Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Powerman Geel, 4/8/2013, Βέλγιο
Δίαθλο, 10-60-10χλμ, 12η θέση, 2:46:54

Άλλος ένας μεγάλος διεθνής αγώνας διάθλου ολοκληρώθηκε με επιτυχία για μένα την Κυριακή 4/8 στο Βέλγιο. H 12η θέση στο Powerman Geel με αφήνει ευχαριστημένο, κυρίως γιατί δείχνω πως βελτιώνομαι και μπορώ να αντεπεξέλθω στις ιδιαιτερότητες κάθε μεγάλου αγώνα.

Μετά από δυο παγωμένα Powerman σε Ολλανδία και Γερμανία φέτος, ήρθε η ώρα για τη ζέστη στο Geel. Η θερμοκρασία τη μέρα του αγώνα ήταν στους 25-30 βαθμούς και με την εκκίνηση στις 14.15 το μεσημέρι ήταν προφανές πως η μέρα θα είχε “λιώσιμο”. Άλλη μια ωραία μέρα δοκιμασίας Powerman σε extreme συνθήκες.

Γενικά ήμουν σε καλή κατάσταση, αν και βρίσκομαι ακόμα στη μέση της προετοιμασίας μου για το παγκόσμιο και μου λείπουν κάποια “στοιχεία” προπόνησης. Είναι προφανές πως δεν ήμουν φορμαρισμένος, αλλά τουλάχιστον είχα ξεκουραστεί αυτή την εβδομάδα για να μπω δυνατά. Ειδικά με αυτές τις συνθήκες, φάνηκε από το πρώτο τρέξιμο πως δεν είχα τη φρεσκάδα για έναν πολύ γρήγορο αγώνα, αλλά κρατούσα σταθερά το ρυθμό μου και βρισκόμουν με τον συναγωνισμό που ήθελα.

Το πρώτο 10αρι (4 στροφές) ολοκληρώθηκε σε ακριβώς 34:00 και διανύοντας τα περίπου 300μ παραπάνω μέτρα μέχρι την περιοχή αλλαγών το χρονόμετρο έδειχνε 35:00. Πλέον ξεκινούσα για το σκέλος του ποδηλάτου (61χλμ, 4 γύροι από 15χλμ), στο οποίο ήθελα να δοκιμάσω να πάω δυνατά. Από το τρέξιμο είχα μαζί μου τον Δανό Esben Kaczmarek ο οποίος είναι και πολύ καλός ποδηλάτης, οπότε θα είχε ενδιαφέρον να δοκιμάσω να τον κυνηγήσω. Ίσως στον πρώτο γύρω πάντως να το παράκανα, προσπαθώντας να βρίσκομαι μπροστά του κιόλας. Έπρεπε να τον αφήσω να δίνει αυτός τον ρυθμό και να κάνω καλύτερη διαχείριση δυνάμεων.

Στην πρώτη στροφή είχα και κάποια θέματα με κράμπες στις γάμπες, οι οποίες ευτυχώς στη συνέχεια δε με ενόχλησαν ιδιαίτερα. Είχα πάντως και την ατυχία να χάσω ένα μπουκάλι μου με ηλεκτρολύτες από τον πρώτο γύρο, όταν από λάθος δεν το έβαλα σωστά στην πίσω παγουροθήκη.

Μετά την ολοκλήρωση και του 2ου γύρου, άρχισα να χάνω επαφή με τον Esben και πλέον ήμουν μόνος μου αν και στη πορεία της διαδρομής είχα είχα αρχίσει να προσπερνάω και κάποιους αθλητές που βρίσκονταν μπροστά μου. Για κάποιον σαν εμένα που στους διεθνείς αγώνες είναι συνηθισμένος να τον προσπερνάν στο ποδήλατο, αυτό ήταν τουλάχιστον ένα καλό δείγμα πως πήγαινα αρκετά δυνατά. Εντωμεταξύ η ζέστη είχε αρχίσει να με καταβάλει και τα υγρά που έπινα φάνταζε πως δεν αρκούν. Έτσι συνέχισα και μέχρι το τέλος του ποδηλατικού σκέλους με προσπέρασε μόνο ένας αθλητής, αυτός που τελικά έκανε και τον πιο γρήγορο χρόνο στην ποδηλασία.

