Καλό Μήνα και Καλή Δύναμη
by Grigoris on Mar.01, 2020, under Αρθρογραφία, Σκέψεις
01.03.2020
30k long run today … at the start for a very difficult month (not for sports reasons)
😎Προπονητικό 30άρι σήμερα 1η Μαρτίου έτσι για «Καλό Μήνα και Καλή Δύναμη» καθώς προβλέπεται να είναι πολύ δύσκολος ο Μάρτιος. Το βλέμμα είναι από τη μια στην υγειονομική απειλή του κορονοϊού και από την άλλη στο ασύμμετρο μεταναστευτικό ζήτημα.
🙏Είμαστε ευγνώμονες σε όσους υπηρετούν την κοινωνία και την πατρίδα αυτές τις κρίσιμες μέρες.
💪Καλή Δύναμη λοιπόν σε όσους είναι σε επιφυλακή ή είναι ήδη στις επάλξεις σε νοσοκομεία και σύνορα, τους γιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό και στους συνοριοφύλακες όλων των σωμάτων ασφαλείας, επαγγελματίες και εθελοντές που φυλάνε Θερμοπύλες για να μπορούμε εμείς να αθλούμαστε με μικρότερες ανησυχίες. Τουλάχιστον ας μην γκρινιάζουμε με κάθε ευκαιρία και ας αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες των ημερών με ψυχραιμία και εθνική ομοψυχία.
🇬🇷Καλή δύναμή ειδικά και στους κατοίκους των ακριτικών περιοχών (ανάμεσα τους και πολλοί συναθλητές μας) που ζουν τη δική τους αγωνία και βρίσκονται μοιραία και χωρίς επιλογή στην πρώτη γραμμή.
🌍Μια ευχή και στους πραγματικούς πρόσφυγες αυτού του Κόσμου χωρίς εκμετάλλευση από τους σύγχρονους δουλεμπόρους να βρουν έναν φιλόξενο τόπο να ζήσουν ειρηνικά, και χωρίς να γίνονται αναλώσιμο προκάλυμμα στα χέρια σουλτάνων που θέλουν να εξυπηρετήσουν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα.
👉Καλό Μήνα και Καλή Δύναμη σε όλους για ότι καλύτερο.
Ο δυνατός συναγωνισμός μας κάνει καλύτερους!
by Grigoris on Feb.26, 2020, under Αρθρογραφία, Σκέψεις
⚡️Ο δυνατός συναγωνισμός μας κάνει καλύτερους!
😎Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου, είναι το ορόσημο του συναγωνισμού κάθε χρονιά για τους δρομείς καθώς έχει καθιερωθεί σαν το κορυφαίο ραντεβού του Χειμώνα, για δρομείς όλων των αποστάσεων και ειδικοτήτων, από τα 800μ ως και τον Μαραθώνιο. Είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τον καθένα να μετρήσει τις δυνάμεις του, με δυνατό και “πυκνό” συναγωνισμό. Είναι από τους αγώνες που πρέπει να δίνεις το παρόν, όχι μόνο αν θεωρείς τον εαυτό σου καλό δρομέα, αλλά κι αν θες να γίνει ακόμα καλύτερος. Ο ανώμαλος δρόμος δεν είναι για κερδίζεις, και βασικά δεν είναι για αυτούς που θέλουν μόνο να κερδίζουν. Πρωτίστως είναι για αυτούς που θέλουν να μάθουν να κερδίζουν, όταν …χάνουν. Είναι για αυτούς που δεν τους νοιάζει αν θα τρέξουν σε ξερό, λασπωμένο ή …χιονισμένο τερέν, αν θα βρέχει ή θα φυσάει, αλλά είναι απλά αποφασισμένοι να παλέψουν για να πάρουν το καλύτερο που μπορούν. Έτσι θα είναι ακόμα καλύτεροι, πιο δυνατοί, πιο γρήγοροι στον επόμενο αγώνα τους.
