Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

«Well beaten by the track»

Ήταν και αυτό μια εμπειρία, που είχα χρόνια να ζήσω. Δυο αγώνες στίβου μέσα σε μια εβδομάδα. Είμαι ευχαριστημένος που έκανα πράξη την επιστροφή μου σε αγώνες μέσα στον στίβο μετά από 6 χρόνια, όχι όμως και από την απόδοση μου τελικά στην πίστα. Στα 5000μ του διασυλλογικού πρωταθλήματος (9/5/2010, 5^ος, 16:32) η εμφάνιση μου ήταν τυπικά αξιοπρεπές, όμως στα 10.000μ (15/5/2010, 15^ος, 34:27) του πανελληνίου πρωταθλήματος το αποτέλεσμα ήταν πολύ μακριά από τις προσδοκίες μου.

Η προπόνηση μου δεν ήταν προσαρμοσμένη για αγώνες στίβου αλλά σίγουρα περίμενα κάτι καλύτερο με βάση τις προπονήσεις μου στην άσφαλτο. Αποδείχθηκε όμως για άλλη μια φορά στην πράξη πως άλλο η άσφαλτος και άλλο το ταρτάν, επιβεβαιώνοντας παράλληλα πως η πίστα δεν μου ταιριάζει. Το χρονόμετρο εκεί είναι απόλυτος κριτής και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν με κολάκευσε καθόλου. Είναι άτιμη η πίστα, άμα δεν την έχεις δουλέψει δε σου βγαίνει με τίποτα και δεν ξέρεις και τι ακριβώς σου φταίει. Αν είσαι αθλητής του «έξω» οι στροφές  σε συνδυασμό με την πίεση του χρονομέτρου σε φθείρουν ψυχολογικά ενώ ακόμα και σωματικά κάτι σε χαλάει που πρέπει συνεχώς να …στρίβεις.

Είναι και αυτά τα πολλά ποδηλατικά χιλιόμετρα που κάνω τελευταία που νιώθω ότι δεν αφήνουν τα πόδια μου να λύσουν και να τρέξουν γρήγορα. Πρέπει να το προσέξω αυτό. Οι ισορροπίες όταν κάνεις πολλά αθλήματα είναι λεπτές. Πρέπει να μπορείς να συνδυάζεις την προπόνηση σου έτσι ώστε να μπορείς να αποδίδεις το καλύτερο στο καθένα ξεχωριστά και όχι μόνο στον αγωνιστικό συνδυασμό τους.

Τέλος πάντων, μπορεί τα παραπάνω να είναι και απλές δικαιολογίες για να καλύψουν την αγωνιστική μου μετριότητα σε αυτούς τους αγώνες. Δεν θα κρυφτώ, ηττήθηκα κατά κράτος από την πίστα, αλλά δε με πειράζει ιδιαίτερα γιατί αυτοί οι αγώνες δεν είχαν μεγάλη αγωνιστική σημασία για μένα.. Ήταν δυο δυνατά τεστ, τα ευχαριστήθηκα σαν εμπειρίες και προπάντων επειδή βρήκα πάλι το θάρρος να αγωνιστώ σε στάδιο. Την επόμενη φορά που θα το τολμήσω, τουλάχιστον θα φροντίσω να είμαι πολύ καλύτερα προετοιμασμένος.

Στιβικά, ο επόμενος στόχος είναι μόνο ο Μαραθώνιος, ο Κλασικός Μαραθώνιος και παράλληλα το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Εκεί στην άσφαλτο θα πρέπει να αποδώσω τον καλύτερο δρομικό μου εαυτό και να ρεφάρω για την στιβική μου μετριότητα. Για τον Μαραθώνιο όμως έχουμε πολλούς μήνες ακόμα μπροστά. Προς το παρόν, έχουμε ένα μεγάλο δίαθλο μπροστά και κατόπιν ένα καυτο καλοκαιρι!

Φωτογραφίες και βίντεο απο τους δυο αυτους αγώνες θα βρείτε στην σχετική στήλη, εδω:

http://www.duathlon.gr/?cat=24