Έτσι ολοκληρώθηκε η ποδηλασία με μέση ταχύτητα 40,5χλμ/ω και πλέον και μπαίνω στην περιοχή αλλαγών για το δεύτερο τρέξιμο (10χλμ, άλλες 4 στροφές). Βάζω παπούτσια, φοράω καπελάκι και ξεκινάω … όχι και τόσο ορεξάτος η αλήθεια είναι. Δυστυχώς φαίνεται πως έχω κουραστεί ήδη αρκετά μετά από αυτές τις 2+ ώρες που είμαι στον αγώνα και αυτό το τρέξιμο δεν θα είναι εύκολο. Πάραυτα περνάω την πρώτη στροφή με αρκετά καλό ρυθμό (9:08 λεπτά τα 2,5χλμ) που μου δίνει ελπίδες ότι θα κρατηθώ σε καλή θέση. Στη δεύτερη στροφή ο ρυθμός μου έχει πέσε αρκετά και είναι βέβαιο πως τα 5 τελευταία χιλιόμετρα θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα. Στην αρχή του 3ου γύρου έρχεται και η άβολη στιγμή της μέρας καθώς το στομάχι μου έχει ανακατευτεί με τόσα υγρά και πρέπει να ξαλαφρώσω κάπου. Στάση 1 λεπτό στα “πιτσ” χαμένο … αλλά τουλάχιστον ξαναβγαίνω στη διαδρομή για να ολοκληρώσω άνετος τον αγώνα μου.

Εντωμεταξύ πρέπει να έχω αφυδατωθεί πλήρως αλλά τουλάχιστον ο τερματισμός φτάνει … Μπροστά μου δεν βλέπω να κυνηγήσω κανέναν, αλλά αισθάνομαι πως πίσω μου με κυνηγάν αρκετοί οπότε στα τελευταία μέτρα κάνω μια αλλαγή για να μην δώσω περιθώρια σε κανέναν να με περάσει. Τελικά τερματίζω σε χρόνο 2:46:54 και στην 12η θέση όπως ακούω να λέει ο εκφωνητής. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν ήξερα καν που βρισκόμουν στην κατάταξη. Αυτή είναι η καλύτερη θέση που έχω πάρει ποτέ σε αγώνα Powerman (Δεν υπολογίζω τον φετινό αγώνα στη Γερμανία που έγινε μόνο τρέξιμο) και δείχνω ότι ανεβαίνω και σταθεροποιούμαι ανάμεσα στους καλυτερους Ο στόχος της 10άδας για άλλη μια φορά δεν θα επιτευχθεί αν και έφτασα τόσο κοντά. Ελπίζω την επόμενη φορά και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα

Τι μου μένει σαν βασική εντύπωση από αυτήν μου την αγωνιστική “περιπέτεια”? Πως πλέον έχω τις δυνάμεις και την εμπειρία να αντεπεξέρθω καλά ακόμα και στα πολύ δύσκολα και να καταλαμβάνω υψηλές θέσεις. Έχω βελτιωθεί στο ποδήλατο και αυτό θα χρειαστεί πολύ στο Παγκόσμιο. Πρέπει όμως να κάνω και πιο προσεκτική κατανομή δυνάμεων και να έχω κάτι παραπάνω για το 2ο τρέξιμο. Το τεστ πηγε καλά πάντως, δεν μπορώ να εχω παράπονο.

Πλέον θα ξεκουραστώ 2-3 μέρες και μετά θα ανέβω στο Καρπενήσι για 3 εβδομάδες προετοιμασίας στο υψόμετρο και στη δροσιά. Εκεί θα βρω τη συναθλήτρια Ντενίζ Δημάκη και θα περιμένω κάποια στιγμή τις επόμενες μέρες να έρθει και ο προπονητής μου ο Βασίλης Κρομμύδας, αλλά και η αδερφή μου η Χαρά. Θα κάνουμε καλό παρεάκι πιστεύω…

Διαβάστε και ένα γενικό ρεπορτ για τον αγώνα, εδώ:
http://www.trinews.gr/item.php?id=810

Φωτογραφίες, εδω: https://www.facebook.com/media/set/?s..ce0156

* Η φωτογραφία από τη βράβευση των 15 πρώτων και την απονομή των σχετικών επάθλων.