👏Πολλά συγχαρητήρια στους νικητές της ημέρας σε όλες τις κατηγορίες. Πολλά συγχαρητήρια και σε όλους τους δρομείς που έδωσαν το καλύτερο που μπορούσαν και είναι αποφασισμένοι να γίνουν ακόμα καλύτεροι, ακόμα πιο γρήγοροι την επόμενη φορά.
🏃🏻🏃🏼🏃🏃🏾
FASTER THAN BROKEN
by Grigoris on Feb.25, 2020, under Αρθρογραφία, Μνήμες, Σκέψεις
FASTER THAN BROKEN
Ακριβώς πριν 15 χρόνια, τέλη Φεβρουαρίου του 2005, κατά τη διάρκεια προπόνησης μου με το ποδήλατο συνέβη κάτι που άλλαξε τη ζωή μου για πάντα. Με χτύπησε από πίσω ένα αυτοκίνητο και με έστειλε κατάκοιτο στο Νοσοκομείο, 24 ετών να σκέφτομαι ότι η ζωή είναι θέμα πιθανοτήτων.
Η πρώτη διάγνωση στο Νοσοκομείο έδειξε αμέσως κάταγμα στον Ο2 σπόνδυλο, αλλά δεν ήταν απλά αυτό. Η δεύτερη διάγνωση στον δικό μου γιατρό, μετά από καλύτερη αξονική τομογραφία (από όπου η εικόνα) 1,5 μήνα μετά έδειξε όμως πόσο άσχημο ήταν το κάταγμα. Κομμάτια ο σπόνδυλος και ενώ είχε ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος αποκατάστασης αμέσως μετά το ατύχημα… “Γρηγόρη μπορεί να μην ξανατρέξεις, να λες πάλι καλά που στέκεσαι στα πόδια σου. Πρέπει να κάνεις υπομονή να δέσουν τα κομμάτια και βλέπουμε” … ΣΟΚ μεγαλύτερο από το ίδιο το ατύχημα.
Οι πρώτοι μήνες ήταν οι πιο δύσκολοι, ουσιαστικά καθηλωμένος, με διαδρομές μόνο από καρέκλα σε κρεβάτι, να περιμένω να περάσει ο καιρός. Έπρεπε να μαζέψω τα κομμάτια μου και απλά να προσπαθήσω να προχωρήσω στη ζωή μου όπως μπορούσα. Δεν έπαψα πότε να πιστεύω ότι θα επιστρέψω στον δρόμο, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό.
Η μεγάλη πρόκληση ήταν να πάρω πίσω κάτι διαμετρικά καλύτερο από το χειρότερο που ζούσα. Έτσι, με τέτοιο πάθος ξεκίνησε ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του RunningNews.gr που έμελλε να γίνει το σημείο αναφοράς στο διαδίκτυο για την ενημέρωση γύρω από το τρέξιμο στην Ελλάδα και να δημιουργήσει την πρώτη πανελλαδική διαδικτυακή κοινότητα δρομέων.
Και κάπως έτσι πέρασαν οι δύσκολοι μήνες και επέστρεψα κι εγώ στο τρέξιμο, με πολύ κόπο, με πολύ πόνο και συνεχή προβλήματα τους πρώτους μήνες. Έβαλα στόχο να τρέξω τον πρώτο μου Μαραθώνιο και τα κατάφερα 1,5 χρόνο μετά τον Νοέμβρη του 2006, τρέχοντας μάλιστα αρκετά γρήγορα σε 2 ώρες και 43 λεπτά στην Κλασική διαδρομή. Και μαζί το RunningNews.gr “μεγάλωνε” και θα μεγάλωνε και η επιτυχία που ακολούθησε, ήταν γιατί έγινε κυριολεκτικά έργο ζωής. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία που συνεχίζεται να γράφεται και για μένα και για τη δουλειά μου.
