Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Με επιτυχία διεξήχθη την Κυριακή 29 Ιανουαρίου ο 1ος αγώνας Διάθλου των “Φίλων του Τριάθλου” στο ολυμπιακό κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά. Οι αποστάσεις του αγώνα ήταν 4χλμ τρέξιμο – 20χλμ ποδηλασίας – 4χλμ τρέξιμο και κέρδισα εύκολα με χρόνο 59 λεπτά ακριβώς, όπως έδωσαν στα επίσημα αποτελέσματα οι διοργανωτές.

Επιμέρους χρόνοι 12:49, 31:05, 13:35, ενώ 41 και 50 δευτερόλεπτα έφυγαν στις 1η και 2η αλλαγή αντίστοιχα. Ήταν πολύ νωρίς για δίαθλο, αλλά ακόμα κι έτσι χρειαζόταν ένα τεστ ετοιμότητας. Στις γυναίκες νικήτρια ήταν η συναθλήτρια μου στον Θησέα Ζωγράφου Λουκία Λουκοπούλου (αναλυτικά τα επισημα αποτελέσματα εδώ). Οι καιρικές συνθήκες ήταν δύσκολες με 7 μποφόρ βοριά στο κωπηλατοδρόμιο, αλλά όχι τόσο ώστε να μου δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα. Τόσα χρόνια άλλωστε έχω αντιμετωπίσει και πολύ πιο δύσκολα. Σε αγώνα που διαρκεί κάτω από 1 ώρα δεν προλαβαίνεις να πάθεις τίποτα (αν και καμιά φορά μπορείς να πάθεις τα πάντα)…

Ο αγώνας ξεκίνησε με το τρέξιμο κατά μέτωπο κόντρα στο βοριά. Ήταν τέτοιος ο αέρας που κάθε λίγο αναγκαζόμουν να γυρνάω το κεφάλι μου λίγο αριστερά και λίγο δεξιά για να μην τον τρώω μονότονα στο πρόσωπο. Αυτά τα πρώτα 1500 μέτρα (περίπου) πρέπει να ήταν και τα πιο δύσκολα καθώς το κρύο ήταν και πιο έντονο ενώ ένιωθα ακόμα και τον συναγωνισμό πίσω μου. Μετά την αναστροφή “λύθηκα” στον ευνοϊκό και …πήρα το δρόμου μου. Δυστυχώς από εκεί και πέρα δεν υπήρξε κάποιος αθλητής να βρεθεί κοντά μου και να έχουμε δυνατό συναγωνισμό. Με προσοχή έκανα και το ποδήλατο και μετά το δεύτερο τρέξιμο για να ολοκληρώσω επιτυχώς το πρώτο δίαθλο της χρονιάς.

Τέλος πάντων, η δικιά μου εμφάνιση στον αγώνα της Κυριακής μικρή σημασία είχε. Το πιο σημαντικό ήταν ο ίδιος ο αγώνας. Διοργανωτές ήταν το αθλητικό σωματείο “Ολύμπιοι” με τη συμπαράσταση της εθελοντικής ομάδας “φίλοι του τριάθλου”. Έστω και την τελευταία στιγμή βρέθηκε και η χρυσή τομή ώστε η Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου να βάλει και τη δική της σφραγίδα στον αγώνα. Τα πράγματα είναι απλά όταν υπάρχει θέληση. Όλοι συνεργάζονται και στήνεται με επιτυχία ένας πολύ όμορφος αγώνας.

Είναι πραγματικά καταπληκτικό να βλέπεις ανθρώπους κάθε ηλικίας, εμπειρίας, αθλητικού επιπέδου και εξοπλισμού να συναγωνίζονται στον ίδιο χώρο με τον ίδιο ενθουσιασμό. Πάρα πολλοί νέοι αθλητές δοκίμασαν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους σε έναν αγώνα διάθλου, ο καθένας με τον τρόπο του. Η έννοια multisport σε άλλη διάσταση! Έτσι κι αλλιώς σε αυτό το άθλημα, όλοι ερασιτέχνες είμαστε. Απλώς κάποιοι είναι πιο γρήγοροι και κάποιοι πιο αργοί. Πάνω στον δρόμο μας φέρνει λίγο πολύ όλους το ίδιο πράγμα, η αγάπη μας για τον αθλητισμό.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω σε αυτή την νέα εθελοντική ομάδα που μας προέκυψε με την ονομασία “φίλοι του τριάθλου”. Οι εθελοντές είναι σε κάθε αγώνα η ραχοκοκκαλιά και η εγγύηση επιτυχίας της διοργάνωσης. Αυτή η παρέα που οργανώθηκε την Κυριακή στον Σχινιά για να έχουμε εμείς την ευκαιρία να τρέξουμε έναν αγώνα ήταν πραγματικά …φανταστική! H δουλειά όλων αυτων των παιδιών, ειδικά τη μέρα του αγώνα με τέτοιο κρυο και άερα ήταν πολύ πιο δύσκολη απο τη δικιά μας που τρέχαμε. Περισσότερα λόγια είναι περιττά. Τους ευχαριστώ για άλλη μια φορά μέσα από την καρδιά μου…

Κάπως έτσι είδα εγώ τον πρώτο αγώνα multisport της χρονιάς. Νικηφόρο για μένα, αλλά κυρίως ελπιδοφόρο για το άθλημα. Οι “φίλοι του Τριάθλου” έκαναν την αρχή και ελπίζουμε να ακολουθήσουν και άλλοι. Το Τρίαθλο έχει δεινοπαθήσει τα τελευταία 10-15 χρόνια με πολλούς λάθος χειρισμούς, εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων, φιλοδοξιών και πολλά άλλα που δεν ειναι του παρόντος… Μερίδιο ευθύνης έχουμε όλοι οι εμπλεκόμενοι, λιγότερο ή περισσότερο. Δυστυχώς ο καθένας προβάλει μόνο τη δική του πλευρά και ελάχιστοι έχουν γνώση όλων των γεγονότων, προσώπων και πραγμάτων της ιστορίας που ξεκίνησε γύρω στο 1995. Αυτά είναι παρελθόν όμως, πλέον όμως δεν έχουμε περιθώρια για άλλη φαγωμάρα. Στο Τρίαθλο χρειαζόμαστε μόνο φίλους, όχι εχθρούς…

Καλή συνέχεια σε όλους και καλή αντάμωση στο επόμενο δίαθλο, 19 Φεβρουαρίου στην Κυπαρισσία.

Αναλυτικά, τα αποτελεσματα εδω

Mερικές προσωπικές φωτογραφίες εδω και εδω  *για τις φωτογραφίες ευχαριστώ τον φίλο Νίκο Σπυριδαντωνάκη, την Νίκη Αδρέου απο τη διοργάνωση και βεβαίως την αδερφή μου τη Χαρά, της οποία η βοήθεια και υποστήριξη είναι πάντα πολύ σημαντικότερη

Κι ένα βιντεάκι από την εκκίνηση (πολύ τσιτωμένος είμαι έτσι? Χαχα)