Προετοιμασία στο Καρπενήσι και η Ζωή… τραβάει την ανηφόρα!
by Grigoris on Aug.19, 2013, under Εμπειρίες, Σκέψεις
Ο Αύγουστος έχει ταυτιστεί ως μήνας διακοπών και παραλίας … οπότε εγώ θέλοντας να επιβεβαιώσω την αυταρέσκεια μου πως είμαι εξαίρεση στον (κάθε) κανόνα φέτος πήρα τα βουνά! Μετά τον αγώνα στο Βέλγιο ξεκουράστηκα 2-3 μέρες και κατόπιν ανέβηκα στα ορεινά του Καρπενησίου ώστε να συνεχίσω την προετοιμασία μου για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Διάθλου (Ζόφινγκεν, Ελβετία, 8/9).
Ήδη έχω συμπληρώσει 10 μέρες, εδώ σε ένα γραφικό χωριό, τον Άγιο Νικόλαο και στον Ξενώνα της Λίνας, στον οποίο τα τελευταία χρόνια έχουν καταφύγει πολλοί πρωταθλητές διάφορων αθλημάτων αντοχής στα πλαίσια της προετοιμασίας τους. Έτσι, εκτός από το περιβάλλον είναι και ο ίδιος ο ξενώνας ιδιαίτερα φιλικός για μια αθλητική προετοιμασία, καθώς … η κ. Λίνα εδώ πέρα έχει συνηθίσει από ιδιαίτερες ανάγκες και παραξενιές (πρωτ)αθλητών.
Ο προγραμματισμός λέει πως θα συμπληρώσω 3 εβδομάδες εδώ ώστε να επωφεληθώ των θετικών του υψομέτρου (το χωριό είναι περίπου στα 1000μ) και βεβαίως να γλιτώσω την Αυγουστιάτικη ζέστη αφού η θερμοκρασία εδώ είναι αισθητά χαμηλότερη.
Βέβαια η προετοιμασία, μόνο εύκολη δεν είναι καθώς ο όγκος της προπόνησης αυτές τις πρώτες δυο βδομάδες είναι μεγάλος και η δυσκολία των διαδρομών μεγαλύτερη. Βλέπετε εδώ πέρα στην περιοχή ευθεία δεν υπάρχει ειδικά για ποδηλασία, οπότε … η Ζωή τραβάει την ανηφόρα ως επί το πλείστον. Δεν μπορώ να πω ότι με χαλάει πάντως, αλίμονο! Οι διαδρομές στο Zofingen είναι ανάλογης μορφολογίας, οπότε το πεδίο της προετοιμασίας μοιάζει ιδανικό. Στόχος να κάνουμε τις ανηφοριές να μοιάζουν με ευθείες!
Ευτυχώς σε όλη την προσπάθεια αυτών των ημερών δεν είμαι μόνος. Έχουμε οργανώσει καλό γκρουπ εδώ με την αδερφή μου τη Χαρά και τους συναθλητές Βασίλη Κρομμύδα (που είναι και ο προπονητής μου), Ντενίζ Δημάκη, Ζαρίνα Κόπινα και άλλους φίλους που περιστασιακά μας κάνουν παρέα σε κάποιες προπονήσεις. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως τα ποιοτικά προγράμματα αναγκάζομαι να τα κάνω μόνος μου έτσι κι αλλιώς, όμως η παρέα ακόμα και στα αερόβια είναι μεγάλη υπόθεση. Μπορεί, ο καθένας μας να προετοιμάζεται για κάτι διαφορετικό κατά βάση, όμως η συνοχή της ομάδας και η αλληλοβοήθεια μας δίνει όλους το κάτι παραπάνω στην προσπάθεια για την επίτευξη του στόχου του.
Όσο για τις παραλίες…. μπορούν να περιμένουν για τον Σεπτέμβρη. Όχι πως δεν τις ευχαριστηθηκα Ιούνιο-Ιούλιο, αλλά έχω κρατήσει και λίγη όρεξη ακόμα για την αποθεραπεία μου μετά το Παγκόσμιο…
* Περισσότερες εικόνας από τις μέρες στο Καρπενήσι μπορείτε να δείτε εδώ
https://www.facebook.co..pe=1&l=505aa3ff1c