Η νοοτροπία που καλλιέργησα μετά αυτό με συνόδεψε για πάντα. Να μπορείς να παίρνεις το καλύτερο που μπορείς από το χειρότερο που σου συμβαίνει, να μετατρέπεις την κατάρα σε ευχή. “Κάθε εμπόδιο για καλό” έλεγε ο λαός. Πιο μικρός δεν το καταλάβαινα… έκτοτε έμαθα να το εφαρμόζω.
Πριν το ατύχημα ήμουν απλά ένας αξιόλογος, γρήγορος αθλητής. Μετά το ατύχημα, κατάφερα να πετύχω πολλά περισσότερα απ’ όσα αναλογούσαν στο σωματικό μου ταλέντο. Έγινα πιο γρήγορος και πιο δυνατός, γιατί έμαθα να αντέχω κάθε πόνο, έμαθα να μετατρέπω το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα, έμαθα να κερδίζω κάτι, ακόμα και αν έχανα τα πάντα. Το ταλέντο μου έγινε η θέληση να είμαι εκεί έξω στο δρόμο με κάθε τρόπο και να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος, έστω κι αν πονούσα γιατί αυτό δεν θα άλλαζε ποτέ πλέον. Ο σακατατεμένος σπόνδυλος θα έμενε για πάντα εκεί να μου θυμίζει πόσο εύθραυστος είμαι, αλλά και πόσο πιο δυνατός από τα προβλήματα μπορώ να είμαι. Κατάρα και ευχή μου έγινε να είμαι πιο δυνατός και πιο γρήγορος από τον πόνο.
I am not broken, I am faster than broken…
What is your faster than?
Ότι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό…
Ποια είναι η δική σου ιστορία;
ΗμιΜαραθώνιος Ναυπλίου: Δυνατά …πιο δυνατά!
by Grigoris on Mar.18, 2015, under Εμπειρίες
Πηγαίνοντας για τον φετινό Ημιμαραθώνιο στο Ναύπλιο αισθανόμουν πως θα είχα την ευκαιρία να σπάσω επιτέλους αυτό το 1:12 , αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Ήμουν σε καλή κατάσταση, αλλά κάτι μου έλειψε στον αγώνα και συγκεκριμένα ο …ύπνος. Δεν θα επεκταθώ στο πως και γιατί, πάντως για τον αγώνα δεν είχα άγχος και άλλα πράγματα με “κυνηγούσαν”.
Τελικά το χρονόμετρο σταμάτησε στο 1:13:38, για να τερματίσω 5ος, πίσω απο εξαιρετικό συναγωνισμό. Σε σχέση με πέρσι που είχα κάνει 1:13:21 έκανα πολύ πιο δυνατό αγώνα, αλλά για κάποιο λόγο η διαδρομή ήταν κάμποσα μέτρα μεγαλύτερη φέτος.
Απο την αρχή μπήκα σε γρήγορο ρυθμό εξαιτίας και του δυνατού συναγωνισμού και δεν σταμάτησα να “πατάω” ουσιαστικά έπιασα το τέμπο μου σαν ατομική χρονομέτρηση ποδηλασίας. Δυνατά …πιο δυνατά … από την αρχή ως το τέλος.
Όπως κατέγραψε και το Garmin, έπιασα ένα μέσο ρυθμό στο 3:28/χλμ , και ήμουν πολύ σταθερός σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Μάλιστα στο τελευταίο χιλιόμετρο κατάφερα να επιταχύνω μέχρι και στο 3:21 … δείχνοντας πως έχω κάτι παραπάνω και είμαι πολύ ευχαριστημένος γι’ αυτό. Αυτός ήταν ο πρώτος Ημιμαραθώνιος της Άνοιξης και αν όλα πάνε καλά θα τρέξω άλλους δυο, ξεκινώντας από τη Λεμεσό στις 29 Μαρτίου.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Ναύπλιο για την εξαιρετική φιλοξενία και τον αγώνα που δείχνει να εδραιώνεται. Τουλάχιστον στον Ημιμαραθώνιο η συμμετοχή ήταν πολύ μεγαλύτερη από πέρσι σε ποσότητα και πολύ καλύτερη σε ποιότητα. Στον Μαραθώνιο δεν ήταν το ίδιο δυναμική η συμμετοχή, αλλά πιστεύω οι διοργανωτές πήραν το μήνυμα και την επόμενη χρονιά θα δώσουν περισσότερο βάρος στο κεντρικό αγώνισμα της διοργάνωσης.
