλά ως τώρα, αλλά τουλάχιστον ας μην χάσουμε τον εαυτό μας. Όσο μπορούμε ακόμα να είμαστε κάπου εκεί έξω, να μην επιτρέψουμε να τελειώσει έτσι η χρονιά, να μην τελειώσει έτσι αυτή η αθλητική ιστορία. Να τρέχουμε στους δρόμους, να τρέχουμε στα βουνά και στα λαγκάδια, να τρέχουμε με την αυγή, να τρέχουμε στο σκοτάδι, να τρέχουμε για να ζήσουμε, να τρέχουμε για να μην παραδοθούμε… ποτέ!

Γρηγόρης Σκουλαρίκης

Ακολουθείστε με
web: www.duathlon.gr
facebook: grigoris.skoularikis
twitter: SpeedyPowerman
Instagram: speedypowerman
Youtube: Grigoris Skoularikis