Ένα γενικό ρεπορτάζ για τον αγώνα μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://www.runningnews.gr/item.php?id=21084
* Πολλά συγχαρητήρια στην αδερφή μου που κέρδισε τον Μαραθώνιο. Ήταν η ηρωίδα της ημέρας …3,5 ώρες στο δρόμο… με τη θερμοκρασία να έχει ανέβει πολύ!
Φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδω
https://www.facebook.com/media/set/..eeι.
Σταθερός στον πιο …ασταθή αγώνα!
by Grigoris on Mar.03, 2015, under Εμπειρίες, Σκέψεις
Ο ανώμαλος δρόμος είναι το αγώνισμα το οποίο χαρακτηρίζεται ως το πιο αμφίρροπο από αυτά που θα τρέξει ένας δρομέας, ειδικά σε επίπεδο πανελληνίου πρωταθλήματος. Αν βρεθείς στη μέρα σου θα έχεις μια ευκαιρία διάκρισης, αν όχι … θα βρεθείς πολύ πίσω!
Αντίθετα με αυτά, η δικιά μου παρουσία στο αγώνισμα τα τελευταία χρόνια μόνο αμφίρροπη δεν χαρακτηρίζεται …17ος το 2012, 13ος το 2013, 15ος το 2014, 15ος και φέτος το 2015, στον αγώνα που έγινε χτες Κυριακή στην Πηγή Τρικάλων.
Δεν έχω παράπονο. Είμαι σταθερά σε καλή θέση κάθε χρόνο ανάμεσα στους καλύτερους Έλληνες δρομείς. Ίσως θα ήθελα μια χρονιά να δώσω και να πάρω το κάτι παραπάνω, αλλά πως να το κάνω κιόλας όταν δεν προετοιμάζομαι ιδιαίτερα για αυτόν τον αγώνα. Ειδικά φέτος, είμαι ακόμα σε βασική προετοιμασία και είχα ελάχιστη δρομική ταχύτητα στο πόδια μου.
Με αυτό το δεδομένο, είμαι και πολύ ευχαριστημένος με τη θέση και το χρόνο μου (33:46) στη λασπωμένη πίστα των Τρικάλων. Δεν ήταν εύκολο, αλλά τουλάχιστον κατάφερα να κρατήσω σταθερό το ρυθμό μου σχεδόν σε όλο τον αγώνα, όπως μπορείτε να δείτε και στο Garmin connect εδώ: https://connect.garmin.com/modern/activity/709138658
Ακόμα πιο ευχαριστημένος που οδήγησα την ομάδα μου (ΓΑΣ Ιλισός) και στην κατάκτηση της 2ης θέσης στο ομαδικό του πανελληνίου πρωταθλήματος.
Η χρονιά συνεχίζεται. Επόμενο ραντεβού στους δρόμους, στον Μαραθώνιο Ναυπλίου 15 Μαρτίου. Εκεί θα αγωνιστώ στον Ημιμαραθώνιο. Καλή αντάμωση!
Ένα γενικό ρεπορτάζ για τους αγώνες μπορείτε να διαβάσετε εδώ
http://www.runningnews.gr/item.php?id=20878
Αναλυτικά, όλα τα αποτελέσματα βρίσκονται εδώ:
http://www.runningnews.gr/item.php?id=20849